Εκατομμύρια καλοπροαίρετοι αριστεροί και ακροαριστεροί χάρισαν ουσιαστικά τη νίκη στον Ντόναλντ Τραμπ, και εκατομμύρια άλλοι ενδέχεται (αν και ευτυχώς είναι πιο απίθανο) να χαρίσουν τη νίκη και στην Μαρίν Λεπέν.
Δεν το κατάλαβαν πώς τους εκμεταλλευτηκαν, ακόμα κι αν τους το πεις δεν θα πιστέψουν ότι υποσυνείδητα έπεσαν στην παγίδα του "εχθρού" τους, και φυσικά ποτέ των ποτών δεν πρόκειται να δεχτούν πως έχουν οποιαδήποτε ευθύνη για την ανάδειξη ενός ακροδεξιού φασίστα στην Προεδρία της χώρας τους.
Ο Τραμπ και η Λεπέν δεν προσπάθησαν ποτέ να κερδίσουν τις ψήφους των αριστερών και των ακροαριστερών. Ήξεραν πως ήταν εξαρχής χαμένες και δεν έχασαν ενέργεια για να μεταπείσουν τους αιώνιους εχθρούς τους να δουν με καλό μάτι τους ίδιους.
Ξόδεψαν όμως -πολύ πετυχημένα- πολλή ενέργεια στο να τους κάνουν να δουν με κακό μάτι τους αντιπάλους τους, δηλαδή την Χίλαρι Κλίντον και τον Εμμανουέλ Μακρόν αντιστοίχως. «Αφού δεν θα ψηφίσεις εμένα, θα κάνω τα πάντα για να μην ψηφίσεις ούτε τον αντίπαλό μου.»
Είναι μια τακτική που βρήκε πάτημα στην ροπή κάποιων αριστερών στην αυτοπεριχαράκωση και είχε μεγάλη βοήθεια -ακούσια φυσικά- απ' τους λεγόμενους "ούτε - ούτε" (πχ. ούτε Τραμπ ούτε Κλίντον). Κι έτσι, ενώ οι δεξιοί ή ακροδεξιοί συσπειρώνονται τελικά γύρω απ' τον επίσημο υποψήφιό τους κι ας μην τρελαίνονται γι' αυτόν, οι αντίστοιχοι της αριστεράς, ως πιο σκεπτόμενοι, ψειρίζουν με καχυποψία τον υποψήφιο που είναι πιο κοντά σ' αυτούς και δυσκολεύονται να συνταχθούν μ' αυτόν.
Μεγάλο μέρος ψηφοφόρων των Αμερικανών Δημοκρατικών που στήριξαν Μπέρνι Σάντερς στα προκριματικά αποφάσισαν να μη στηρίξουν την υποψήφια του κόμματός τους, και εξαιτίας λαθών της αλλά και επειδή «δεν συμφωνούσαν εντελώς με τις πολιτικές της». Εννοείται πως συμφωνούσαν με τις πολιτικές της χίλιες φορές περισσότερο απ' ό,τι με αυτές του αντιπάλου της, του Τραμπ, και γι' αυτό δεν ψήφισαν τον Τραμπ. Όμως δεν ψήφισαν ούτε την Κλίντον. Ο Τραμπ δεν έχασε ψήφους εξαιτίας της "ούτε - ούτε" νοοτροπίας τους, η Κλίντον όμως έχασε - και μάλιστα εξαιτίας τους έχασε και τις εκλογές.
Είναι σατανικό το κόλπο και συχνότατα πιάνει: Το να πείσει τους ακροαριστερούς να απέχουν στις εκλογές της Κυριακής είναι η μόνη ελπίδα της Λεπέν για να εκλεγεί Πρόεδρος. Παρότι αυτοπροβάλλεται ως 'η υποψήφια του λαού', ξέρει πως έχει να κερδίσει περισσότερο απ' τους συντηρητικούς παρά απ' τους ακροαριστερούς. Ο ίδιος ο Μελανσόν είπε στους οπαδούς του ό,τι κι αν γίνει να μην ψηφίσουν Λεπέν, αλλά γενικά μοιάζει να προωθεί το λευκό (δηλαδή, να μη σταματηθεί ενεργά μια νίκη της Λεπέν) και την αποχή (δηλαδή πάλι να μην σταματηθεί ενεργά η Λεπέν). Επίσης, όπως διάβασα στο Politico «μόλις το 15% όσων ψήφισαν Μελανσόν στον πρώτο γύρο δηλώνουν πως θα ψηφίσουν Λεπέν στο δεύτερο». Μου ακούγεται υπερβολικά πολύ το 15% των υποστηρικτών ενός ριζοσπάστη αντιφασίστα που θα ψηφίσει την υποψήφια του φασιστικού ρατσιστικού τόξου αλλά τουλάχιστον εκεί μοιάζει να είναι το ταβάνι.
