ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε ολους μας προκαλει φοβο το ενδεχομενο να μας απορριψει αυτος που μας αρεσει. Ομως υπαρχει κατι χειροτερο απ' την απορριψη. Και αυτο ειναι η αβεβαιοτητα που μπορει να σου δημιουργει ενας ανθρωπος σχετικα με το τι νιωθει για σενα.Οταν καποιος δε σε θελει, ειναι ξεκαθαρο. Το βλεπεις στα ματια του ρε παιδι μου, δεν του καιγεται καρφι για σενα. Του στελνεις κ δεν σου απανταει ή απανταει πολυ καθυστερημενα, του προτεινεις να βγειτε κ βρισκει χαζες δικαιολογιες κλπ. Ε σε μια τετοια περιπτωση αργα η γρηγορα καταλαβαινεις οτι ο αλλος δεν νιωθει αυτο που νιωθεις κ συ.Υπαρχει ομως κ μια αλλη κατηγορια ανθρωπων, οι οποιοι, ειτε ηθελημενα, ειτε αθελα τους, εχουν μια μυστηριωδη συμπεριφορα κ σε γεμιζουν αμφιβολιες για το κατα ποσο σε θελουν ή οχι. Μπορει να μην ειναι κ οι ιδιοι σιγουροι για το αν σε θελουν, μπορει να εχουν βγει προσφατα απο σχεση κ να μην ειναι ετοιμοι για καινουργια, μπορει γενικα να ειναι επιφυλακτικοι ως ανθρωποι κ γι αυτο να μην θελουν να βιαζονται. Και γι αυτο, αντι να παρουν το χρονο τους, να σκεφτουν τι θελουν κ να αποφασισουν, προτιμουν να παιδευουν τον ανθρωπο που εχουν απεναντι τους, δινοντας του μπερδεμενα μηνυματα. Τη μια μερα μπορει να του στειλεις να βγειτε οι δυο σας κ να δεχτει με χαρα, να ειναι γλυκος κ περιποιητικος μαζι σου κ να σου δωσει την εντυπωση οτι πραγματικα του αρεσεις. Κ την επομενη φορα μπορει να του προτεινεις να βγειτε κ να σου αρνηθει, δινοντας μια ηλιθια δικαιολογια. Κ μενεις εσυ να αναρωτιεσαι, "μηπως εκανα εγω κατι κ τον ξενερωσα?", "μηπως εχει αλλη?", "μηπως μου φερεται απλα φιλικα κ τον ειχα παρεξηγησει?". ΟΟΟχι τιποτα δεν εχεις παρεξηγησει. Απλα ο αλλος ειναι ηλιθιος κ δεν μπορει να αποφασισει τι θελει απο σενα. Κ γι αυτο του φαινεται πιο ευκολο να σε παιδευει. Κ το θεμα ειναι το εξης: οταν καποιος σε απορριπτει, ε οκ, θα πονεσεις, θα λυπηθεις για λιγο καιρο, αλλα καποια στιγμη θα το παρεις αποφαση κ θα τον ξεπερασεις. Οταν ομως ο αλλος μια αδιαφορει κ μια σου δειχνει την απεριοριστη προσοχη του, οταν ειναι μια κρυο, μια ζεστη, αυτη η κρυφη σου ελπιδα οτι κατι νιωθει για σενα, σε κανει να μην μπορεις να ξεκολλησεις απ αυτον. Κ ετσι συνεχιζεις να ασχολεισαι μαζι του, με την ελπιδα οτι οι υποψιες σου θα βγουν αληθινες. Κ αυτη η ελπιδα μετα απο λιγο φευγει, μολις αυτος ξαναδειξει αδιαφορος. Κ γενικα μπλεκεις σ εναν φαυλο κυκλο: τη μια στιγμη απολαμβανεις το ενδιαφερον που σου δειχνει κ αισθανεσαι οτι σιγουρα νιωθει κ αυτος κατι για σενα κ το επομενο λεπτο που τον βλεπεις αδιαφορο, στενοχωριεσαι κ αναρωτιεσαι γιατι δεν σου δινει σημασια. Κ προσπαθεις να εξηγησεις τα ανεξηγητα. Κ κοντευεις να τρελαθεις. Κ ολα αυτα γιατι ο αλλος ειναι μαλακας κ δεν εχει τα κοτσια να σου ξεκαθαρισει οτι δεν σε θελει πραγματικα, απλα παιζει. Αι σιχτιρ. Δεν καταλαβαινω γιατι καποιοι μπαινουν στη διαδικασια να κοροιδευουν τοσο τους γυρω τους. Δεν καταλαβαινω γιατι επιλεγουν να τους κρατανε κολλημενους, αντι να τους πουνε οτι "ξερεις, δε σε γουσταρω". ΤΟοοση πια αναγκη για επιβεβαιωση εχουν που εκμεταλλευονται τον καθε αθωο ανθρωπο που θα βρεθει διπλα τους?