ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.9.2017 | 17:42

εξηγήθηκα.........

¨Εχω σοβαρό δεσμό με έναν άντρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Είμαι 25 ετών. Εκείνος είναι 30. Του είχα πει από την αρχή ότι στόχος μου μετά το πτυχίο ηταν να κάνω οικογένεια. Να παντρευτώ και να κάνω οικογένεια για να είμαι πιο ξεκάθαρη. Τα χρόνια πέρασαν πτυχίο πήρα, δουλειά έχω το ίδιο κι εκείνος εργάζεται σαν λογιστής σε μεγάλη εταιρεία. Τον τελευταίο καιρό μου τα μάσαγε ότι τα πράγματα είναι δύσκολα για γάμο τώρα, τα έξοδα τρέχουν που θα μείνουμε κλπ. Σε κάθε εμπόδιο είχα τη λύση. Δεν ήθελα γάμο πολυέξοδο ας ήταν μόνο εκκλησία και μετά σπίτι. Το που θα μείνουμε είναι εξασφαλισμένο γιατί η μαμά μου έχει ένα διαμέρισμα κληρονομιά από τους γονείς της και μου το δίνει χωρίς κανένα πρόβλημα. Όταν του είπα ¨Η παντρευόμαστε ή χωρίζουμε τον χτύπησε κεραυνός. Μη μου το κάνεις αυτό σε παρακαλώ σε αγαπάω θέλω να είμαστε μαζί δώσε μου λίγο χρόνο κλπ. Μέχρι που την περασμένη εβδομάδα ήρθε και με βρήκε η ..........μάνα του!!!!!!!!! ΜΑΛΙΣΤΑ. Για να μιλήσουμε ως γυναίκα προς γυναίκα. Άρχισε τις γλύκες ότι τι καλή και άξια που είμαι που τοσο νέα έχω σταθερή δουλειά που έχω στοχους και μετά σέρβιρε το κυρίως πιάτο. Ότι πιέζω το γιο της ότι ο γιος της με αγαπάει αλλά έτσι όπως κάνω θα τον χάσω ότι ο γάμος είναι κάτι πολύ σημαντικό κλπ. Της απάντησα κι εγώ τα εξής. 1)Αν ο γιος σας θελει να είναι μαζί μου με παντρεύεται και κανουμε οικογένεια 2) Αν δε θελει χωρίζουμε και βρισκει άλλη για να πηδάει και εγώ άντρα να παντρευτώ 3) Αν δεν ειναι ετοιμος για γάμο στα 30 δεν θα είναι ποτέ οπότε να με αφησει να βρω κάποιον άλλο που θα είναι έτοιμος 4) Το γεγονός ότι εστειλε τη μανα του δεν τον τιμά και αν η μανα ηρθε χωρις να το ξερει ο γιος δεν θα τα πάμε καλά ως πεθερά και νύφη και να μαζευτεί. Τα μάζεψε έφυγε λέγοντας μου να μην αναφέρω τίποτα στο γιο της. Τις ημέρες που ακολούθησαν υπηρξε από μέρους του μια αμηχανία κατάλαβα όμως ότι δεν ξερει ότι η μάνα του ήρθε και με βρηκε. Του ξαναεξήγησα ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχουμε αρραβωνιαστεί θα έχει έρθει να γνωρίσει τους γονείς μου (ΝΑΙ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ) και θα αρχισουμε να κανονίζουμε τα του γάμου αλλιώς άντε γεια. Είμαι πιεστική; είμαι κάπου λάθος; Τέσσερα χρόνια δεσμός πόσο άλλο να γνωριστούμε πια!!
35
 
 
 
