ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πλησιάζω τα 32 και δεν έχω κάτι σοβαρό στην ζωή μου, αντιθέτως πιστεύω οτι είμαι ''μικρή'' ακόμα! Κοιτάω να φτιάξω όσο μπορώ την επαγγελματική μου ζωή ή να μορφώνομαι περισσότερο με διάφορες σχολές ή ξένες γλώσσες, αλλά την προσωπική και ερωτική ζωή μου την έχω αφήσει στο περιθώριο, σαν να μην με ενδιαφέρει καν κι ας θέλω τόσο πολύ να ερωτευτώ και να κάνω και εγω την οικογένεια μου ή τουλάχιστον να είμαι με κάποιον άνθρωπο μαζί.Ξέρω πολύ καλά οτι τα χρόνια περνάνε αλλά τι μπορώ να κάνω;; Να αρχίσω να το κυνηγάω σαν τρελή και παλαβή; Να ψάξω να βρω κάποιον που θα είναι καλός άνθρωπος και ίσως να γίνει και καλός πατέρας και να με πιέσω να τον ερωτευτώ ή τέλος πάντων να τον δω ερωτικά; Να πω οτι η νεότητα περνάει και μαζί και οι ευκαιρίες και έτσι να βουτήξω αυτόν που θα βρω μπροστά μου κι ας μην μου αρέσει σαν άνδρας ή σαν χαρακτήρας; Να προσπαθήσω να ''τυλίξω'' κάποιον πχ. με εγκυμοσύνη; Να με πείσω οτι ο έρωτας και η αγάπη είναι βλακείες και απλά να βρω κάποιον για να παντρευτούμε και να κάνω ένα παιδάκι; Να σταματήσω να απελπίζομαι και να αφήσω την ζωή να κυλήσει όπως θέλει αυτή, αλλά να βουτάω τις ευκαιρίες που εμφανίζονται μπροστά μου;Τι να κάνω;