Και εγώ που είμαι 26 δηλαδή λίγο μεγαλύτερη από σένα,τώρα ξεκίνησα διδακτορικό και σκεφτόμουν ακριβώς όπως εσύ ότι άργησα κιόλας.Επίσης έχω φίλη που στα 35 πήρε δεύτερο πτυχίο και ξεκίνησε και μεταπτυχιακό,σε άλλες πόλεις από εκεί που έμενε.Όλα είναι θέμα επιλογών και η κατάλληλη στιγμή για τον καθένα είναι εντελώς προσωπική υπόθεση.
15.8.2017 | 04:52
Χαμένος χρόνος
Είμαι 25 χρόνων και μόλις φέτος τελείωσα με τις σπουδές μου. Καθυστέρησα επειδή είχα περάσει κατάθλιψη τα πρώτα χρόνια και δεν ήμουν σε θέση να βγάλω σε πέρας τη σχολή στα 4 χρόνια. Σκέφτομαι από τη μία να πάρω επιτέλους τη ζωή στα χέρια μου και να κάνω μεταπτυχιακό είτε Ελλάδα είτε εξωτερικό. Από την άλλη όμως καθώς βλέπω συνομηλίκους μου να έχουν τελειώσει ήδη με τις μεταπτυχιακές σπουδές και μετά άλλοι αρραβωνιάζονται, άλλοι να προσπαθούν να δουλέψουν κουτσά στραβά, άλλοι να συνεχίζουν με διδακτορικό και σκέφτομαι ότι άργησα πολύ, ότι το τρένο έχει φύγει κι εγώ δεν το πρόλαβα. Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να επιστρέψω στα σκοτάδια που είχα περάσει στα 18-21 αλλά δεν μπορώ και να μη σκέφτομαι πως έχω χάσει τόσο πολύτιμα χρόνια για το τίποτα. Ντρέπομαι που το άφησα να με καταβάλλει τόσο και το χειρότερο είναι ότι ο χαμένος ο χρόνος πίσω δεν γυρνά. Θέλω πολύ επιτέλους να κάνω κάτι το ουσιώδες, από την άλλη αισθάνομαι πολύ μεγάλη για να ξεκινήσω κάτι από την αρχή. Ίσως να χρειάζομαι ακόμα λίγη βοήθεια και υποστήριξη. Είναι ένα μπέρδεμα...
5
