ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι γυναίκα 40+, και γενικά δεν μου πολυαρέσει ο χορός. Δεν το συζητώ για τσιφτετέλια, ούτε με σφαίρες. Άπειρες φορές έχω ακούσει να λένε πως ο ζεϊμπέκικος είναι αυστηρά ανδρικός χορός. Και, δεν λέω, ορισμένοι υποστηρίζουν με αρκετά πειστικά επιχειρήματα αυτήν την άποψη. Όμως είναι ο μόνος χορός που με εκφράζει και ο μόνος που χορεύω με μεράκι.Χαίρομαι λοιπόν κάθε φορά που τυχαίνει να χορέψω και βλέπω πως ενθουσιάζεται ο κόσμος μαζί μου. Τις προάλλες και ενώ ετοιμαζόμαστε να φύγουμε από ένα κέντρο, ξεκινάνε να παίζουν το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας. Η πίστα άδεια. Χόρεψα όπως είχα καιρό να χορέψω, και όλος ο κόσμος χτύπαγε παλαμάκια. Οι άντρες μάλιστα σε κάθε φιγούρα σφυρίζανε εκκωφαντικά.Αλλά πιο πολύ χάρηκα για το τεράστιο χαμόγελο που εισέπραξα από τον άντρα μου, και για τα λόγια που μου είπε."Είσαι απίστευτο μαγκάκι, για αυτό σε αγαπώ".Εγώ να δεις.