ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να κάνεις σχέδια για το μέλλον σου και να θέλεις να πας στο εξωτερικό. Το έχεις σχεδόν σίγουρο ότι θα φύγεις. Στα ξαφνικά όμως, αρρωσταίνει η μάνα μου (θέλω να πιστεύω πως δεν έχει κάτι σοβαρό και θα αναρρώσει σύντομα, σωματικά αλλά και ψυχολογικά). Στο μεταξύ, εδώ και μία εβδομάδα, αντικαθιστώ την μητέρα μου στις αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες που βοηθάει τον πατέρα μου. Παραδόξως τα καταφέρνω με τα ζώα, νόμιζα πως θα τα πήγαινα χάλια και θα φώναζε ο πατέρας μου, γιατί γενικά είναι νευρικός. Αυτό που με χαροποιεί περισσότερο είναι επειδή βλέπω και παίζω με τα σκυλιά και τα γατάκια. Είναι η πρώτη φορά που δέχονται χάδια, καθώς οι γονείς μου τα βλέπουν ως "εργάτες". Αισθάνομαι πολύ όμορφα. Δεν θέλω όμως να ασχοληθώ με τα αγροτικά/κτηνοτροφικά αλλά σκέφτομαι αυτό "μαθε τέχνη και άστηνε κι αν πεινάσεις πιάστηνε". Εκτός από αυτό, φοβάμαι ότι μπορεί να παραμείνω εδώ (στο χωριό), γιατι τώρα τελευταία βλέπω ότι οι γονείς μου ότι όλο και κάτι παθαίνουν, ευτυχώς όχι κάτι σοβαρό αλλά μερικές φορές μπορεί να χρειαστούν την βοήθεια μου. Για παράδειγμα, σήμερα η μητέρα μου πήγε να κάνει μπάνιο και άκουσα έναν βρόντο και ρε παιδιά φοβήθηκα πολύ μήπως έπεσε. Τώρα τελευταία απέκτησα αυτές τις ανησυχίες που ξεκίνησαν και κάποια λίγα ατυχήματα. Δεν το δείχνω αλλά φοβάμαι πολύ! Θέλω να φύγω και φοβάμαι να τους αφήσω πίσω ειδικά την μητέρα μου. Ξέρω ότι αυτά που σκέφτομαι για τον εαυτό μου ενώ η μητέρα μου αναρρώνει, ακούγεται πολύ εγωιστικό. Η υγεία είναι πάνω από όλα, δεν τίθεται θέμα αλλά ταυτόχρονα σκέφτομαι και το δικό μου μέλλον και την ευτυχία μου. Πάλι θα πω η υγεία είναι πάνω από όλα. Ομολογώ ότι έχουν υπάρξει στιγμές που θα ήθελα ή μάλλον έχω σκεφτεί, να είμαι μακριά και να μην μαθαίνω κακά νέα τους αλλά μόνο καλά και αντίστοιχα να μαθαίνουν οι γονείς μου καλά νέα για μένα και όχι κακά. Αλλά και στις κακές στιγμές χρειαζόμαστε κοντά μας τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Απλά φοβάμαι πολύ. Αυτό.