ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν βρίσκομαι στα ΜΜΜ κυρίως όμως στο μετρό, είναι κάποιες φορές που αισθάνομαι λιγάκι άβολα. Μπορεί να τύχει να δω κάποια που μου αρέσει και ενώ παράλληλα μαζεύεται περισσότερος κόσμος με πιάνει μία νευρικότητα και ένα άγχος. Κοιτάζω δεξιά και αριστερά αλλά και το πρόσωπο που μου αρέσει, όχι συνέχεια γιατί ντρέπομαι. Επιπλέον έχω στραβισμό και αισθάνομαι λιγάκι άβολα όταν κοιτάζω τον κόσμο και κυρίως το πρόσωπο που μου αρέσει. Ο λόγος που αισθάνομαι έτσι δεν είναι ο στραβισμός. Η αλήθεια είναι πως δεν έχω κόμπλεξ με αυτό αλλά τις τελευταίες μέρες αισθάνομαι πάρα πολύ έντονα ότι το μάτι μου "φεύγει". Το καταλαβαίνω, γι' αυτό και αισθάνομαι περίεργα και για να αισθανθώ καλύτερα πρέπει να κλείνω τα μάτια μου για ξεκούραση. Αυτό το έχω αποκτήσει από μωρό. Τελος πάντων, μερικές φορές αναρωτιέμαι τι μπορεί να σκέφτεται κάποιος όταν με βλέπει, ότι το μάτι μου "φεύγει" και κυρίως η κοπέλα που μου αρέσει. Παρόλα αυτά, στο παρελθόν δεν αισθανόμουν έτσι. Δεν ξέρω τι με έπιασε τώρα και αντιδρώ έτσι. Εσείς πώς αντιδράτε όταν βλέπετε κάποιον ο οποίος αλληθωρίζει;