ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μ αρεσει καποιος που βγηκε προσφατα απο μακροχρονια σχεση. Αρχισα να βγαινω μαζι του ουσα συμφιλιωμενη με την ιδεα οτι πιθανοτατα δεν εχει ξεπερασει την πρωην του και οτι υπαρχει περιπτωση καποια στιγμη, ενω βγαινουμε, να ερθει και να μου πει "ξερεις τα ξαναβρηκαμε". Παρολα αυτα περνουσαμε ωραια μαζι. Με επαιρνε τηλεφωνο συχνα για να βγουμε, ηταν πολυ περιποιητικος μαζι μου, προστατευτικος και μου αφιερωνε πολυ χρονο. Βεβαια, παντα ειχα στο πισω μερος του μυαλου μου οτι, εφοσον ο χωρισμος του ειναι προσφατος, μπορει εγω απλα να ημουν το μεσο, ωστε να ξεπερασει την πρωην του. Ενα "παυσιπονο" δηλαδη. Ομως, ακομα και αν συνεβαινε αυτο, εγω χαιρομουν, γιατι θα μπορουσε να διαλεξει οποιαδηποτε αλλη για να λειτουργησει ως "παυσιπονο", ομως εκεινος διαλεξε εμενα. Οποτε σιγουρα κατι παραπανω ειχε δει σε μενα.Εμενα αυτος μου αρεσει πολυ. ΠΕρναω πολυ ωραια μαζι του, τον θαυμαζω πολυ σαν ανθρωπο και, οταν δεν ειμαστε μαζι, δεν περναει ωρα που να μην τον σκεφτομαι.Δεν ξερω αν αυτο λεγεται ερωτας, παντως τον εχω πολλη αναγκη στη ζωη μου. Ομως, εφοσον δεν ξερω κατα ποσο ο ιδιος εχει ξεπερασει την πρωην του και εφοσον ξερω οτι, οπως σε καθε μακροχρονια σχεση, ετσι και σε αυτη, ειναι πιθανο να δωσουν μια δευτερη ευκαιρια στη σχεση τους, δεν του δειχνω ποσο εντονο ειναι αυτο που νιωθω. Δηλαδη ναι μεν βγαινουμε και ειναι φανερο πως στην ατμοσφαιρα υπαρχει κατι ερωτικο, ομως εμεις υποκρινομαστε οτι βγαινουμε σα φιλοι. ΔΗλαδη μπορει να μου μιλησει για την πρωην του, μπορει και μενα να με ρωτησει για αλλους κλπ. Οποτε σε καμια περιπτωση δεν του εχω δειξει το ποσο εντονο ειναι αυτο που νιωθω, γιατι φοβαμαι οτι μπορει εν τελει να τα βρει με την πρωην του και εγω να πληγωθω.Εκεινος απ την πλευρα του, παρολο που γενικα δειχνει πολλα θετικα σημαδια, παρολο που επιδιωκει να περναει πολυ χρονο μαζι μου και που γενικα μου δειχνει οτι ενδιαφερεται για μενα, παρολο που, οταν ειμαστε μαζι, συνεχεια ερχεται πιο κοντα μου, με χαιδευει, με αγγιζει πολυ, προς το παρον δεν εχει κανει παραπανω κινηση. Και απ τη μια σκεφτομαι οτι μπορει να μη σκοπευει να κανει κινηση, απλα μπορει να θελει να κανουμε παρεα και να περναμε ωραια και μεχρι εκει. Απ την αλλη βεβαια, θυμαμαι οτι πανω σε συζητηση μας, μου ειχε πει οτι γενικα θελει να γνωρισει πρωτα καποια, για να προχωρησει μαζι της. Αρα δηλαδη θα μπορουσε να ειναι κ αυτος ενας λογος που δεν εχει κανει ακομα κινηση μαζι μου, το οτι δηλαδη θελει λιγο χρονο ακομα για να με γνωρισει καλυτερα.Ομως ρε παιδια, εγω σκεφτομαι, αν μια στο εκατομμυριο νιωθει κ κεινος κατι εντονο για μενα, αλλα εγω με την χαλαρη μου σταση τον αποθαρρυνω απ το να κανει πιο σαφη κινηση? Αν δηλαδη και κεινος νιωθει ερωτευμενος μαζι μου, ομως δεν τολμαει να με πλησιασει πιο πολυ, γιατι εγω φερομαι εγωιστικα και του δινω την εντυπωση οτι δεν τρελαινομαι κιολας για παρτη του? Ξερω, οι περισσοτεροι θα μου πειτε οτι δεν παιζει να νιωθει κατι εντονο για μενα, οτι απλα ειμαι ενα "παυσιπονο¨για αυτον, που απαλυνω τον πονο απ το χωρισμο του. Ομως δεν υπαρχει κ η περιπτωση να νιωθει κατι πιο εντονο για μενα? Ναι, υπαρχει, δεν ειναι απιθανο. Πως ομως μπορω εγω να το καταλαβω αυτο, ωστε να του δειξω πιο ελευθερα τι νιωθω? Πως μπορω να ξερω οτι περναει χρονο μαζι μου, οχι επειδη θελει μια απλα καποια γυναικεια παρεα που να λειτουργει ως υποκαταστατο της πρωην, αλλα επειδη θελει συγκεκριμενα ΕΜΕΝΑ?