ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.8.2017 | 19:12

Εχω αδικο?

Πειτε μου ρε παιδια αν εχω αδικο, γιατι θα τρελαθω. Κανονιζω πριν κατι μερες να βγω με αυτον που μου αρεσει. Μου το προτεινε εκεινος, εγω ανταποκριθηκα θετικα και τελοσπαντων μετα με ρωταει που θελω να παμε. Του λεω "παμε για ποτακι?", απανταει "ναι, διαλεξε εσυ που θες, δεν εχω θεμα". Περναω εγω με το αμαξι να τον παρω(το δικο του εχει χαλασει-ξερω οτι ειχατε μεγαλη φαγουρα, γι αυτο το διευκρινιζω) και, εφοσον μου ειχε δωσει το ελευθερο να αποφασισω εγω το που θα παμε, κατευθυνομαι προς ενα μαγαζι που μου αρεσει(και που πιστευα οτι και κεινου θα του αρεσει) στην παραλιακη. Λιγο πριν φτασουμε στο μαγαζι, βρισκω μια θεση παρκιγνκ και παω να παρκαρω. Τοτε μου λεει αυτος "γιατι παρκαρεις? που θα παμε?". Του λεω "σκεφτηκα να καθομασταν στο ταδε μαγαζι". Μου λεει "ε νταξει δεν τρελαινομαι, αλλα ο,τι θες". Ειχε εν τω μεταξυ ενα ξενερωμενο υφος, σαν να μου λεει "μην τολμησεις και αποφασισεις να κατσουμε εδω". Επειδη τον ειδα λοιπον που δεν πολυγουσταρε, του λεω "σορυ, αλλα πριν ξεκινησουμε μου ειπες οτι δεν ειχες θεμα με το που θα παμε, οποτε νομιζα οτι μου εδωσες το ελευθερο να αποφασισω εγω το που θα παμε". Και μου λεει "ναι, αλλα νταξει, περιμενα πριν ξεκινησουμε να με ρωτησεις, αν θελω να παμε εκει που αποφασισες".ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, οταν ο αλλος σου λεει "παμε οπου θες, δεν εχω θεμα" και δεν σου θετει καποιον περιορισμο, πχ "δεν γουσταρω να παμε στο ταδε μαγαζι" ή "δεν θελω να παμε σε εκεινη την περιοχη" ή "δεν θελω να παμε σε μπυραρια" κλπ, ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ οτι εχεις το δικαιωμα να πας οπου θελεις, χωρις απαραιτητα να τον ρωτησεις και να ζητησεις την εγκριση του? Και δεν πηγα δα και σε κανενα τοσο περιεργο μαγαζι, μια χαρα μαγαζι ειναι, φυσιολογικες τιμες εχει και ωραια θεα. Και ακομα δηλαδη κ αν δεν του αρεσε εκεινου, ε τι με κατηγορησε που αποφασισα να πηγαιναμε εκει? Εφοσον μου ειχε δωσει το ελευθερο να αποφασισω ο,τι θελω. Για να μην τα πολυλογω, τελικα πηγαμε σε αλλο μαγαζι(αφου φυσικα τον ρωτησα αν του αρεσει η ιδεα) και μεχρι να φτασουμε στο αλλο ο κυριος ηταν μουγκος. Πως κανουν τα 5χρονα παιδακια για να τραβηξουν την προσοχη? Ε καπως ετσι. Εγω ειχα ξενερωσει απειρα με τη συμπεριφορα του, αλλα επειδη ειχαμε βγει οι δυο μας και δεν γουσταρα να καθομαστε ετσι μουγκοι, αναγκαστηκα να του ζητησω συγγνωμη(αν και δεν εβρισκα τον λογο) και του ειπα οτι αλλη φορα θα τον ρωταω προτου αποφασισω που θα παμε.Και σας ρωταω εσας σαν τριτους: εχω αδικο? Οκ, μπηκε στο αμαξι και δεν τον ενημερωσα για το που κατευθυνομαι, αλλα εφοσον ο αλλος μου εχει εξαρχης δωσει το οκ να παω οπουδηποτε, ε θεωρησα οτι θα συμφωνουσε με οποιαδηποτε επιλογη μου. Δεν πηγα σε αλλη πολη, δεν πηγα σε αλλη χωρα, πηγα σε περιοχη που ξερω οτι του αρεσει και γενικα βγαινει εκει και επισης και το μαγαζι, παρολο που δεν το εχουμε επισκεφτει ποτε μαζι, θεωρησα οτι θα του αρεσει, επειδη γενικα του αρεσουν αυτα που ειναι πανω στη θαλασσα. Και ξερετε τι μου τη σπαει πιο πολυ? Οτι απ ο'τι καταλαβα, το προβλημα του δεν ηταν τοσο το μαγαζι που επελεξα, αλλα το οτι δεν του ειπα απο πριν οτι "ξερεις αποφασισα να παμε εκει".Και ειλικρινα δεν μπορεσα ποτε να καταλαβω με ποια λογικη θυμωσε γι' αυτο το λογο, εφοσον μου ειχε πει να παμε οπου θελω. Ωρες ωρες νιωθω οτι πραγματικα γουσταρει να δημιουργει ψευτοεντασεις αναμεσα μας χωρις λογο, ετσι, για να αναβουν τα αιματα. Δεν ξερω, τι να πω...τον φτιαχνει μηπως αυτο?? Πραγματικα δεν μπορω να σκεφτω αλλο λογο. Τελοσπαντων, και σε περιπτωση που αγωνιατε τι απεγινε με το ειδυλλιο μας, να σας ενημερωσω οτι την επομενη μερα με πηρε κανονικα τηλεφωνο και μου ειπε οτι περασε ωραια χθες και να ξαναβγουμε σημερα(ουυυ εγω να δεις ποσο ωραια περασα!!). Οποτε συνεχιζει να ενδιαφερεται για μενα, παρα το οτι ειμαι μια αυταρχικη τυπισσα που χτυπαω το χερι στο τραπεζι και αποφασιζω απο μονη μου που θα παμε, ενω μου εχει δωσει την αδεια απο πριν ο αλλος να παμε οπου θελω. Χαχαχα αληθεια μου φαινεται τοσο αστειο!! Ελπιζω να ξεπερασω την ξενερα που νιωθω μετα το συμβαν. Γιατι κατα τ' αλλα κ εμενα μ' αρεσει ο τυπος.
4
 
