ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας παιδια,Εδω και εναν χρονο σπουδαζω σε μια σχολη στην επαρχεια(ειμαι απο Αθηνα), αρκετα καλη μπορω να πω.Απο την αρχη αντιμετωπιζα διαφορα προβληματα λογω του οτι ημουν μονη μου σε μια καινουρια πολη και επρεπε πλεον να φροντιζω τον εαυτο μου.Με την παροδο του χρονου τα πραγματα αρχιζαν να φτιαχνουν ελαχιστα(γνωρισα καποια παιδια,με τα οποια ομως δεν δεθηκαμε και τοσο πολυ),αλλα ποτε δεν αρκουσε η κατασταση ωστε να με κανει να αγαπησω την σχολη και την νεα μου πολη).Να φανταστειτε,πηγαινα σχεδον καθε βδομαδα Αθηνα για να δω τους γονεις και τους φιλους μου επειδη ενιωθα ενα κενο μεσα μου και καθε φορα που γυρνουσα πισω η ψυχολογια μου ακουμπουσε πατο.Παρολα τα "ψυχολογικα" που μου ειχαν δημιουργηθει λογω του οτι δεν ειχα παρεα και ημουν συνεχως κλεισμενη σε ενα σπιτι,πηρα αποφαση να αφοσιωθω στην σχολη ,πρωτα για μενα και επειτα για τους γονεις μου που θυσιαζαν τοσα χρηματα στις σπουδες μου!Και ναι,τα καταφερα,Περασα ολα σχεδον τα μαθηματατου 1ου ετους,εκτος απο δυο ευκολα.Τωρα λοιπον το καλοκαιρι αποφασισα να κανω μηχανογραφικο για 10% (ειχα προσπαθησει και για μεταγγραφη αλλα δεν την πηρα) μηπως και υπηρχε καποια ελπιδα να γυρισω σπιτι μου.Σημερα που βγηκαν τα αποτελεσματα ειδα πως οντως καταφερα να μπω στην ιδια σχολη στην Αθηνα.Παρολο που το επιθυμουσα τοσο πολυ εμεινα σοκαρισμενη,γιατι προφανως και δεν το περιμενα.Εβαλα τα πραγματα κατω και ειδα τα θετικα και τα αρνητικα της καθε επιλογης.Απο την μια θα ειμαι κοντα στους δικους μου ανθρωπους και δε θα νιωθω πια μοναξια.Απο την αλλη,θα ειμαι αναγκασμενη να πηγαινοερχομαι καθημερινα στη σχολη,ξοδευοντας χρονο στα μεσα μεταφορας(θελω μιαμιση ωρα για να παω στη σχολη καθως δε μενω κεντρο).Επιπλεον,τα 10 μαθηματα που ειχα περασει στην σχολη μου ενδεχομενως να μην μου αναγνωριστουν απο το νεο πανεπιστημιο και ετσι ολος ο κοπος μου θα πηγε στραφη(θα ξεκινησω δηλαδη απο την αρχη το 1ο ετος).Παρολα αυτα,το ΕΚΠΑ οσο να ναι,εχει καλυτερους καθηγητες και μεγαλυτερο "κυρος",αρα αυτο θα ειναι ενα μεγαλο συν(ναι ξερω πως στα μεγαλα πανεπιστημια λογω των πολλων φοιτητων επικρατει ενα χαος και ξερω πως οι καθηγητες βαθμολογουν πολυ αυστηρα σε αντιθεση με την επαρχεια οπου σπουδαζω,που εχω δει η ιδια πως τα πραγματα ειναι πολυ πιο χαλαρα).Αν τα βαλουμε κατω θα ηταν πολυ καλυτερα να ξεκινησω απο την αρχη και τα χρηματα που θα χαλουσαν οι γονεις μου για αλλα 3 χρονια σπουδων στην επαρχεια να χρησιμοποιουνταν για ενα καλο μεταπτυχιακο(οπως κ να εχει θα ειναι μεγαλη οικονομικη ελαφρυνση για την οικογενεια μου),αλλα αυτη ειναι μια πολυ κρισιμη αποφαση.Οι γονεις μου λενε να κανω οτι πιστευω πως ειναι καλυτερο για μενα,αλλα πραγματικα βρισκομαι στο μεγαλυτερο διλλημα της ζωης μου!Εσεις τι θα κανατε στη θεση μου?