ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολύ πεσιμισμό εντοπίζω συνέλληνες σε όποια πρόταση, μικρή ή μεγάλη.Και δεν είναι καινούργιο αυτό συνέπεια της κρίσης. Πάντα έτσι ήταν.Άκουγα π.χ. να λένε για κάποιον Νομάρχη ή Δήμαρχο πως έχει ρημάξει τα ταμεία. Στην ερώτηση γιατί δεν διαμαρτύρονται/καταγγέλουν κ.λ.π., η απάντηση ήταν περίπου αυτή: "γιατί, νομίζεις θα μας ΄λογαριάσει κανείς; όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουν...έχει τις κατάλληλες γνωριμίες..σιγά μην τον κουνήσει κανείς από την θέση του..θα βρούμε άσχημο μπελά".Δηλαδή ο κάθε Δήμαρχος έχει ισχυρές διασυνδέσεις με ΟΗΕ, Ρώσικη μαφία και τον κινέζικο στρατό και όποιος κουνηθεί θα βρει το ίδιο βράδυ κάτω από το αυτοκίνητο εκρηκτικό μηχανισμό και στον κήπο του σπιτιού του μισθωτούς δολοφόνους.Κάποτε χρειάστηκε να πάω στην Νομαρχία. Περίμενα μαζί με άλλους να ανοίξει το γραφείο κάποιου υπάλληλου. Όταν πήγε οχτώ και κάτι(οχτώ το πρωί έγραφε στην πόρτα το ωράριο μέχρι δώδεκα), σηκώθηκα με την πρόθεση να πάω να χτυπήσω την πόρτα. Αμέσως πετάχτηκαν ΄δυο γυναίκες που περίμεναν και αυτές:" Που πας; Μην ΤΟΥΣ ενοχλείς! Περίμενε, θα πίνουν ακόμη τον καφέ τους! Θα θυμώσουν και δεν θα μας εξυπηρετήσουν!!!".Εξήγησα στις κυρίες πως είναι καλύτερα για όλους να θυμώσουν ΑΥΤΟΙ παρά ΕΓΩ.Εννοείται πως πήγα μέσα, τελείωσα με την δουλειά μου(αν ενοχλήθηκαν πάντως δεν το έδειξαν, μια χαρά τους είδα) και έφυγα.Άλλο σκηνικό: περιμένουμε αρκετός κόσμος στις σκάλες σε ένα ιδιωτικό Ιατρείο. Σε μια επαρχιακή πόλη, δεν έχει και σημασία. Εγώ είμαι εκεί με την μητέρα μου. Εννιά υποτίθεται ανοίγει το Ιατρείο. Έχει πάει εννιά και δέκα. Επειδή βαριέμαι θανάσιμα, παίρνω την μητέρα μου να πάμε από κάτω που είναι ένα καφενείο να πιούμε ένα καφεδάκι να περάσει η ώρα.Όταν ξαναπήγαμε στο Ιατρείο, είχανε ανοίξει και ο κόσμος είχε μπει μέσα.Κάποια στιγμή βγήκα στο μπαλκόνι για τσιγάρο. Εκεί ήταν και άλλοι, και παρακολουθώντας την συζήτηση, έμαθα τα εξής συγκλονιστικά: όταν επιτέλους ήρθαν οι Χριστιανοί(πρόκειται για ζευγάρι) κάποια ηλικιωμένη γυναίκα που είχε κουραστεί να περιμένει όρθια, "τόλμησε" να ρωτήσει τον γιατρό γιατί άργησε. Ε, ποιος είδε τον θεό και δεν φοβήθηκε. Άρχισε να βρίζει τον κόσμο(τους πελάτες του!!!) και όλοι βγάλανε τον σκασμό! Όχι μόνο αυτό, κανένας τους δεν έφυγε! Λοιπόν, δεν ξέρω τι χάλι είναι αυτό με εμάς, και ούτε πως εξηγείται. Φοβόμαστε και τον ίσκιο μας. Φαντασιωνόμαστε πανίσχυρους και επικίνδυνους εχθρούς στο πρόσωπο του κάθε χάχα.Και το γελοίο είναι πως πρόκειται σχεδόν πάντα για άτομα που εξαρτώνται εξ ολοκλήρου από τον κόσμο! Ιδιωτικό Ιατρείο έχει ο άλλος και βρίζει τους ανθρώπους που τον πληρώνουν! Ή άλλοι πάλι, έχουν εκλεγεί, έχουν εξασφαλίσει κάποιο μισθό και κάνουν λες και τους χρωστάμε και από πάνω!Αλλά το χειρότερο είναι, πως αυτή η συμπεριφορά μένει ατιμώρητη.Μη σας πω πως επιβραβεύεται κιόλας.Πολλά είπα, μια πρόταση πριν κλείσω.Πόσο δύσκολο θα ήταν να δημιουργηθεί κατά τόπους μια ομάδα πολιτών, π.χ. που θα ελέγχει το τι γίνεται στα Δημαρχεία; Εννοώ τι κάνουν με τα χρήματα που έχουν στην διάθεσή τους. Κάτι σαν ομάδα παρέμβασης και ελέγχου. Στο κάτω κάτω, ποιος ξέρει καλύτερα από τους ίδιους τους πολίτες τις ανάγκες του κάθε Δήμου;