Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από το προηγούμενο ποστ που γράφαμε για την αθώωση του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου και ανακοινώθηκε και νέα δίωξη εναντίον του αφού το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να δεχτεί με τίποτα ότι στο μνημόνιο μπήκαμε επειδή είχαμε ρημάξει την οικονομία και πρέπει ντε και καλά να δικαιωθεί η ιστορία ότι όλα ήταν αποτέλεσμα λαθροχειρίας, μιας πλεκτάνης σκοτεινών κύκλων που μας φθονούν για ανεξήγητους λόγους. Η πικρή αλήθεια είναι ότι οι διώξεις εναντίον της ΕΛΣΤΑΤ γίνονται διότι δεν μπορούν να διώξουν τον πραγματικό υπεύθυνο, τα μαθηματικά.
Η κυβέρνηση έχει ανάγκη από αυτά τα νέα μια και όπως καταλάβατε η μείωση του χρέους την οποία ο Αλέξης θεωρούσε δεδομένη είναι λιγότερο πιθανή κι από το να διαλυθούν οριστικά οι Πυξ Λαξ ή να μην έρθουν το καλοκαίρι για συναυλία οι Scorpions στη χώρα μας . Έτσι απομακρύνεται και το ενδεχόμενο να δούμε τον Τσίπρα με γραβάτα και αυξάνονται οι πιθανότητες να τον δούμε με ρόμπα. Ξεκούμπωτη.
Είναι τόσο θεαματικά τα αποτελέσματα της στρατηγικής μας που από τους στεντόρειους πανηγυρισμούς των κυβερνητικών στελεχών έχουμε φτάσει σε κάτι ψίθυρους για την ανάγκη εθνικής συναίνεσης και άλλα τέτοια βουκολικά τα οποία είναι λίγο δύσκολο να γίνουν αποδεκτά από τους αντιπάλους εναντίον των οποίων κραύγαζες «Ή εμείς ή αυτοί» και «Ή τους τελειώνουμε, ή μας τελειώνουν». Βέβαια δε λείπουν και οι απόψεις τιτάνων της πολιτικής όπως του Νίκου Ξυδάκη ο οποίος ζήτησε να εξετάσουμε και το ενδεχόμενο της ρήξης αν και όλοι γνωρίζουμε ότι η μοναδική ρήξη την οποία είναι ικανός να υπηρετήσει ο Ξυδάκης είναι αυτή του καλσόν. Νομίζω πάντως ότι η διαπραγματευτική γραμμή της κυβέρνησης συνοψίζεται πλέον στο "δώστε-κάτι-καλέ-κύριε-θα-μας-πάρουν-με-τις-ντομάτες".
Αυτά βλέπει το κορίτσι, η Περιστέρα Μπαζιάνα και σου λέει κάτσε γιατί μας βλέπω να μένουμε εκτός Βουλής αν συνεχίσει έτσι το στεφάνι μου, οπότε φρόντισε να διοριστεί μόνιμη διοικητική υπάλληλος στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο εντελώς αξιοκρατικά και με διαφανείς διαδικασίες εννοείται. Για τις ομοιότητες Τσίπρα – Καραμανλή έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως, πλέον αυτές επεκτείνονται και στις συντρόφους τους αφού μετά την Νατάσα Παζαϊτη που από νηπιαγωγός έγινε χειρουργός, η κυρία Μπαζιάνα βλέπει την καριέρα της να εκτοξεύεται και εκπληρώνει το όνειρο κάθε επαναστάτη, να διοριστεί πλέον μόνιμος στο Δημόσιο.
Ραγδαίες είναι όμως οι εξελίξεις στο χώρο της Παιδείας γενικότερα αφού το υπουργείο επαναφέρει το άσυλο και τον ρόλο των φοιτητών στη διοίκηση των Πανεπιστημίων ενώ υπάρχουν σκέψεις να επιτραπεί και επισήμως το κλείδωμα των καθηγητών στις τουαλέτες όταν είναι πολύ πιεστικοί προς τους φοιτητές να διαβάζουν. Γενικώς το Υπουργείο Παιδείας ενδιαφέρεται να μην αγχώνονται τα παιδιά με την μελέτη και τις σπουδές διότι με αυτό τον τρόπο χάνουν τα νιάτα τους και τα καλύτερα τους χρόνια. Προς αυτή την κατεύθυνση άλλωστε ζητήθηκε και η καρατόμηση του Γυμνασιάρχη ο οποίος έκανε καταγγελία εναντίον μαθητών που είχαν καταλάβει το σχολείο επειδή το κυλικείο δεν έφερνε την αγαπημένη τους μάρκα από πατατάκια. Οι μαθητές καταδικάστηκαν σε 80 ώρες κοινωνική εργασία, ποινή εξοντωτική αν αναλογιστούμε ότι υπάρχουν Δημόσιοι λειτουργοί που έχουν εργαστεί λιγότερο σε ολόκληρη τη ζωή τους. Ο Διευθυντής του σχολείου έχει διαπομπευτεί και στηρίζουμε αυτή την διαπόμπευση γιατί αν αποτραπούν τα παιδιά μας από τις καταλήψεις, κινδυνεύουμε να ξεμείνουμε από μελλοντικούς πρωθυπουργούς.
Να μην ξεχάσουμε να αναφερθούμε και στις απαράδεκτες αποδοκιμασίες προς το πρόσωπο του Πρωθυπουργού κατά τη διάρκεια της κηδείας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, πράξη χυδαία και απρεπή αλλά αν εκτρέφεις έναν φανατισμένο όχλο και περιμένεις να μην στραφεί εναντίον σου κάποια στιγμή, είσαι ανόητος. Ο λαϊκισμός είναι ένα μαχαίρι που κόβει και από τις δύο μεριές, θα έπρεπε να το ξέρουν οι ινστρούχτορες του. Όσο για τη συζήτηση για τη δημοσία δαπάνη της κηδείας ενός πρώην Πρωθυπουργού, το μόνο που δείχνει είναι ότι η ελληνική κοινωνία είναι μια κουτσομπόλα θείτσα που νοιάζεται μόνο για το τι θα πει η γειτονιά.
