ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μετα απο χρόνια. Μόνη μου. Γιατί περνάω διάφορα και ένιωσα την ανάγκη.Και βλεποντας ενα περιστατικο, θυμηθηκα γιατι εχω να παω χρονια. Άναψα ενα κερί και κάθησα στον γυναικωνίτη μαζί με τις γιαγιούλες να με κοιτάνε περίεργα (με αποριες στο βλεμμα τους του τυπου "τι γυρευει αυτη εδω?").Όπως κοιτούσα γύρω μου, μπας και δω κανέναν γνωστό, βλέπω μια άστεγη κοπέλα, γύρω στα 35, να κάθεται πίσω πίσω στα καθίσματα, έχωντας στριμώξει όλα της τα υπάρχοντα και σε μια σκισμένη και ξεθωριασμένη σακούλα του Σκλαβενίτη. Ήταν βρώμικη, ταλαιπωρημένη, και φαινόταν απελπισμένη. Μιλούσε μόνη της και προσευχόταν δυνατά.Δίπλα της ήταν κάτι παλιόγριες, οι οποίες την κοιτούσαν με αηδία και αποστροφή, σαν να κοιτούσαν σκατά (ή τον εαυτό τους στον καθρέφτη) και μετά απο λίγο την έδιωξαν απο την εκκλησία. Μόλις έφυγε η άστεγη, οι δήθεν καλές χριστιανές βγάλαν μαντηλάκια απο το Χόντος Σέντερ και έτριβαν με ψυχαναγκαστική μανία τα καθίσματα που κάθησε η κοπέλα, με τις άλλες σιχαμένες γριές να συμπληρώνουν "και εδώ τρίψε, και εδώ, την είδα να ακουμπάει και εδώ".Ήθελα τόσο πολύ να παω να κάνω φασαρία, αλλά είχα σοκαριστεί με αυτό που είδα και δεν μιλησα, ήμουν αηδιασμένη και μου χε κοπεί η λαλιά. Το μετανιωνω που δεν ειπα κατι, αλλα μόλις έτρεξα να την βρώ, αυτή ειχε εξαφανιστει. Την καταλαβαινω γιατι την κανανε να νιωσει σαν σκουληκι, και χωθηκε καπου να γλυτωσει την ντροπη.Αυτή η υποκρισία με σόκαρε. Αυτές οι σιχαμερές κυρίες σηκώθηκαν πρωί πρωί να φτιαχτουν για να πάνε εκκλησία να δείξουν πόσο καλές χριστιανές είναι, πόσο αγαπάνε τον πλησίον τους και πόσο βρίσκονται στον δρόμο του Θεου, αλλα στην θεα μιας ταλαιπωρημένης και βρώμικης άστεγης, αηδίασαν. Αντί να δείξουν συμπόνοια, έδειξαν αηδία.Λυπάμαι πάρα πολύ που ακόμη και τώρα, με τέτοια πράγματα που γίνονται γύρω μας, μερικοι αντί να γίνουν πιο άνθρωποι, τελικά γίνονται πιο ζωα. Και λυπάμαι που πιανω στο στομα μου τα ζωα γιατι αυτα δειχνουν πιο πολλή συμπόνοια.