ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
31.5.2017 | 10:34

Εχετε χωρισει για τετοιο λογο?

Σας εχει τυχει να χωρισετε τον/την συντροφο σας, επειδη ειχατε αρχισει να νιωθετε εντονα συναισθηματα για καποιον αλλον ανθρωπο και θεωρουσατε οτι με αυτες τις συνθηκες δεν ηταν σωστο να παραμεινετε στη σχεση σας? Οι περισσοτεροι νομιζω οτι σε μια τετοια περιπτωση δε θα χωριζαν, αλλα, ειτε θα εμεναν στη σχεση τους και θα απιστουσαν, ειτε, ακομα κ αν δεν απιστουσαν, θα συνεχιζαν να σκεφτονται τοσο εντονα τον αλλο ανθρωπο, που και παλι σαν απιστια θα ηταν αυτο. Νταξει δεν θα ηταν το ιδιο με την "κανονικη" απιστια, αλλα οπως και να χει, οταν εισαι σε σχεση και σκεφτεσαι εντονα καποιον αλλον/αλλη, αλλα δεν χωριζεις, ε αυτο δεν ειναι εντιμο απεναντι στον ανθρωπο σου. Δηλαδη δεν εχει νοημα να μενεις μαζι του, εφοσον δεν νιωθεις κατι πια γι αυτον/αυτην. Αλλα παρολα αυτα, εγω αναρωτιεμαι, σας εχει τυχει να χωρισετε για τετοιο λογο? Για να ειστε δηλαδη ειλικρινεις κ σωστοι απεναντι στον ανθρωπο σας και να μην τον κοροιδευετε? Προσοχη: δεν εννοω απαραιτητα να του/της ειχατε πει, οταν χωρισατε, οτι "ξερεις, μ αρεσει η Μαρια/ο Κωστας και δεν μπορω να ειμαι πλεον μαζι σου", αλλα να ξερετε εσεις μεσα σας οτι αυτος ειναι ο λογος. Και θα μου πειτε τωρα οτι "ναι αλλα, αν δεν πεις στον αλλον τον πραγματικο λογο που τον χωριζεις, που ειναι η εντιμοτητα που λες οτι του εχεις?" Οκ, μερικες φορες ισως ειναι προτιμοτερο να μην πεις και ολη την αληθεια στον αλλον, στην προσπαθεια σου να τον προστατευσεις και να μην τον πληγωσεις. Μπορεις δηλαδη να του πεις απλα οτι δεν νιωθω πια κατι τοσο εντονο για σενα, εχω κουραστει κλπ, που στο κατω κατω μπορει και να ειναι αληθεια, χωρις να μιλησεις για το αλλο προσωπο.
6
 
 
 
 
σχόλια
Ναι κι εγω εχω χωρισει και μαλιστα του το ειπα. Για εμενα το να υπαρχει χωρος στο μυαλο για να σκεφτεσαι εντονα καποιον για μεγαλο χρονικο διαστημα σημαινει πως υπαρχει και στην καρδια αυτο το κενο. Θεωρω πως πρεπει να ειμαστε ειλικρινεις με τους ανθρωπους που εχουμε επιλεξει να μας συντροφευσουν εστω για καποιο χρονικο διαστημα. Να ειμαστε ειλικρινεις και να δειχνουμε σεβασμο.
Εγώ το έχω κάνει.Πιστεύω ότι αν είσαι συναισθηματικά σκεπτόμενος, ξέρεις τα "όρια" της ειλικρίνειας και τον τρόπο να είσαι ειλικρινής χωρίς να πληγώσεις (ακόμα περισσότερο, ενδεχομένως) τον άλλο.Νομίζω ότι αυτό που πολλοί χρησιμοποιούν μάλλον χαιρέκακα (τουλάχιστον στις περιπτώσεις που μου έχουν τύχει εμένα), η ατάκα "η αλήθεια πονάει, είναι σκληρή κλπ" είναι στο χέρι μας να το χειριστούμε με τρόπο που θα είναι πιο ελαφρύς για τον άλλο, ενώ παραμένει η βασική αλήθεια.Εξάλλου, για να βρέθηκε "πόρτα" ανοιχτή στα συναισθήματά σου να μπει άλλο πρόσωπο και μάλιστα με τέτοια ένταση, σημαίνει ότι όντως η υπάρχουσα σχέση είχε κάνει τον κύκλο της, όπως λένε.Πιστεύω ότι αν κάποιος χωρίσει ειλικρινά και ευγενικά, μετά από σκέψη βέβαια και με σιγουριά - μη γυρνάει να τσιγκλάει μετά τον άλλον που άφησε και να τον χρησιμοποιεί - δε "χρωστάει" κάτι.Κανείς μας δε μένει αλώβητος σε αυτή τη ζωή... Ο άνθρωπος που αφήνεις πίσω (αν το αποφασίσεις) θα έχει κάθε δικαίωμα να πληγωθεί, ακόμα και να σε μισήσει πιθανώς, αλλά δε θα έχει δικαίωμα να σου ζητήσει τα ρέστα ή να ζητήσει κάτι παραπάνω.
Θελει θαρρος πιστευω παντως να παρεις τετοια αποφαση. Δηλαδη, παρολο που δεν μου χει τυχει εμενα προσωπικα να βρεθω σε τετοια θεση, βλεπω οτι οι περισσοτεροι γυρω μας προτιμουν να μεινουν στην ασφαλεια της σχεσης τους, ακομα κ αν οι ιδιοι δεν ειναι συναισθηματικα 100% εκει, παρα να παρουν την αποφαση να χωρισουν και να μεινουν μονοι. Ειδικα αν στη σχεση τους δεν υπαρχουν καποια τρανταχτα προβληματα.
Εξαρτάται από την οπτική σου και πόσο σίγουρος/η είσαι. Δε μπορώ να μιλήσω για άλλους που μπορεί να το έπραξαν, αλλά για μένα απλώς ήταν αδύνατο να μείνω.Και γιατί αισθανόμουν τύψεις ήδη, αλλά και επειδή στο μυαλό μου δεν υπήρχε το "make believe" σενάριο, δηλαδή το κάτσε στην ασφάλειά σου, παίχ'το ότι όλα οκ και αυτό λέγεται "χτίζω σχέση / οι σχέσεις θέλουν δουλειά" κλπ. Ναι, φυσικά θέλουν, αλλά όταν υπάρχουν οι προϋποθέσεις. Το προσπάθησα λίγο κάποια στιγμή, αλλά είδα ότι δεν είναι εφικτό και είχα ήδη δει ζευγάρια που ξεκάθαρα βασιστήκαν στη συνήθεια και την ασφάλεια μόνο και η πορεία στάθηκε τοξική και για τους δύο...Εξαρτάται τι θεωρείς "τρανταχτό πρόβλημα". Μπορεί π.χ να μη μαλλιοτραβιέστε / κερατώνεστε / υποτιμάτε ο ένας τον άλλον, αλλά υπάρχουν αληθινά αισθήματα δεμένα με τη λογική, ή μόνο ο τίτλος μιας σχέσης κι ο χρόνος που μετρά...;Δε θα το συμβούλευα πάντως αν κάποιος δεν είναι 100% σίγουρος. Προσωπικά προτιμώ τη μοναξιά από τα ημίμετρα, αλλά πρεπει να είσαι διατεθειμένος να πληρώσεις το ανάλογο τίμημα.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon