Αω, με τι παραπονο και απορια εγραψες αυτο το κειμενο.Θελω να ελπιζω πως δεν εκλαιγες οσο το εγραφες. Ενα πραγματα εχω να σου πω μονο, παρτο ως συμβουλη και οδηγο. ΜΟΝΟ οταν αποδεχτεις τον εαυτο σου με ΟΛΑ αυτα τα μικρα και μεγαλα προτερηματα και ελλαττωματα του,μονο τοτε θα καταφερεις να πας μπροστα. Και για να γινει αυτο θα πρεπει να εχεις ΕΠΙΜΟΝΗ και ΥΠΟΜΟΝΗ,να μην φοβασε να κανεις καποιο λαθος γιατι απο αυτα θα μαθεις, και επιμονη ετσι ωστε να μην τα παρατησεις. Να εχεις το θαρρος και την αυτοπεποιθηση. Αυτα απο μια συνομήλικη σου που την περασε την φαση και ξερει πολυ καλα πως νιωθεις. Τα φιλια μου και καλο κουραγιο εχουμε πολυ δρομο μπροστα μας ακομα. :)
29.6.2017 | 01:37
Ζηταω πολλα..?
Είμαι 16 ετών. Μικρή ακόμη,το ξέρω αλλά πιο ώριμη απ όσο ίσως χρειάζεται. Γραφω εδω γιατι ως πολυ κλειστος χαρακτηρας μονο ανωνυμα μπορω να πω αυτα που με στενοχωρουν.. Και ισως νιωσω λιγο καλυτερα..Νιωθω τοσο μονη..Εδω οπου μενω εχω μονο 2 φιλες τις οποιες ομως δεν μπορω να εμπιστευθω, δεν νιωθω τοσο ανετα μαζι τους ωστε να μιλησω σχετικα με αυτα που με απασχολουν και με ανησυχουν.. Η σχεση που εχω μαζι τους -ειδικα με τη μια κοπελα- ειναι επιφανειακη, μαλλον απλα για να εχω καποιο ατομο να περναω καλα.. Οι ιδιες μου εχουν ανοιχτει, μου εχουν μιλησει για τα προβληματα τους που ειναι -οντως-σοβαρα γιατι προκειται για τις οικογενειες τους... Εγω ομως δεν θελω και ουτε μπορω να τους ανοιχτω.. Με οσους και να εχω κανει παρεα το ιδιο πραγμα.. Σχεσεις χωρις βαθος, χωρις να νοιαζονται πραγματικα για μενα, χωρις αγαπη, ενδιαφερον και κατανοηση..Καταληγω συνεχως να κλαιω και να κλεινομαι ακομη περισσοτερο στον εαυτο μου.. Ειμαι ακομη μικρη για να νιωθω ετσι και να πιστευω πως παντα θα ειμαι μονη μου αλλα δυστυχως ειμαι τοσο απαισιοδοξη που αυτο γινεται.. Απο αγορια?? Εννοειται δεν ειχα ποτε σχεση.. Δεν βιαζομαι, καθολου, αντιθετως θελω να χαρω την ηλικια μου ομως μετα απο καποιο σημειο νιωθω τοσο ανεπιθυμητη, αδιαφορη και εν τελει μονη... Ειμαι καλη κοπελα, ποτε δεν θελησα το κακο του αλλου, εχω ενδιαφεροντα, δυναμικη προσωπικοτητα αλλα μαλλον συγχρονως ειμαι πολυ ευαισθητη και προσγειωμενη για τα δεδομενα της ηλικιας μου...Η εμφανιση ειναι καθαρα υποκειμενικο θεμα, ομως εγω νιωθω πολυ καλα με τον εαυτο μου και πιστευω πως ειμαι αρκετα ομορφη.. Δεν εχω κομπλεξ ομως ισως καποιες ανασφαλειες που δεν θα επρεπε.. Δεν μπορω να καταλαβω γιατι κανεις δεν με πλησιαζει.. Γιατι κανεις δεν ενδιαφερεται πραγματικα για μενα... Δυστυχως, τα περισσοτερα παιδια σημερα και ειδικα στην εφηβεια το μονο πραγμα που τους ενδιαφερουν ειναι πως θα βρουν κανουργιο γκομενο/α... Τα κοριτσια ζητουν επιβεβαιωση και τα αγορια θελουν να το παιξουν μαγκες... Και εγω ετσι δεν ειμαι... Εγω θελω να αγαπηθω, να νιωσω πως καποιος νοιαζεται για μενα... Η αληθεια ειναι πως εχω επικεντρωθει πολυ στο σχολειο, στο διαβασμα γιατι θελω να περασω σε μια υψηλοβαθμη σχολη και θα μου πειτε ετσι πρεπει.. Αλλα ειναι και καποιες φορες που ανεξαρτητως ηλικιας χρειαζεσαι ενα στηριγμα και καποιους ανθρωπους που θα μπορεις να συζητησεις και να ανοιχτεις... Μεγαλο κειμενο αλλα καπου επρεπε καπου να τα πω :)
2