Άνω κάτω τους έκανε σε ημερίδα η Κωνσταντοπούλου- Εξόργισε την επίτροπο Κορίνα Κρέτσου

Ναι γι αυτό πήραν οι Ρουμάνοι στο κατόπι τον Τσαουσέσκου μέσα στην Πλατεία της Επανάστασης, ήθελαν να βλέπουν περισσότερο Λόλεκ και Μπόλεκ. Λολ. Αφού έκλεισε όλα τα άλλα ραδιόφωνα και κανάλια, ο Τσαουσέσκου επίτρεψε μόνο σε έναν τηλεοπτικό σταθμό να μεταδίδει για δύο ώρες την ημέρα. Φυσικά για κάθε δικτάτορα καλύτερη ενημέρωση σημαίνει λιγότερη ενημέρωση, αλλά εδώ ο λόγος ήταν διαφορετικός. Εντάσσονταν στις γενικότερες περικοπές που επέβαλε ο Τσαουσέσκου για να αποπληρώσει το εξωτερικό χρέος της Ρουμανίας.Ω, ναι. Αν υπήρξε ένα καθεστώς στην Ευρώπη που επέβαλε κυριολεκτικά εξοντωτική λιτότητα (η δικιά μας μοιάζει εκδρομή σε σπα μπροστά σε αυτά που υπέφεραν οι Ρουμάνοι επί Τσαουσέσκου) για να αποπληρώσει το εξωτερικό του χρέος, ήταν η σοσιαλιστική Ρουμανία.

