ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.6.2017 | 18:51

Εμπειρίες στη στρούγκα

Παρακάτω θα σας εκφράσω και κάποιες ανησυχίες μου. Μην με κορροιδεύσετε, ήδη με κορροιδεύουν οι δικοί μου :P. Εκεί όπως σας έλεγα σε προηγούμενη εξομολόγηση ότι τα κριάρια κυνηγούσαν τη μία προβατίνα, ξέχασα να σας πω ότι για να βρουν την συγκεκριμένη, αυτήν που ψάχνουν, (δεν έχω καταλάβει αν είναι οι ίδιες κάθε φορά) την μυρίζουν πρώτα από κάτω και έπειτα την τσιγκλάνε με το πόδι τους και έτσι αρχίζει το κυνηγητό. Μία φορά πάντως, ενώ το κριάρι είχε ήδη βρει την υποψήφια, η προβατίνα εκείνη την ώρα ουρούσε και δεν την ενοχλούσε μέχρι που τελειώσε και έτσι την κυνήγησε. Κύριος χεχε. Πάμε τώρα και στις ανησυχίες μου. Κάποιος σχολιαστής είχε γράψει ότι το κριάρι δεν είναι ταύρος για να σε τρυπήσει. Σήμερα όμως, έπρεπε να δεις τι είχαν στήσει και τα 4 κριάρια. Άνοίξανε έναν μεγάλο χώρο μέσα στο σταύλο, έπαιρναν φόρα και κοτουλούσαν και τα 4 μαζί. Μετά όμως, σταμάτησαν και συνέχισαν τα δύο από αυτά με τα κέρατα. Για πολύ ώρα. Βέβαια, αυτή την φορά, από όσο είχα καταλάβει, δεν υπήρχε κάποιο θηλυκό ανάμεσα τους, όπου κάποιες φορές, συνηθίζουν να το κάνουν αυτό. Δεν ξέρω αν παίζανε ή τσακώνονταν. Οπότε δεν έχω ιδέα για ποιο λόγο το έκαναν αυτό. Το πρωί όμως που πήγα, κάποια στιγμή, έκανα μία -ίσως- απότομη κίνηση, μάλλον πήγα να γλυστρησω, δεν θυμάμαι, και ήταν μπροστά μου το ένα κριάρι με τα μυτερά κέρατα. Εκείνο μάλλον τρόμαξε, και σήκωσε τα δύο πόδια στον αέρα, όπως κάνει και το άλογο. Εννοείται τρόμαξα κι εγώ μετά από αυτό, και πιο μετά ξεκίνησαν οι μάχες μεταξύ των κριαριών. Ο πατέρας μου, με ήθελε μπροστά εκείνη την ώρα αλλά εκεί έξω γινόταν η μάχη. Του φωνάζω ότι δεν έρχομαι γιατί θα με κουτουλήσουν. Απάξ, λέω στον πατέρα μου, με πλησιάσουν λίγο, θα πηδηξω έξω από το παράθυρο, αν προλάβω χαχα :P. Φανταστείτε τι γινόταν μεταξύ τους. Δεν υπερβάλλω. Και αυτό που με τρόμαξε ακόμα περισσότερο, είναι ότι σε κάποια φάση που ήθελα να βάλω τα ζώα μέσα, έρχεται εκείνο το κριάρι με τα κέρατα, με πλησιάζει ήρεμα, σταματάει, και μάλλον με μύρισε. Ήταν η πρώτη φορά που το έκανε αυτό, γιατί άλλοτε με προσπενρούσε. Δεν θέλω να ξέρω καθόλου τι σημαίνει αυτό. Φυσικά το μυαλό μου πήγε ότι με μύρισε για να ξέρει ποιο άτομο είμαι, μήπως και με κουτουλήσει κάποια στιγμή - εξαιτίας αυτού που έγινε το πρωι και μάλλον το τρόμαξα (βλ. Αυτό που μου είπαν είναι πως δεν πρέπει να χτυπάω τα κριάρια, διότι είναι πονηρά και μπορεί να μου τη φέρουν κάποια άλλη μέρα απο εκεί που δεν το περιμένω Πηγή: www.lifo.gr). Δεν πάει άλλο, τα κριάρια δεν θα πρέπει να βρίσκονται μέσα στον στάυλο την ώρα που "βαράω" στρούγκα. Θέλω την ηρεμία μου. Εκτός απο αυτό υπάρχει ένα άλλο αρνί, το οποίο με έχει βάλει στο μάτι. Απλά κάθεται και με κοιτάζει, μόνο αυτό. Οτιδήποτε κι αν του κάνω δεν μετακινείται. Αν αφαιρεθώ, και γύρισω, θα με έχει πλησιάσει πάρα πολύ κοντά, χωρίς να έχω καταλάβει τίποτα. Αυτό πάντα το κάνει. Και το αρνί είναι πάντα το ίδιο. Βέβαια, δεν νομίζω να είναι επικίνδυνο. Εκτός κι αν ενεργεί ύπουλα. Δεν ξέρω, ίσως να έχουν οσμήσει τον φόβο μου (;) θα ήθελα όμως πολύ να μάθω τι σκέφτονται. Πάντως, δεν είμαι άτομο που μπορεί να χτυπήσει τα ζώα με δύναμη, όπως κάνουν άλλοι κτηνοτρόφοι, για να πάνε να τα αρμέξουν. Εγώ σχεδόν τα χαιδεύω με το ξύλο και τα χτυπάω απαλά, κι αν κάποιο είναι πεισματάρικο μπορεί να το σπρώξω στο κόκκαλο εκεί που είναι τα πλευρά, αλλά δεν πονάνε;Προσωπικά, αυτή η δουλειά όπως ίσως θα έχετε καταλάβει, δεν είναι για μένα. Κυρίως αν κρίνετε από τον τρόπο που σας γράφω τις εξομολογήσεις.Για να είμαι ειλικρινής, με εκπλήσσει που δείχενετε τέτοιο ενδιαφέρον για τα κτηνοτροφικά θέματα. Ελπίζω αυτή την φορά όμως να μην σας κούρασα με το μεγάλο κείμενο.
2
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon