ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρωτον ειμαι 15 χρονων και ολοι μου λενε οτι περναω φαση. Λοιπον, δεν περναω φαση. Το ολο θεμα ξεκινησε πριν απο 2 χρονια, αφου αρχισα να μελεταω την αγια γραφη. Πριν απο αυτο ημουν παιδι που πηγεναι συχνα στην εκκλησια, και προερχομαι απο καθαρα χριστιανικη οικογενεια. Αυτα που λεει μεσα πηγαιναν εντελως αντιθετα με ολα οσα ηξερα για το χριστιανισμο. Ποια αγαπη? Επνιξε εναν πλανητη επειδη δεν συμφωνουσε με τους ανθρωπους. Ποια αποδοχη? Γραφει πως πρεπει να σκοτωνουμε οσους ειναι ομοφυλοφιλοι, και ο φωνος ειναι κατι που με αηδιαζει. Οταν μιλησα σε αλλους μου λεγανε οτι αυτα που ελεγα δεν ισχυουν, ενω τα γραφει ξεκαθαρα. Απο τοτε ταυτιζομαι με τον εωσφορο, και μαρεσει. Ζω οπως θελω χωρις να απανταω σε κανεναν. Αυτο το γραφω γιατι θελω να πω την ιστορια μου σε καποιον, και για να ρωτησω αν πιστευετε οτι πρεπει να το πω στους γονεις μου η οχι. Στο σπιτι νιωθω εγκλοβισμενος, και παριστανω οτι ακομα "αγαπαω" τη θρησκεια. Ενα ματσο σκουπιδια δηλαδη. Το θεμα ειναι οτι δεν ξερω αν μπορω να περιμενω αλλα ποσα χρονια για να τους υο πω οταν φυγω απο το σπιτι. Εξω νιωθω ελευθερος, αλλα οχι μεσα στο ιδιο μου το σπιτι.