Όχι ήταν επειδή θέλανε να βλέπουνε Dallas που ειχε ξεκινήσει να παίζεται επί εποχές Τσαουσέσκου. Όσο ο Τσαουσέσκου κοιτούσε να κάνει ανοίγματα στην δύση ήταν το χρυσό παιδι. Ο Τσαουσέσκου υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής κυρίως στα πρώτα χρόνια της εκλογής του (1965). Ο προκάτοχός του, Gheorghiu-Dej, είχε αποστασιοποιηθεί τα τελευταία χρόνια από τη Σοβιετική Ένωση αντιδρώντας στη λεγόμενη αποσταλινοποίηση που εκπροσωπούσε η σοβιετική ηγεσία. Αυτή η υπάρχουσα σταδιακή απομάκρυνση μεταξύ των δυο χωρών υπήρξε πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Τσαουσέσκου να αποκοπεί σχεδόν ολοκληρωτικά από τους Σοβιετικούς, παραμένοντας ωστόσο στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, αλλά ως μη ενεργό μέλος. Αυτή η «Ανεξαρτησία» της χώρας, όπως παρουσιάστηκε στην κοινή γνώμη, έγινε δεκτή από μεγάλο μέρος των Ρουμάνων με ενθουσιασμό ενώ ο Τσαουσέσκου προβλήθηκε ως μεγάλος πατριώτης. Ο αντισοβιετισμός άλλωστε δεν ήταν κάτι ξένο για τους Ρουμάνους. Η ένταξη της Μολδαβίας, την οποία ο προπολεμικός ρουμανικός Μεγαλοϊδεατισμός, θεωρούσε έδαφος του Ρουμανικού Βασιλείου, στην ΕΣΣΔ το 1940, είναι κάτι το οποίο συζητείται ακόμα από τους Ρουμάνους. Επιπλέον οι αντιπαραθέσεις και οι συγκρούσεις που προκλήθηκαν από το ξήλωμα του παλαιού μοναρχοφασιστικού κρατικού μηχανισμού και από την κολεκτιβοποίηση, χρεωνόταν από κάποιους στη σοβιετική παρουσία, ενώ υπήρχαν κι εκείνοι που θεωρούσαν πως μέσω των Σοβιετορουμανικών βιομηχανικών μονάδων (SovRom) που είχαν σχηματιστεί, οι Σοβιετικοί έβαζαν χέρι στον πλούτο της χώραςΗ σταδιακή απομάκρυνση από τη ΕΣΣΔ είναι το μόνο που κράτησε η νέα ηγεσία από την προηγούμενη, την ίδια ώρα που η εσωκομματική αντιπολίτευση τη χαρακτήριζε ως ντροπαλά σοσιαλδημοκρατική. Το μεγαλόπνοο πλάνο για την ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας, η δημιουργία υποδομών ηλεκτροδότησης μέσω πυρηνικής ενέργειας και υδροηλεκτρικών σταθμών στον Δούναβη, το νέο δίκτυο μεταφορών, η αναβάθμιση των υποδομών εξόρυξης πετρελαίου, η δημιουργία εμπορικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα κλπ εκσυγχρόνιζαν με γοργούς ρυθμούς τη χώρα και σύντομα η Ρουμανία έγινε η τέταρτη μεγαλύτερη δύναμη στη εξαγωγή στρατιωτικού εξοπλισμού παγκοσμίως και δεύτερη στην παραγωγή πετρελαίου στην Ευρώπη (πίσω από την ΕΣΣΔ). Η ρουμανική ηγεσία, για την υλοποίηση όλων των παραπάνω όχι μόνο αρνήθηκε τη σοβιετική βοήθεια, αλλά αντίθετα στράφηκε, για δανεισμό, προς τη Δύση και σύντομα ο δανεισμός αυτός έγινε αβάσταχτος. Πριν όμως διαπιστωθεί πόσο είχε χρεωθεί η χώρα, ο Τσαουσέσκου είχε γίνει εξαιρετικά δημοφιλής για τους ηγέτες της Δύσης. Κάτι το γεγονός ότι καταδίκασε τη συμμετοχή των σοβιετικών στα γεγονότα της Τσεχοσλοβακίας το 1968, ενώ τις παραμονές είχε πραγματοποιήσει φιλική επίσκεψη στον Dubček, κάτι το ότι η Ρουμανία ήταν η πρώτη χώρα του Συμφώνου της Βαρσοβίας που εντάχθηκε στο Δ.Ν.Τ. και στη Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου, ο Τσαουσέσκου είχε γίνει ιδιαίτερα αξιαγάπητος. Τόσο αξιαγάπητος μάλιστα που τον επισκέφθηκε ο Αμερικάνος πρόεδρος Νίξον και του χάρισε μια φεγγαρόπετρα από τις αποστολές της NASA, ενώ συχνά παραλάμβανε τίτλους Τιμής και παράσημα κι από τις υπόλοιπες Μεγάλες Δυνάμεις δυτικά του Δούναβη π.χ. του Τάγματος του Ελέφαντα από τη Δανία, των Ιπποτών του Μεγαλόσταυρου της Μ. Βρετανίας κι αυτό της Λεγεώνας της Τιμής από τη Γαλλία. Μπορεί η Τιμή τιμή να μην έχει, τα δάνεια όμως είχαν και συνεχώς ανέβαιναν. Τότε συνειδητοποίησε πως στην προσπάθεια του να αποδεσμευτεί από την ΕΣΣΔ είχε δεθεί χειροπόδαρα στους Δυτικούς. Φοβούμενος την ολοκληρωτική εξάρτηση της χώρας από τους δανειστές της, προέβη στην εφαρμογή επείγοντος προγράμματος εξόφλησης του εξωτερικού χρέους με έμφαση στις εξαγωγές, ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα, όπου με ποσοστό Τσαουσέσκου (όπως θα έλεγαν κάποιοι) επικυρώθηκε η απαγόρευση μελλοντικού δανεισμού της χώρας από το εξωτερικό.Η προώθηση του μεγαλύτερου μέρους της παραγωγής προς τις εξαγωγές και η απορρόφηση μεγάλων πόρων για την ανοικοδόμηση του Βουκουρεστίου, είχε ως αποτέλεσμα τη δεκαετία του ογδόντα να παρουσιαστούν ελλείψεις αγαθών από τα ράφια των καταστημάτων, ενώ οι διακοπές ρεύματος και φυσικού αερίου έκαναν την εμφάνισή τους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η ηγεσία του Τσαουσέσκου άρχισε να χάνει τη δημοφιλία της στο εσωτερικό, ενώ με την ανακοίνωση της πλήρους αποπληρωμής του εξωτερικού χρέους και δεδομένης της απόφασης του δημοψηφίσματος, η Δύση δεν είχε τίποτα άλλο να κερδίσει από αυτόν. Παρ΄όλα αυτά, άνευ χρέους πλέον και βασισμένος στην πρόσφατη επανεκλογή του στην ηγεσία του Κόμματος, ο Τσαουσέσκου έβλεπε ένα λαμπρό μέλλον για την πατρίδα του χωρίς να νιώθει πως απειλείται, ακόμα κι όταν γύρω του ο σοσιαλισμός ανατρεπόταν από χώρα σε χώρα. Ίσως η πρόθεση του να μην παραδώσει αναίμακτα τα κλειδιά της εξουσίας, ή να στραφεί ο ίδιος σε καπιταλιστικές λύσεις μπροστά στη νεοδιαμορφωθείσα παγκόσμια κατάσταση, αλλά αντιθέτως να καλέσει Σύνοδο όλων των σοσιαλιστικών χωρών ώστε να προστατευθεί ο Σοσιαλισμός, αποτέλεσε τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της δυτικής υπομονής. Ο καλός φίλος από την Ανατολή, μετατράπηκε εν μια νυκτί σε σκληρό δικτάτορα στον Δυτικό Τύπο. Τα γεγονότα της Τιμισοάρα, οι προβοκάτσιες και οι ψευδείς φήμες περί εκατόμβης νεκρών που έφταναν στο Βουκουρέστι μέσω των Διεθνών Μ.Μ.Ε. «νομιμοποίησαν» το πραξικόπημα που θα ακολουθούσε και κατόπιν μιας «δίκης» ολίγων λεπτών, για την οποία αργότερα θα μετάνιωναν ακόμα και άνθρωποι που συμμετείχαν σε αυτήν, το ζεύγος Τσαουσέσκου θα κατηγορηθεί ακόμα και για γενοκτονία (!) και θα εκτελεστεί αμέσως, από εκτελεστικό απόσπασμα που είχε ήδη σχηματιστεί πριν από τη «δίκη».Σαν τον Γκαντάφι ένα πράγμα.

