Φυσικά και πρέπει να είσαι κοντά της σε αυτήν τη φάση (και σε κάθε φάση), πάντα με κατανόηση, αγάπη και ναι, συζήτηση και υπομονή.Όμως μέχρι ενός σημείου. Δε λέει κανείς φυσικά να γίνεις μια υστερική μέγαιρα μάνα που θα της προκαλέσει ψυχικά τραύματα, αλλά κάπου πρέπει να μπαίνουν όρια και επιλεκτικά, αν φτάνει σε σημεία που χρειάζεται, να υψώνεται και μια φωνή.Η γραμμή ανάμεσα στο "απαιτητικό παιδί που μπαίνει στην προεφηβεία" και τον μετέπειτα κακομαθημένο έφηβο ή και ενήλικο πιθανώς, είναι λεπτή. Και μεγαλώνοντας, το πρώην παιδί θα κληθεί να διαχειριστεί τον εαυτό του, αλλά και να κινηθεί σε ποικίλους κύκλους, να επικοινωνήσει και να αλληλεπιδράσει με άλλους ανθρώπους. Αν δεν έχει κατανοήσει τα όρια, το σωστό και το λάθος, την έννοια του δικαιώματος και της υποχρέωσης και της σωστής συμπεριφοράς, θα προσαρμοστεί δύσκολα και μπορεί να βιώσει κοινωνικό αποκλεισμό.Βλέπεις ο χ συμμαθητής, ψ συμφοιτητής και ο ω μελλοντικός συνάδελφος ή προϊστάμενος δε θα έχει (ούτε θα είναι υποχρεωμένος να έχει) την υπομονή ή τη διάθεση να πιάσει να συζητήσει κάθε καπρίτσιο μιας καλομαθημένης κοπέλας.Όπως είπε και ο/η Papa-Tango-Charly έτσι είναι η ζωή και συνήθως η πράξη είναι πολύ πιο περίπλοκη από τη θεωρία. Σκέψου ακόμα, ότι δυστυχώς προχωράμε σε εποχές όλο και πιο δύσκολες οικονομικά και κοινωνικά. Ως πότε θα υπάρχουν περιθώρια να απαιτεί παραπάνω και πώς θα μάθει να έχει επίγνωση της πραγματικότητας, αν δεν είναι πρώτα απ'όλα ρεαλιστές οι δικοί της άνθρωποι μαζί της;
12.6.2017 | 17:34
Ένας εξωγήινος...
Έχει σίγουρα καταπιεί την κόρη μου!Το μέχρι πριν λίγους μήνες γαλήνιο, ήσυχο, χαμογελαστό και υπέροχο παιδί έχει αντικατασταθεί από ένα μουτρωμένο, γκρινιάρικο και απαιτητικό πλάσμα - που στην πρώτη ευκαιρία διαμαρτύρεται για τα πάντα!Το φαί δεν είναι αρκετά καλό, τα παιχνίδια είναι λίγα, η ώρα στο πάρτι/παιδική/τηλεόραση ποτέ δεν είναι αρκετή κλπ.Είναι 8 ετών και πάντα ήταν πολύ πιο ώριμη και σοβαρή από την ηλικία της. Ρώτησα μια φίλη παιδοψυχολόγο και μου είπε προεφηβεία!Κατανόηση, συζήτηση και υπομονή η συνταγή της επιτυχίας, μου είπε.Κι έτσι, ενώ θέλω να πω " Άμα μου ξαναμιλήσεις έτσι θα σου βγάλω το μαλλί τρίχα τρίχα" λέω " βλέπω ότι έχεις αναστατωθεί από αυτό, έλα να το συζητήσουμε "Ενώ θέλω να πω " σκάσε επιτέλους που όλη την ώρα γκρινιάζεις" λέω " όταν ηρεμήσεις θα είμαι εδώ για ότι θέλεις"Ενώ θέλω να ουρλιάξω " πως σκατα έγινες τόσο αντιπαθητικό μικρό σκασμένο" λέω " αυτό που τώρα σου φαίνεται βουνό, αύριο θα έχει ξεθυμάνει, μην ανησυχείς"Και πού να πάμε εφηβεία... Δώστε κουράγιο στη μάνα... Ξέρω πως κάπου εκεί μέσα υπάρχει το υπέροχο, γλυκομίλητο και συμπονετικό μου κοριτσάκι. Απλά δεν ξέρω πού...
3
