ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι κάτι άνθρωποι που λένε ή γράφουν ότι δεν είναι σημαντικός ο έρωτας ή οι κατακτήσεις ή το σεξ και κάτι τέτοια. Κάτι εγκώμια στη μοναξιά. Κι όταν πεις ή γράψεις ότι δεν αντέχεις άλλο να είσαι μόνος /μόνη σου και εξηγήσεις και πεις μια κουβέντα παραπάνω γι' αυτό που περνάς, είναι συνήθως οι ίδιοι που θα σου πουν ή θα σου γράψουν ''εσύ φταις, δεν τολμάς, δεν κάνεις, μπλα , μπλα, μπλα, δεν έχεις θάρρος, δε δείχνεις πυγμή, μπλα, μπλα, μπλα...''. Κι όταν ξαναπείς ''τα έκανα όλα αυτά αλλά δεν ευδοκίμησε κάτι, πάλι το ίδιο σκατά είμαι'' σου λένε ή σου γράφουν ''εσύ φταις που τα έκανες αυτά, δεν είναι το παν αυτό, όλο στο πονηρό είναι το μυαλό σου'' και αρχίζουν να πλέκουν νέα εγκώμια στη μοναξιά και ''κάτσε μόνος/μόνη και συλλογίσου κι είναι πολύ ωραίο κτλ...''Ένας αέναος κύκλος δηλαδή μέσα στον οποίο αλλάζουν γνώμη συνέχεια. Ελπίζω να μην είναι οι ίδιοι άνθρωποι που βγάζουν πεντακόσιες φωτογραφίες στα social media με την αγαπούλα τους(ή τον αγαπούλο τους).Πραγματικά δεν την καταλαβαίνω αυτή τη συμπεριφορά.Και δεν είναι μόνο το πονηρό που λένε ότι έχεις στο μυαλό σου. Το να έχεις έναν άνθρωπο κοντά σου, μία/ έναν σύντροφο δεν είναι μόνο το πονηρό, ούτε είναι μόνο το σεξ το σημαντικό. Είναι αυτή η υπέροχη επικοινωνία, η βόλτα πιασμένοι χέρι-χέρι, τα βλέμματα, το να πηγαίνετε κάπου μαζί, να βλέπετε τη θέα από κάπου μαζί, το όνειρο που μοιράζεσαι, το να έρχεται το καλοκαίρι όπως τώρα και να έχεις έναν άνθρωπο να πας διακοπές(να μην είσαι μόνος όπως στην περίπτωσή μου, που μετά από έναν μοναχικό χειμώνα, τι ακολουθεί; μια μοναχική άνοιξη. και μετά; ένα μοναχικό καλοκαίρι. δε φτάνει η μοναξιά, θα έχει και κωλοζέστη). Εννοείται ότι και το σεξ παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο(που συνήθως το υποτιμούν όσοι το κάνουν και μάλιστα δεν είναι και καλοί σε αυτό), αλλά το να πεις ότι θέλω έναν άνθρωπο να ξυπνάω στο πλάι του, να έχω μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένα χάδι δεν είναι αυτή η επιδερμική αντιμετώπιση που έχεις από αρκετούς ''α, θέλεις σεξ''. Όχι, ΔΕΝ θέλω σεξ, δεν είμαι μηχανή, θέλω αυτό ακριβώς που λέω. Εσείς που έχετε έναν άνθρωπο δίπλα σας και γυρνάτε το πρόσωπό σας και αντικρίζετε το χαμόγελό της/του, συχνά μέσα στη σιγουριά σας το υποτιμάτε. Εγώ ακόμα κι όταν είχα σχέση, δεν αντιμετώπιζα ποτέ έτσι τους μοναχικούς, πάντα με κατανόηση τους αντιμετώπιζα, με αληθινή κατανόηση, κι ευχόμουν να βρουν αυτό που ψάχνουν. Γιατί, νά, τώρα βρέθηκα στη θέση τους να ψάχνω εγώ. Αργά ή γρήγορα θα βρεθείς στη θέση τους. Πάντα μιλάμε αν έχεις συναισθήματα. Αν είσαι ικανός να νιώσεις.