ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ελεύθερες σχέσεις και μαλακίες...Είμαι σε μια τέτοια σχέση κι αισθάνομαι ότι πνίγομαι, ότι ασφυκτιώ...Ξεκίνησα μια σχέση χωρίς όρια και δεσμεύσεις με έναν άνθρωπο που μου άρεσε και προφανώς κι εκείνου του άρεσα. Μιλούσαμε καθημερινά για μήνες, αλλά συναντηθήκαμε ελάχιστες φορές και πάντα "όποτε" βόλευε το πρόγραμμα και των δυο μας μιας και είμαστε και οι δυο απασχολημένοι με διάφορα. Πλέον όμως δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση.. Αισθάνομαι ότι τρελαίνομαι κι ότι χάνω το μυαλό μου. Τον σκέφτομαι συνέχεια, μπλοκάρω τον εαυτό μου να μην τον ερωτευθεί κι άλλο, καταπιέζω τα συναισθήματά μου, σφίγγομαι να μην του πω ότι τον θέλω, και κυρίως ότι δεν θέλω απλώς να τον βλέπω μια στο τόσο... Η κατάσταση αυτή με αρρωσταίνει πια. Ο ίδιος κάθε φορά μου λέει πόσο άνετα αισθάνεται μαζί μου μιας και δεν τον πιέζω καθόλου. Που να' ξερε όμως...Μπροστά του να το παίζω κουλ, κι από μέσα μου να καίγομαι. Πείτε μου τη γνώμη σας...Την έχω ανάγκη...Σκέφτομαι να μην τον ξαναδώ, να το κόψω μαχαίρι όλο αυτό που γίνεται μαζί του γιατί δεν αντέχω άλλο να ζω παρά μόνο ελάχιστες στιγμές μαζί του...Εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου?