ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορω να τον ξεχασω. Ειχε κρατησει λιγο (αυτος εδωσε τελος, δεν με ηθελε ιδιαιτερα) και παρολο που εχουν περασει 4 χρονια, τα θυμαμαι ολα. Αραια και που, η θα με παρει τηλεφωνο η θα τον πετυχω στο δρομο και θα μιλησουμε. Εχει περασει και χρονος χωρις καμια επικοινωνια. Το μυαλο μου κολλημενο. Παιρνω αποφαση να μην απαντησω ξανα σε τηλεφωνημα του, αλλα δεν μπορω να το κανω. Μου λειπει πολυ. Θελω να μιλαμε, να μαθαινω νεα του. Για κανεναν αλλο δεν εχω αισθανθει ετσι. Το θεμα ειναι οτι οποιον γνωρισω, χωρις να το θελω, τον συγκρινω μαζι του και παντα καλυτερος ειναι εκεινος. Αναρωτιεμαι και απαντηση δεν βρισκω, γιατι και εκεινος δεν κοβει τελειως επικοινωνια μαζι μου; Του εχω μιλησει και ασχημα, ηθελα να τον πληγωσω, ηθελα να νευριασει μαζι μου, να τσακωθουμε, αλλα δεν τα καταφερα. Πριν δυο εβδομαδες τον ειδα στο δρομο και μιλησαμε. Μου λειπει και ποναω. Ξερει πως νιωθω για αυτον, αλλα αυτος ειναι αλλου.