Σιωπή.Ν' ακούγεται μόνο ο ήχος των κυμάτων.Το χέρι του τραχύ από την χειρωνακτική εργασία, αλλά τη στιγμή αυτή απόλυτα τρυφερό, καθώς θα πιάνει ευλαβικά το δικό σου.Η ζωή του δύσκολη.Έγινε όμορφη την στιγμή που σε γνώρισε.Χαμογελά όταν βλέπει ανθρώπους ν' αγωνίζονται.Αγαπημένο του χρώμα το κόκκινο.Όλη του η ύπαρξη, από τις μύτες των μαλλιών του μέχρι το βάθος της ψυχής του, ανατριχιάζει με το άγγιγμά σου! Λιγώνεται με το χαμόγελό σου!:-)
23.4.2017 | 21:49
Ξέρεις τι θα ήθελα;
Μια μέρα, καθώς φεύγουμε, να πάμε μια βόλτα στη θάλασσα. Να καθίσουμε δίπλα δίπλα, να μου πεις για τη ζωή σου κι εγώ για τη δική μου. Να γνωριστούμε λίγο καλύτερα.Να μου πεις τι σε κάνει να χαμογελάς και ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα.Και όπως θα μιλάμε να μου πιάσεις το χέρι.Να εξαφανιστεί αυτή η αμηχανία και να έρθουμε λίγο πιο κοντά.Και εκείνη τη στιγμή να σκύψεις λίγο το κεφάλι σου...και να πέσουν οι μύτες των μαλλιών σου στο πρόσωπό σου...Το λατρεύω...Αναρωτιέμαι...Σκέφτεσαι ποτέ τα ίδια με εμένα;Σε θέλω.
3
