Η εμπιστοσύνη ούτως ή άλλως είναι κάτι που κερδίζεται και ανπτύσσεται και όλοι χρειαζόμαστε χρόνο - είναι κάτι φυσιολογικό.Από εκεί και ύστερα, το να είσαι μονίμως καχύποπτος είναι άλλου παπά ευαγγέλιο... Σεβαστό που έχει τις πληγές του, ανθρώπινο είναι. Αλλά καλό θα ήταν να του κάνεις μια σοβαρή συζήτηση και να του τα εξηγήσεις αυτά, όσα έχεις μέσα σου και όσα η κοινή λογική υπαγορεύει.Δεν έχεις εσύ κάποια "ευθύνη" ή "μπαλάκι" στο γήπεδό σου να "τον κερδίσεις" όπως λες, αφού δεν έχεις κάνει τίποτα "για να τον χάσεις" και είστε σε αυτή τη σχεση επειδή επιλέξατε ο ένας τον άλλον.Θα πρέπει εκείνος να προσπαθήσει αφού συζητήσετε να εξαλείψει τις φοβίες του αφού είναι παράλογες, γιατί η αναίτια και παθολογική ζήλια είναι και κουραστική και άδικη απέναντί σου και μόνο κακό μπορεί να σας κάνει.Καλή τύχη!
18.5.2017 | 20:55
Ανασφάλειες
Εδω και λιγο καιρο ειμαι στο ξεκίνημα μιας σχέσης, ωστόσο καταλαβα ότι το αγόρι μου εχει ανασφάλειες (που τις κουβαλάει απο το παρελθόν του) και δεν ξερω πως να το χειριστώ. Χώρισε πριν 3 χρονια περίπου απο μια σχεση 4 ετών που ομως του άφησε ενα κάρο ψυχολογικά θεματα. Μου ζητησε χρονο για να κερδίσω την εμπιστοσύνη του, καθως πληγώθηκε πολυ -όπως ειπε- και συμφώνησα, ωστόσο οι ανασφάλειες που βγαζει ειναι παράλογες και μας οδηγούν συχνά σε τριβές πραγμα που με κουράζει και με ρίχνει ψυχολογικά. Φοβάται οτι επειδη ειμαι εμφανίσιμη θα μου ρίχνονται συνεχεια συνάδελφοι μου στη δουλεια και κάποια στιγμη πιστεύει οτι θα υποκύψω και άλλες παρόμοιες παράλογες θεωρίες. Πως να του δώσω να καταλαβει οτι εφοςον αποφάσισα να ειμαι μαζι του δεν εχω ματια για άλλον;; και κυρίως πως να εξαλείψω σταδιακά τις φοβίες του και να τον κερδίσω; ευχαριστω προκαταβολικά!
3