Οι υπεύθυνοι της καμπάνιας της ακολουθούν την τακτική του Τραμπ που έπεισε, χωρίς αυτοί καν να το καταλάβουν, εκατομμύρια υποστηρικτές του Μπέρνι Σάντερς να απέχουν. Η λεγόμενη "καταστολή ψηφοφόρων" βασίστηκε εκτός των άλλων στην αποστολή αρνητικού για την Κλίντον υλικού σε οπαδούς του Σάντερς σε συγκεκριμένες κρίσιμες Πολιτείες, καταφέρνοντας να στρέψει την ψήφο σ' αυτές προς τον Τραμπ.
Η Λεπέν προσπαθεί να κάνει ακριβώς το ίδιο. Η καμπάνια της ελπίζει να το καταφέρει με τρεις τρόπους:
1) Γλείφοντας τον αριστερό υποψήφιο.
Απ' την καμπάνια της Λεπέν, ο Μελανσόν κι οι οπαδοί του δέχονται μια, εμφανώς υποκριτική, επίθεση αγάπης. Ακόμα και ο πατέρας Λεπέν, ο διαβόητος ακροδεξιός φόβος και τρόμος των αριστερών, είχε μόνο καλά λόγια να πει για τον Μελανσόν την περασμένη εβδομάδα, μοιράζοντάς του απροσδόκητους επαίνους για την ρητορική του δεινότητα, αλλά και την στάση του μετά τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών. Παρόμοια τακτική είχε ακολουθήσει ο Τραμπ παινεύοντας τον Σάντερς και τους υποστηρικτές του, και ρίχνοντας -με τρόπο πονηρό αλλά θεμιτό- λάδι στη φωτιά καλώντας τους να τιμωρήσουν τη Χίλαρι που είχε υπονομεύσει τον Γερουσιαστή απ' το Βερμόντ.
2) Φουντώνοντας το κίνημα "ούτε - ούτε"
Το 36% των οπαδών του Μελανσόν δεν θέλει φυσικά την Λεπέν για Πρόεδρο, όμως δεν έχει πειστεί απ' τον Μακρόν. Μέσω των social media, η ομάδα της Λεπέν -συχνά μασκαρεμένα- προσπαθεί να υποστηρίξει ότι και οι δύο υποψήφιοι είναι ακριβώς «τα ίδια χάλια», άρα ο σωστός αριστερός πρέπει να μαυρίσει και τους δύο. Για να το καταφέρουν αυτό πρέπει να ακολουθήσουν το τρίτο και τελευταίο βήμα.
3) Περιγράφοντας τον αντίπαλό ως "όχι αρκετά προοδευτικό".
Εννοείται πως ούτε η Λεπέν ούτε ο Τραμπ είναι πιο αριστεροί ή προοδευτικοί απ' τους αντιπάλους τους. Όταν κατηγορούν τον Μακρόν και την Κλίντον πως «πρόδωσαν την αριστερά» δεν είναι επειδή τους έπιασε κάποιος καημός γι' αυτήν, αλλά για να αποτρέψουν τους δυνητικούς ψηφοφόρους των αντιπάλων τους απ' το να πάνε να ψηφίσουν. Ο Τραμπ το έκανε χτυπώντας την Κλίντον "απ' τα αριστερά" και φουντώνοντας το μίσος των οπαδών του Μπέρνι εναντίον της, και η Λεπέν ακολουθεί κατά γράμμα την τακτική του.
Φουντώνει το (ή και δημιουργεί) μίσος των οπαδών του Μελανσόν για τον Μακρόν, ασχέτως του ότι δεν θα κερδίσει η ίδια έτσι ψήφους. Προσπαθώντας να στιγματίσει τον Μακρόν ως πιο αντιαριστερό απ' αυτήν και να κάνει τους προοδευτικούς ψηφοφόρους να ξεχάσουν τη δική της ιδεολογία, τον περιγράφει ως ναρκισσιστικό, σχεδόν σαδιστή, τραπεζίτη που μοναδική του απόλαυση και έγνοια θα είναι το πώς θα σφάξει την εργατική τάξη.
