ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Να νιώθετε κάπου μέσα σας κάτι σπασμένο. Να μην έχετε δύναμη και απλά να συνεχίζετε. Να μην σκέφτεστε, γιατί... τι να σκεφτείτε; Να μην μιλάτε, γιατί... τι να πείτε; Όλα έχουν καταρρεύσει δίπλα σας. Να σας ρωτάνε τι κάνετε και εσείς να απαντάτε καλά. Και όταν κάποιος πήγαινε να καταλάβει ότι δεν είστε να κάνετε τα πάντα για να τον πείσετε πως είστε χαρούμενοι. Και απλά οι μέρες να περνούν, οι μήνες να περνούν και μαζί να περνάτε κι εσείς την κάθε δυσκολία. Και να είστε τόσο μα τόσο εξαντλημένοι. Να τρέχετε όλη μέρα με ένα χαμόγελο στο στόμα να ευχαριστείτε τους πάντες, να προσπαθήσετε να πετύχετε τα όνειρά σας και να φτάνετε το βράδυ σπίτι κουρασμένοι. Όχι τόσο στο σώμα, μα στην ψυχή. Και κάνετε μια στάση ξαφνικά και κοιτάζεστε στον καθρέφτη... Σιωπή... Νιώθετε κάτι που δεν μπορώ να το περιγράψω. Αυτό μου συμβαίνει. Και αν το έχετε νιώσει αφήστε με να το ξέρω, ίσως βοηθήσει.