ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έτσι το έχω βαφτίσει μέσα μου. Αυτό που είναι μάλλον της μόδας, να βρίσκονται ένας άνδρας και μια γυναίκα αποκλειστικά για σεξ. Δεν θυμάμαι τον αγγλικό ανάλογο ορισμό. Πιο παλιά το άκουγα και νόμιζα πως υπερβάλλουν ορισμένοι και ορισμένες. Δυο άνθρωποι, να αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον ως γεννητικά όργανα...δεν ξέρω. Όσο περνάει ο καιρός όμως όλο και πιο συχνά ακούω και διαβάζω κάτι που μου προκαλεί παγωμάρα και ανατριχίλα. Μια απορία που εκφράζουν καμιά φορά άνθρωποι που βρίσκονται σε τέτοιου είδους σχέσεις. Λένε πως παρατηρούνε μια αλλαγή στην συμπεριφορά του σεξουαλικού τους συντρόφου, πως π.χ. κάθεται ο άλλος μετά το σεξ και κουβεντιάζει, ή αγκαλιάζει τον άλλον/την άλλη. Για σκεφτείτε το λίγο. Που καταντήσαμε ρε παιδιά; Είμαστε για κλάματα. Τι είναι αυτό; Συναισθηματική δυσλειτουργία; Ένα είδος νέας ασθένειας που περιμένει να της δώσουνε οι επιστήμονες όνομα;Μου έλεγε μια γνωστή μου (με ένα πονηρό γελάκι) πως ο άντρας με τον οποίο βρίσκεται σεξουαλικά, τελευταία μένει λίγο παραπάνω στο κρεβάτι και της λέει μικροπεριστατικά από την ζωή του. Μου το έλεγε με ύφος νικήτριας. Ήθελα να σηκωθώ και να φύγω τρέχοντας κλείνοντας τα αυτιά μου και τα μάτια μου, αλλά δεν το έκανα. Της είπα πως είναι θλιβερό να θεωρείται κάτι τέτοιο "επιτυχής" εξέλιξη. Πως δεν θέλω να φανταστώ το "πριν". Εγώ το ξέρω ανάποδα, πρώτα γνωριζόμαστε, πλησιάζουμε συναισθηματικά ο ένας τον άλλο, αναπτύσσουμε μια οικειότητα, και ακολουθεί το σεξ. Ο έρωτας. Που πήγε ρε παιδιά ο έρωτας; Τον κρύψαμε ή μας κρύβεται; Γιατί; Πως τα κάναμε έτσι; Και πως να μην αρρωσταίνει ο κόσμος, πως να μην θερίζει η κατάθλιψη; ΄Ο προσωπικός της θρίαμβος είναι λέει πως εκείνος τελευταία μένει λίγο παραπάνω μαζί της στο κρεβάτι. "Εγώ είμαι εκείνη" λέει, "που έχει το πάνω χέρι".Δεν καταλαβαίνει πως έχει ήδη χάσει κατά κράτος. Και αυτό είναι το πιο τρομακτικό.