Οι υπεύθυνοι της καμπάνιας της κυκλοφορούν επίσης φυλλάδια που επιχειρούν να 'καταστείλουν' την υποστήριξη των προοδευτικών προς τον Μακρόν. Αφού αναφέρουν διάφορα θέματα στα οποία η θέσεις των Μελανσόν και Λεπέν μοιάζουν να ταιριάζουν, δεν καταλήγουν με κάποιο μήνυμα του στυλ "Ψηφίστε Λεπέν", αλλά με το σαφώς πιο αποτελεσματικό "Μην ψηφίσετε τον Μακρόν".
Yes, there is a voter suppression campaign going on in France. It targets Mélenchon backers with material like this (sez:"Don't vote Macron) pic.twitter.com/O3Y5kCmx4I
— Nicholas Vinocur (@NicholasVinocur) April 25, 2017
Ο Γάλλος φυσικός Serge Galam, που είχε προβλέψει τη νίκη του Τραμπ και θεωρεί πως μια νίκη της Λεπέν είναι πιο πιθανή απ' ό,τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, λέει πως η τεχνική της "καταστολής ψήφου" μπορεί να αποδειχτει αποτελεσματική για την Λεπέν. Η ίδια χρειάζεται την ψήφο του 90% των δυνητικών ψηφοφόρων της ενώ ο Μακρόν χρειάζεται το 70% των δικών του δυνητικών ψηφοφόρων. Όσο η Λεπέν αποτρέπει τους ψηφοφόρους που θα ψήφιζαν Μακρόν για να την εμποδίσουν να γίνει Πρόεδρος, τόσο θα ψαλιδίζει τη συμμετοχή του 70% που χρειάζεται ο Μακρόν, οδηγώντας τον σε μια ήττα - έκπληξη.
Υπάρχουν κάποιοι αριστεροί (ή κάποιοι που πιστεύουν ότι είναι) που πραγματικά δεν ενοχλούνται από την άνοδο του Τραμπ ή της Λεπέν στην εξουσία, ή τέλος πάντων δεν ενοχλούνται τόσο ώστε να κάνουν κάτι γι' αυτό ψηφίζοντας τον άλλο υποψήφιο.
Πολλοί άλλοι όμως, χωρίς να το καταλαβαίνουν και θεωρώντας πως πρόκειται για αποκλειστικά δική τους απόφαση που δεν επηρεάστηκε από τίποτα άλλο, παίζουν τελικά το παιχνίδι των χειρότερων αντιπάλων τους, των ακροδεξιών. Σε κάποια στιγμή αργότερα μπορεί να καταλαβαίνουν ότι τελικά, όχι δεν ήταν ίδιοι όλοι, και πως ένας σχετικά προοδευτικός (αν και όχι όσο θα τον ήθελαν) υποψήφιος θα συνέφερε περισσότερο από έναν φασίστα, όμως τότε είναι πια αργά. Άλλοι βέβαια με τίποτα δε θα δεχτούν ποτέ πως η αποχή ή το λευκό τους επηρέασε το αποτέλεσμα των εκλογών, όπως πχ. η ηθοποιός, ακτιβίστρια για τους πρόσφυγες και φανατική υποστηρίκτρια του Μπέρνι Σάντερς, Σούζαν Σάραντον που έπεσε στην παγίδα του Τραμπ μέσω του κινήματος "ούτε-ούτε", και ενώ είχε δηλώσει πως θα τον προτιμούσε απ' την Χίλαρι, με το που έβγαλε ο Τραμπ τα πρώτα ρατσιστικά και αντι-προσφυγικά του διατάγματα αυτή το φυσούσε και δεν κρύωνε.
Μπορεί όλοι να νομίζουν πως κάνουν μια συνειδητή δημοκρατική επιλογή (και μερικοί που απέχουν όντως κάνουν), όμως οι πιο ευκολόπιστοι την πατάνε διπλά:
Και γίνονται υποχείρια των ακροδεξιών, και στο τέλος φορτώνονται στο σβέρκο τους για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια έναν Πρόεδρο που πρεσβεύει όλα αυτά που πραγματικά μισούν.
