ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
3.5.2017 | 15:31

Νόημα ζωής

Ένας άνθρωπος που έχει ζήσει τη ζωή νιώθει άγχος για το αναπόφευκτο τέλος όταν φτάσει τα 90? Ή το βλέπει σαν το πλήρωμα του χρόνου και σαν κάτι που "όταν είναι να έρθει θα έρθει"? Περίεργες σκέψεις για τα 20 μου αλλά το έχω απορία.
2
 
 
 
 
σχόλια
Θα σου πω για τον πατέρα μου όταν ήταν περίπου 85 και χωρίς ιδιαίτερες σχέσεις με την εκκλησία.Στα 85 κάποια στιγμή προβληματισμένος ενώ καθόταν στο κήπο μου εξέφρασε την απορία τι τελικά να βρίσκεται εκεί απέναντι, όταν τον ρώτησα τι εννοεί? μου είπε τι πιστεύω ότι συμβαίνει μετά το θάνατο και τι μπορεί να συναντήσει και να δει, φυσικά δεν του έδωσα καμιά απάντηση αν και ξαφνιασμένος για την ερώτησή του απλά χαμογέλασα, τότε και μόνο τότε κατάλαβα ότι σίγουρα τον απασχόλησε η τον απασχολούσε γιαυτό που προαισθάνονταν ότι έρχεται.Αυτό πάντως που τον στεναχωρούσε η τον φόβιζε ήταν όταν κάποιος πέθαινε και τον ήξερε είτε ήταν στην ίδια ηλικία είτε σε μικρότερη, ίσως γιατί διαισθάνονταν ότι και το δικό του τέλος είναι κοντά.Πιστεύω ότι η άνθρωποι προχωρημένης ηλικίας σίγουρα φοβούνται απλά κάποιος μπορεί να το δείξει και κάποιος άλλος όχι, όμως είναι αυτό το άγνωστο που πάντα θα βασανίζει και θα δημιουργεί απορίες και προβληματισμό.
Θα σου πω για τον πατέρα μου όταν ήταν περίπου 85 και χωρίς ιδιαίτερες σχέσεις με την εκκλησία.Στα 85 κάποια στιγμή προβληματισμένος ενώ καθόταν στο κήπο μου εξέφρασε την απορία τι τελικά να βρίσκεται εκεί απέναντι, όταν τον ρώτησα τι εννοεί? μου είπε τι πιστεύω ότι συμβαίνει μετά το θάνατο και τι μπορεί να συναντήσει και να δει, φυσικά δεν του έδωσα καμιά απάντηση αν και ξαφνιασμένος για την ερώτησή του απλά χαμογέλασα, τότε και μόνο τότε κατάλαβα ότι σίγουρα τον απασχόλησε η τον απασχολούσε γιαυτό που προαισθάνονταν ότι έρχεται.Αυτό πάντως που τον στεναχωρούσε η τον φόβιζε ήταν όταν κάποιος πέθαινε και τον ήξερε είτε ήταν στην ίδια ηλικία είτε σε μικρότερη, ίσως γιατί διαισθάνονταν ότι και το δικό του τέλος είναι κοντά.Πιστεύω ότι η άνθρωποι προχωρημένης ηλικίας σίγουρα φοβούνται απλά κάποιος μπορεί να το δείξει και κάποιος άλλος όχι, όμως είναι αυτό το άγνωστο που πάντα θα βασανίζει και θα δημιουργεί απορίες και προβληματισμό.
Scroll to top icon