Καλά ρε...λες ότι την αγαπάς τόσο πολύ και δεν μπορείς να συγκρατήσεις τις ορμές σου μέχρι να την ξαναδείς μετά από ένα μήνα;;
2.5.2017 | 23:11
Μονος...
Η γυναικα μου. Ενας υπεροχος ανθρωπος. Μια υπεροχη ψυχη. Την αγαπω τοοοοσο πολυ. Κ αυτη εμενα. Λιωνει. Ειμαστε ενα πολυ ομορφο κ χαριτωμενο ζευγαρι. Αληθεια. Γιατι η γαμημενη η ζωη μας εχει να ζουμε χωρια? Εγω εδω κ αυτη στη γερμανια. Βρισκομαστε οσο πιο συχνα μπορουμε. Αυτο δε μπορει να ειναι πανω απο μια φορα το μηνα. Μονο. Δυστυχως. Τα συναισθηματικα κενα? Λιγα. Η αγαπη ενωνει τους ανθρωπους οπου κ να βρισκονται. Οι αλλες αναγκες ομως? Οεο? Η ερωτικη επαφη? Δε παλευεται...οχι, δε παλευεται με τπτ. Κ υποκυπτω....κ νοιωθω ασχημα. Νοιωθω ασχημα που ειναι μακρυα. Νοιωθω ασχημα που πρεπει συνεχως να περιοριζομαι. Νοιωθω που υποκυπτω. Νοιωθω ασχημα για ολα. Ειναι ζωη αυτη? Θελω να την αλλαξω. Να ειμαστε μαζι. Θα γινει καποια στιγμη. Θα τα καταφερω. Μεχρι τοτε? Αν ειναι σενα χρονο, σε πεντε? Μπορει κ αυτη να αισθανεται ετσι. Το ξερω. Δε το σκεφτομαι. Το ιδιο κ εκεινη. Ειναι τοσο κακο ναγγιξω αλλη γυναικα? Ειναι... Δεν ειναι... Ειναι... Δεν ειναι... Καληνυχτα
14