Εγώ στηρίζω και δεν θα κάτσω να πω για την ασφάλεια του μισθού και την σταθερότητα και και και, διότι τα θεωρώ τελείως μπούρδες, με εξαίρεση πολύ λίγες περιπτώσεις. Ναι, κρατάμε την δουλειά που μας ταίζει και μας δίνει λεφτά, αλλά αν είναι να μας τρώει την ψυχή, δεν καθόμαστε επειδή έχουμε "κρίση" και επειδή "οι καιροί είναι δύσκολοι". Είναι δικαίωμα σου να θέλεις κάτι καλύτερο.Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς. Η στασιμότητα είναι θάνατος. Οι περισσότεροι βολεύονται στη δουλίτσα τους, με τα σίγουρα λεφτά και όταν μεγαλώνουν αναρωτιούνται τι σκατά έκαναν στην ζωή τους. Σήκω φύγε να αγιάσεις.
11.7.2017 | 18:44
Αποφάσισα
Να παραιτηθώ από τη δουλειά μου. Είμαι Αστυνομικός στο επάγγελμα. Το να παραιτηθείς και μάλιστα εν καιρώ κρίσης από ένα επάγγελμα σχετικά πιο σταθερό και πιο σίγουρο σε σχέση με τα επαγγέλματα του ιδιωτικού τομέα είναι μεγάλο ρίσκο. Όμως τα νεύρα μου δεν αντέχουν άλλο, έχουν σπάσει. Η ψυχική μου υγεία έχει κλονιστεί. Το συνεχόμενο στρες από την πίεση της δουλειάς μου έχει φτάσει σε ανησυχητικά επίπεδα. Μου τη δίνει να ανατρέπονται όλα τελευταία στιγμή, να μην έχω προσωπική ζωή καθόλου, να με ενοχλούν ακόμα και το βράδυ που κοιμάμαι, να αδυνατώ να εξυπηρετήσω τον πολίτη λόγω έλλειψης προσωπικού, περιπολικών και υλικοτεχνικού εξοπλισμού. Να πρέπει να χω δουλικότητα στους προϊσταμένους μου και στους επισήμους πολιτικούς, βουλευτές και λοιπούς επωνύμους. Να πρέπει να ανέχομαι κάποιους τραμπούκους συνάδερφους μου, να μένω απροστάτευτος από αναρχικούς και κάθε λογής εγκληματιών που πυροβολούν για πλάκα, να μην μπορώ να προστατεύσω τον πολίτη. Να πρέπει να φιλάω πολιτικούς, επισήμους και ιερατεία. Να τους γλύφω για να χω γνωριμίες. Αυτά και άλλα πολλά μ έχουν κάνει να μισήσω το επάγγελμά μου και να παραιτηθώ αφήνοντας χώρο σε όποιον επιθυμεί να εισέλθει στο Αστυνομικό Σώμα.
5
