ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ανακάλυψα ότι με απάτησε με παλιό γνωστό της που επανασυνδέθηκε μέσω φ/μ. Είμαστε 20 χρόνια παντρεμένοι και έχουμε 3 υπέροχα παιδιά. Δεν είμαστε μικροί, 48 χρονών και οι δυο, γνωριζόμαστε και έχουμε σχέση απο τα 24 μας. Πριν τον δεσμό μας η σύζυγος μου είχε έντονη ερωτική ζωή την οποία ποτε δε μου απέκρυψε, ενώ εγώ ήμουν αφιερωμένος στις σπουδές μου, μάλλον μοναχικός και συνεσταλμένος. Η σχέση της διήρκησε τουλάχιστον 6 μήνες και οπως παραδέχθηκε, κατέληξε σε σεξ. Αυτο έγινε, μια φορά και μάλιστα την ημέρα των γενεθλίων της, αφού ο αλλος της έκανε έκπληξη, ερχόμενος απροειδοποίητα στην βόρεια επαρχιακή πόλη που ζούμε και εργαζομαστε. Αμέσως μετα την πράξη, μου ορκίζεται ότι η σχέση τερματίσθηκε, αλλα παραδέχθηκε οτι διατήρησε μέχρι πρόσφατα τηλεφωνική επαφή - και το δώρο γενεθλίων που της χάρισε. Εγώ όλο αυτό το διάστημα εκτός απο κάποια ψυχρότητα δεν κατάλαβα τίποτα. Της είχα απόλυτη εμπιστοσύνη και παρόλο που την έβλεπα υπερβολικά κολλημένη στο κινητό και τον υπολογιστή της δεν πίστευα ποτε ότι θα φερόταν έτσι. Η ίδια γνώριζε ότι έχω προχωρημένες γνώσεις πληροφορικής και εάν ήθελα μπορούσα να μάθω τα πάντα, όπως και έγινε. Παρόλα αυτα το ρίσκαρε και μάλιστα με άτομο που ανακάλυψα οτι ειναι εμφανισιακά λαπάς, ξεφτίλας και μικροαπατεώνας και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί μου. Και μην θεωρήσετε ότι είμαι νάρκισσος η εγωιστής. Το αντίθετο μάλιστα, έχω δώσει τα πάντα για την γυναίκα μου και τα παιδιά μας. Ίσως μάλιστα αυτό να ειναι το πρόβλημα, αφού είμαι υπερβολικά δεμένος και ερωτευμένος μαζί της. Την αγαπώ και της το δείχνω. Σίγουρα δεν είμαι τέλειος και έχω κάνει λάθη. Επίσης, μην νομίζετε ότι δεν έχω ευκαιρίες και προτάσεις απο άλλες, αφού - και οι δυο - είμαστε μορφωμένοι, καλλιεργημένοι και εμφανίσιμοι. Απλά δεν δείχνω κανένα ενδιαφέρον γιατί ήξερα οτι είχα την καλύτερη και την καταλληλοτερη, για εμένα, γυναίκα. Είμαι φοβέρα απόλυτος και δεν θα την πρόδιδα ποτε. Στο σεξ νόμισα ότι την κάλυπτα, αφού φαινόταν ότι περνούσε ωραία, αλλα μάλλον έκανα λάθος. Φαντάζομαι ότι ήθελε και άλλα και ντρεπόταν να τα συζητήσει. Δεν βγάζω άκρη. Πολλά ψέματα, κλάματα, αρνητικά συναισθήματα. Εγώ μετα το αρχικό σοκ, τον θυμό, το πένθος και την οργή, νομίζω ότι περνάω σε μια κατάσταση απαθούς κατάθλιψης. Σκέφτομαι την πράξη της κάθε μέρα, ψάχνω και τα δικά μου λάθη και νιώθω παγιδευμενος, αφού παρα την απελπισία μου δεν θέλω να διαλύσω το σπίτι μου και να βλάψω τα παιδιά μου. Από την άλλη πλευρά, παρα την επιμονή της να με στηρίζει και να μου λέει ότι έχει μετανιώσει και με αγαπάει, πιστεύω ότι ο γάμος μας έχει λήξει. Αυτή ήταν η δική της επιλογή. Όταν αγαπάς και σέβεσαι κάποιον δεν φέρεσαι έτσι. Ακόμα και η σημειολογία της επιλογής της με κάνει και νιώθω χάλια. Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω. Κλείνοντας την ιστορία μου, αναφέρω ότι έχουμε ξεκινήσει συνεδρίες, μαζί και χωριστά, σε ψυχολόγο-σύμβουλο γάμου για να σώσουμε ότι σώζεται. Παρά το οτι βλέπω οτι θέλει να επανορθώσει, δεν νιώθω και πολυ αισιόδοξος.