Πολύ ωραία κόπι-πάστε ιστορική αναδρομή. Δεν καταλαβαίνω όμως ποια είναι η δικιά σου θέση. Καλώς αποστασιοποιήθηκε ο Τσαουσέσκου από την ΕΣΣΔ; Εάν ναι τότε γιατί ήταν όνειρο το ΚΚΕ να την προσεγγίσει η Ελλάδα; Εάν όχι, τότε γιατί τόση αγωνία να υπερασπιστούμε έναν αποστάτη;Η μήπως ήταν ένας «μαχητής της ανεξαρτησίας»; Διότι αν είναι έτσι, μόλις βρήκα τη λύση στο ελληνικό πρόβλημα. Βάζουμε δελτίο στα τρόφιμα, καύσιμα, κλπ. και σε δέκα χρόνια έχουμε ξεχρεώσει.Φαντάσου τους τίτλους στο μελλοντικό μάθημα ιστορίας: Πως ο Vernedead και ο Citellus citellus ελευθέρωσαν την Ελλάδα από το ζυγό των κακών ξένων. Ψήσου.

Σε χαλάει το copy paste ; Σε ποιο σημείο του κειμένου λέει πως ήταν καλό πράγμα ή "αποστασιοποίηση"; Ή κακό; Πουθενά,αυτά τα λες εσύ. Ο χειρότερος σοσιαλισμός είναι ανώτερος από τον καλύτερο καπιταλισμό.

«Ο χειρότερος σοσιαλισμός είναι ανώτερος από τον καλύτερο καπιταλισμό.»Εντάξει, με τέτοιες μαξιμαλιστικές προτάσεις δε γίνεται σοβαρή κουβέντα. Αν είναι όμως έτσι έχω άλλη μία ιδιοφυή πρόταση: στέλνουμε τους μισούς Έλληνες στον σοσιαλιστικό παράδεισο της Βορείου Κορέας και οι υπόλοιποι κάνουμε την Ελλάδα όπως οι Ερυθροί Χμερ την Καμπότζη. Πόσο χειρότερα να γίνουν τα πράγματα;

Αφού δεν είχες τίποτα να πεις για το κείμενο που παρέθεσα ,το γύρισες στον τσάμικο και στην Β. Κορέα . Πόσο προβλέψιμος πια.Τα λέμε.

Σου εξηγώ γιατί είσαι λάθος.Μου παραθέτεις ένα ουδέτερο κείμενο που δεν απαντά σε τίποτα από αυτά που έθεσα.Σε ρωτώ τι θέλεις να πεις με αυτό και πως το ερμηνεύεις.Αρνείσαι να σχολιάσεις.Εγκαταλείπω.Με κατηγορείς ότι δε σχολίασα ένα ερώτημα που ουδέποτε ετέθη.https://www.youtube.com/watch?v=5RmiReH4Ovs