ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω χάλια για ενα ακομα βραδυ..γιατι να προσπαθείς να προσπαθεις για εναν ανθρωπο που δεν βρισκει χρονο για σενα που δεν σε νοιαζεται που λεει πως η δουλεια εχει τη πρωτη θεση στη ζωη του μετα εισαι εσυ ..και να τον αγαπας και να του κανεις παραπονο οτι σε ξεχνάει αλλα αυτος να το βλεπει ολο αυτο σαν πιέση και να σου λεει οτι εσυ προσπαθεις να τον σουταρεις και οτι η συμπεριφορά του ειναι πολυ φυσιολογικη? Και οτι αν δεν μπορώ να συμβιβαστω με το ωραριο και τη δουλεια του αυτος δεν μπορει να κανει κατι αλλο...τι να κανω?να περιμενω μηπως αλλαξουν τα πραγματα?φοβαμαι μηπως θέλει αλλη γυναικα και τελειωσα για αυτόν....αν με αγαπουσε δεν θα προσπαθουσε να αλλαξει?Όποια γνωμη ευπρόσδεκτη..Γενικά τι κάνουμε αν δουμε οτι ο αλλος μας λεει πως ετσι ειναι και δεν αλλάζει??