ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
17.7.2017 | 00:51

Δεν εχω ορεξη για έρωτες και αυτό δε μου αρέσει

Είμαι σαράντα και αρκετά ωραία γυναίκα (ε ναι, το ξέρω). Είμαι καλλιτεχνιδα και γενικως πολυδιαστατη. Δεν παντρεύτηκα ποτέ. Είχα παντα διάθεση για σχέσεις, σεξ, φλερτ. Έζησα φοβερους ερωτες. Τώρα ειμαι σε μια σχεση που εχει σβήσει ερωτικα. Ο επι επτά χρόνια συντροφος μου ειναι 10 χρόνια μεγαλυτερος μου και τον ενοχλεί που δεν κανω προσπαθεια να αναζωπυρώσω την κατασταση. Απο την αλλη και ο ιδιος δεν προσπαθεί παρα μηχανικά. Πλεον το νιωθω σαν φαρσα. Υποτίθεται οτι αγαπιομαστε, αλλα πιστευω κι οτι απλως κανενας μας δε θελει να ξεβολευτεί (κοινα αγορασμενο σπιτι, κοινος κυκλος φιλων κα).Δεν αναγνωριζω τον εαυτό μου. Παλιοτερα θα ειχα τελειωσει τη σχεση. Πιστευω οτι μενω γιατι δεν πιστευω πλεον οτι ειναι δυνατον να ενθουσιαστώ με καποιον αλλον. Είναι σαν να εχω δει το εργο. Παθος στην αρχη και μετά ολα χλιαρά. Γιατί λοιπον να φύγω; Ξαφνικά ο παθιασμενος ερωτας μου φαινεται μονο για ζευγαράκια νεα και φρέσκα, που ειναι γεματα ελπιδα. Από την άλλη, με τρελαίνει οτι μου συνεβη αυτό τόσο νωρίς (μη γελατε οι εικοσαρες). Βαριεμαι να ξεκινήσω απο την αρχη. Όμως ετσι θα ειναι πια η ζωή; χωρις έρωτα; Τί να πω. Πειτε εσείς.
8
 
 
 
 
σχόλια
Γιατι δεν προσπαθείς να τον πείσεις να βαλετε καινούργια ατομα, πράγματα στην ερωτική ζωη σας. Πρεπει κ αυτος να σε κανει να αισθάνεσαι ποθητή, αλλιώς η βαρεμαρα βαράει κόκκινο
Ως καλλιτέχνιδα και πολυδιάστατη που είσαι, θα ξέρεις καλύτερα απ' τον καθένα πως η έμπνευση δεν είναι ουρανοκατέβατη, δεν έρχεται και σε βρίσκει έτσι απλά, δε σε κυνηγάει. Τουναντίον, απαιτεί τον κόπο σου, απαιτεί να βγείς απ' τη βολή σου, να εκτροχιαστείς, να πλεύσεις σε αχαρτογράφητα νερά, δίχως να νοιαστείς για τον καιρό.Το να κάθεσαι απλά και να μεμψιμοιρείς και να περιμένεις παθητικά "απλά κάτι να γίνει", δεν θα αλλάξει τίποτα. Η απάθεια φέρνει λήθαργο και θα ξυπνήσεις μιά μέρα, σε δέκα χρόνια ίσως από τώρα, και θα συνειδητοποιήσεις πως τότε που είχες την ευκαιρία να αλλάξεις κάτι, δεν το έκανες. Και θα φταίς εσύ γι' αυτό. Το να θαφτείς μέσα σε τέσσερις τοίχους, επαναπαυόμενη στη βολή σου και την ασφάλεια που σου αποπνέει η τωρινή σου μισερή κατάσταση, δεν είναι λύση. Ούτε και το γεγονός πως έχεις επίγνωση της κατάστασης και είσαι συνειδητοποιημένη βοηθά σε κάτι, όσο δεν πράττεις αναλόγως. Και θα κουραστείς κάποια στιγμή από όλη αυτή τη "συνειδητότητα" και θα αρχίσεις να εξευμενίζεις την κατάσταση και να λες ψέματα στον εαυτό σου. Κι η ζωή σου θα κυλήσει μέτρια, χωρίς τίποτα το υπερβατικό να τη χρωματίζει, κι η καρδιά σου θα χτυπά βαριεστημένα.Αν θες αλλαγή, σταμάτα να το σκέφτεσαι τόσο πολύ και πράξε. Κάψτα όλα, αν το κρίνεις απαραίτητο και ξεκίνα απ' την αρχή. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω για να ερωτευτείς, αλλά όσο κάθεσαι πνιγμένη στην απάθεια, θα καταλήξεις να αναρωτιέσαι που πήγε ο έρωτας, που πήγαν τα χρόνια τα καλά, χωρίς καμιά ελπίδα να ανακτήσεις τα ηνία.Υ.Γ. Αν κρίνεις πως η σχέση σου αξίζει μιά τελευταία προσπάθεια, τότε κάνε την. Φρόντισε μόνο να το κάνεις με την καρδιά σου, γιατί με μισή καρδιά δεν είδε προκοπή κανείς.
Αν δεν έβλεπα την ηλικία σου στην αρχή θα νόμιζα ότι το κείμενο το γράφει καμία 65άρα που έχει βαλτώσει με τον σύζυγό της.Αλλά βρε αγαπητή μου εσύ από τόσο νέα παραιτήθηκες από τον ενθουσιασμό του έρωτα; Επειδή και εγώ δεν είμαι πολύ μακρυά σου ηλικιακά και από τις φίλες μου ένα μεγάλο μέρος είναι μεγαλύτερες από εσένα, αυτές μία χαρά ερωτεύονται, ενθουσιάζονται, ονειρεύονται και κάνουν και μάλιστα σχέδια για οικογένεια (αυτό φυσικά είναι προσωπική επιλογή και εκτός θέματος). Η μία μάλιστα στα 43 μέσα σε μια βδομάδα τα παράτησε όλα και άλλαξε χώρα για δύο μάτια που ερωτεύτηκε.Έλα βρε κοπέλα μου συγκεντρώσου και πάρε τη ζωή στα χέρια σου!
Αγαπητη μου... Ετσι ειναι δυστυχως... Δεν μπορεις να παραμεινεις για παντα ερωτευμενη και δη με το ιδιο ατομο... Το πώς θα αντιμετωπισει ο καθενας ενα ενδεχομενο τελμα στη σχεση του, ειναι τελειως προσωπικη επιλογη. Παντως η ευρεση ενος νεου συντροφου μονο προσωρινα μπορει να λυσει το προβλημα, μιας και παιζει να ξενερωσεις και πολυ πριν την επταετια...
Είσαι απλά βολεμένη, και δεν στο λέω κακοπροαίρετα. Καταρχήν, το ότι μπορεί να σε ορέγονται δέκα γύρω σου, δε σημαίνει ότι σε ορέγονται για να συζήσουν μαζί σου και να διάξουν βίον ανθόσπαρτο από κοινού. Επομένως, ένα ''ρίσκο'' για να ζήσεις το ''πάθος'' θα είχε και το κόστος του πιθανότατα, και η μοναξιά δεν είναι εύκολη σε αυτές τις ηλικίες, όταν μάλιστα έχεις ζήσει κοινό βίο με έναν άνθρωπο για τόσα χρόνια.Τι κάνεις; θεωρώ πως υπάρχει πεδίο ανανέωσης με τον σύντροφό σου εάν το θέλετε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αμφότεροι.
Scroll to top icon