ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έβλεπα ένα βίντεο με μια κοπέλα που μίλαγε για το νευρικό γέλιο και πόσο άκομψο είναι όταν σε πιάνει σε κάποιες δυσάρεστες περιστάσεις. Μέχρι πριν από κάποια χρόνια το πάθαινα συνέχεια και όλοι με νόμιζαν χαζοχαρούμενη. Από ένα σημείο και μετά όχι απλά δε με ξαναέπιασε νευρικό γέλιο, αλλά δεν ξαναγέλασα γενικά ποτέ. Έχω πολύ καιρό να γελάσω με την καρδιά μου, τις περισσότερες φορές γελώ βεβιασμένα όταν μου πουν ή γίνει μπροστά μου κάτι αντικειμενικά αστείο. Αυτό που με ανησυχεί όμως, είναι το ότι δε με νοιάζει καν που δε γελάω πια. Τι έχω πάθει;