θα σε συμβούλευα να μην χρησιμοποιήσεις τα συναισθήματα κάποιου για να καλύψεις τα δικά σου συναισθηματικά κενά. Θα καταφέρεις να πληγώσεις και μάλλον θα καταλήξεις και εσύ πληγωμένη.
20.3.2017 | 16:06
Ο,τι κοροϊδευουμε, τελικα το λουζομαστε!
Ανεκαθεν ημουν απο τους πρωτους που εκραζαν οποιονδηποτε δεν ηταν σωστος απο τους αλλους, ομως τωρα δεν ξερω ποσο σωστη ειμαι. Πριν απο λιγες μερες, ξεκινησε να μου μιλαει ενα παιδι που στο παρελθον ειχε εκφρασει το ενδιαφερον του για μενα και επειδη ημουν πολυ πεσμενη ψυχολογικα ενος αλλου που δεν ηξερε τι ηθελε και με παιδευει καιρο, αποφασια να του μιλησω.Τις τελευταιες μερες μιλαμε καθημερινα και ομολογω οτι αρχιζει να μου αρεσει, μαζι με το ενδιαφερον του και την επιμονη του. Ομως το προβλημα ειναι οτι με τον αλλον οταν με ρωτησε του ζηταγα τα ρεστα επειδη τυγχανει να ασχολειται με αλλες παραλληλα. Νιωθω καπως υποκριτρια αλλα απο την αλλη του αξιζει. Ξερω οτι θα με κραξετε, ετσι θα με εκραζα στη θεση σας. Ομως ποσο καιρο θα ειμαι με το σταυρο στο χερι η να περιμενω ποτε ο αλλος θα με αφησει οριστικα ησυχη για να προχωρησω; Τωρα, εχω τον αλλον και μπορω να κανω συγκρισεις και βλεπω ποσο ομορφο ειναι να μη σε γραφουν, να ασχολουνται μαζι σου και να εισαι προτεραιοτητα. Προς το παρον, το εχω αφησει φλου γιατι δεν ειμαι σιγουρη μεν, αλλα σκεφτομαι σοβαρα να βγω μαζι του και ο,τι προκυψει κι ισως ετσι ξεκολλησω οριστικα κι απ΄τον αλλον.
3