 
 
 
σχόλια
στην τελική αν ήθελε τόσο πολύ να μάθει που θα πηγαίνατε να σε ρώταγε ο ίδιος όταν μπήκε στο αμάξι. κι η μουγκαμάρα μετά...ντάξει. τί να πω, για μένα θα ήταν ρεντ φλαγκ η συμπεριφορά αυτή και πολύ λάθος που ζήτησες και συγγνώμη. η γνώμη μου είναι κρίνοντας από τον εαυτό μου, ότι εφόσον έχω ξενερώσει φροντίζω να το δείχνω, καταλαβαίνω μεγαλώνοντας πως είναι πολύ λάθος να δείχνουμε άλλα από αυτά που αισθανόμαστε, κυρίως γιατί ο άλλος σπάνια έως και ποτέ δε θα δει τα πράγματα όπως εμείς.
Κι εμένα μ'εκνευρίζουν αυτοί οι άνθρωποι.Εσύ φίλος δεν μπορείς να αποφασίσεις τι θα σου άρεσε.Όταν δεν ξέρεις εσύ για τον εαυτό σου ή για τον χ,ψ λόγο δε θέλεις να ανοίξεις το στόμα σου να πεις θέλω το α,το β,περιμένεις να ξέρει ο άλλος για σένα;Και ναι θυμίζει παιδιάστικη συμπεριφορά.Σας έχει τύχει πιτσιρίκι σε ταβέρνα να το ρωτάνε οι γονείς του τι θέλει,να μη δίνει συγκεκριμένη απάντηση,να του παραγγέλνουν κάτι και να χτυπιέται μετά,γιατί δεν ήθελε μπιφτέκια πχ;Ε,αυτό.Μόνο που δεν είμαστε οι γονείς του κάθε ενήλικα,που συναντάμε,για να το ανεχόμαστε ή να του μάθουμε να συμπεριφέρεται αλλιώς.Τσέκαρε τον μια δυο φορές ακόμα και βλέπεις,γιατί αυτά δεν περιορίζονται μόνο στο πού θα πιεις ένα ρημαδοποτό.
Scroll to top icon