Δεν έχω διαβάσει καθόλου Μπαλζάκ αλλά έχω διαβάσει τον Ηλίθιο του Ντοστογιέφσκι. Εκεί πέρα νόμιζαν ότι η καλοσύνη ισούται με την χαζομάρα, ακριβώς επειδή δεν μπορούσαν να την κατανοήσουν και πόσο μάλλον να την επιδείξουν.Το να τα συγχωρείς τα περισσότερα, αν το μπορείς, δεν είναι καθόλου κακό μιας και δεν μένουν πικρίες μέσα σου. Το να τ΄ανέχεσαι όλα και απ' όλους είναι πράγματι τρομερά χαζό και αυτοκαταστροφικό. Φυσικά, ο καθένας δρα σύμφωνα με το εσωτερικό του κώδικα, αν αυτός είναι η ανάγκη επιβράβευσης (που αλλού θα βρει αυταπάρνηση τέτοιου βεληνεκούς ο άντρας της;) τότε και η Αντελίν δεν είναι καλύτερη από τον ρόλο που της επιφύλαξε ο εν λόγω συγγραφέας. Αν πάλι είναι τόσο καλοσυνάτη, θα άξιζε έναν αντίστοιχο άντρα. Ο θαυμασμός χωρίς ανταποδοτική διάθεση είναι σίγουρα προσποιητός και χειριστικός. Ίσως να μην λέμε κάτι διαφορετικό, αλλά το να συγχωρείς , να στηρίζεις ενδεχομένως σε κάτι άδικο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα υπάρξει μόνιμη ανοχή. Καμιά φορά οι (παρ)ερμηνείες λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Καμιά φορά άμα δεν είναι κι αντιδραστικό το άτομο νομίζουν ότι θα το έχουν πασπαρτού σαν την τέλεια σύζυγο εκείνου που την πέφτει στην κοπελιά. Πολύ δεύτερο.
17.8.2017 | 18:21
Όποιος άντρας ζητάει από μια γυναίκα
να δείξει "ανωτερότητα", δεν της λέει παρά να γίνει το κοροΐδο της υπόθεσης. Έχετε διαβάσει την "Εξαδέλφη Μπέτα" του Μπαλζάκ; Τότε ίσως να θυμόσαστε την Αντελίν. Έχει υπάρξει ποτέ πιο ηλίθια γυναίκα ηρωίδα; Ε, αυτήν την είχε αποθεώσει ο Μπαλζάκ στο βιβλίο.Ω, τι ευγενική, ανώτερη ψυχή! Η "αιώνια γυναίκα", που όλα τα συγχωρεί, όλα τα καταλαβαίνει! (φέρτε μια σακούλα καλού κακού). Ό,τι και να έκανε ο άντρας της, αυτή εκεί, σταθερή αξία, να τον περιμένει υπομονετικά να του ανοίξει την αγκαλιά της! Δεν περιγράφω άλλο.
1