 
σχόλια
Κατά τη γνώμη μου είσαι πολύ σωστή γιατί είσαι τίμια. Θέλεις κάτι και το διεκδικείς με το σωστό, ειλικρινή τρόπο. Εγώ προσωπικά δεν έχω παντρευτεί. Είμαι 47 χωρίς σχέση αυτό τον καιρό. Ουδέποτε θέλησα να παντρευτώ αλλά θέλησα να κάνω οικογένεια. Εννοώ ότι σκεφτόμουν για τουλάχιστον μία 10ετία από 30 ως 40 να κάνω παιδί με κάποιον, που αγαπούσα και τα πηγαίναμε καλά. Επειδή είμαι δικηγόρος, έχω εμπεδώσει, πως ο γάμος είναι προαιρετικός πια.....θέλω να πω πως αν δύο άνθρωποι τα βρίσκουν και μένουν στο ίδιο σπίτι δεν κωλύονται νομικά να κάνουν παιδιά και πως τα παιδιά δεν υστερούν σε δικαιώματα, σε σχέση με τα παιδιά γεννημένα σε γάμο.Όμως αναγνωρίζω και σέβομαι το δικαίωμα σου, να θέλεις την δημιουργία οικογένειας σε παραδοσιακή βάση. Μπράβο που έθεσες ξεκάθαρα τα θέλω σου. Επίσης να σου πω ότι 30 χρονών είναι η απολύτως κατάλληλη ηλικία να κάνεις παιδί δηλαδή οικογένεια. Μην χάσεις τον καιρό σου κυνηγώντας αυτόν τον άνθρωπο. Αν επιμείνεις με την ελπίδα ότι θα αλλάξει θα φτάσεις 30 φεύγα και μετά θα κουραστείς, θα απογοητευθείς ......και ίσως να σου φύγει η επιθυμία για παιδί.Η παροιμία ἠ μικρός μικρός παντρέψου είναι σοφή
Του ειπες ''ή παντρευόμαστε ή χωριζουμε'' και αναρρωτιεσαι αν εισαι πιεστικη? Δε μπορω να σκεφτω κατι πιο πιεστικο σε αυτον τον κοσμο. Ισως θα μπορουσες να τον απειλησεις επισης αν δε γινει το δικο σου.
Κοπελιά χίλια μπράβο σου, τα είπες και τα σκέφτηκες πολύ καλά και ξεκάθαρα , είναι ωραίο να βλέπεις ότι υπάρχουν άνθρωποι με καθαρούς στόχους στο μυαλό τους και να είναι ευθύς στον τρόπο τους. Η άποψη μου είναι ότι το παλικάρι αν σε αγαπούσε και ήθελε να κάνει οικογένεια στα 30 του θα το ήξερε και δε θα τα μασούσε. Μη τον πιέσεις πολύ αλλά κράτα τους στόχους σου και αν δεν θέλει να ακολουθήσει δε πειράζει θα βρεις άντρα να κάνεις οικογένεια. μην ξεχνάς το όνειρο σου και τον στόχο σου καλή τύχη
Κοπελιά χίλια μπράβο σου, τα είπες και τα σκέφτηκες πολύ καλά και ξεκάθαρα , είναι ωραίο να βλέπεις ότι υπάρχουν άνθρωποι με καθαρούς στόχους στο μυαλό τους και να είναι ευθύς στον τρόπο τους. Η άποψη μου είναι ότι το παλικάρι αν σε αγαπούσε και ήθελε να κάνει οικογένεια στα 30 του θα το ήξερε και δε θα τα μασούσε. Μη τον πιέσεις πολύ αλλά κράτα τους στόχους σου και αν δεν θέλει να ακολουθήσει δε πειράζει θα βρεις άντρα να κάνεις οικογένεια. μην ξεχνάς το όνειρο σου και τον στόχο σου καλή τύχη
Κοπελιά χίλια μπράβο σου, τα είπες και τα σκέφτηκες πολύ καλά και ξεκάθαρα , είναι ωραίο να βλέπεις ότι υπάρχουν άνθρωποι με καθαρούς στόχους στο μυαλό τους και να είναι ευθύς στον τρόπο τους. Η άποψη μου είναι ότι το παλικάρι αν σε αγαπούσε και ήθελε να κάνει οικογένεια στα 30 του θα το ήξερε και δε θα τα μασούσε. Μη τον πιέσεις πολύ αλλά κράτα τους στόχους σου και αν δεν θέλει να ακολουθήσει δε πειράζει θα βρεις άντρα να κάνεις οικογένεια. μην ξεχνάς το όνειρο σου και τον στόχο σου καλή τύχη
Κοπελιά δεν έχει νόημα να πιέζεις εναν άνθρωπο που δεν είναι ακόμη έτοιμος και σίγουρος γι αυτό το μεγάλο βήμα .. Δεν παντρεύεσαι από φόβο αλλά από θελώ και αυτό πρέπει να είναι αμοιβαίο. Αλλιώς θα γίνει το μοιραίο και θα καταλήξετε σε δυστυχισμένο γάμο!
Το θέμα σου δεν πρέπει να είναι αν είσαι πιεστική, αλλά αν με τις κινήσεις σου θα πετύχεις αυτό που πραγματικά θέλεις. Δεν κατάλαβα όμως ακριβώς τι είναι αυτό και πόσο εφικτό είναι, και αυτό γιατί δεν φαίνεται πουθενά στο κείμενό σου τι νοιώθεις εσύ για το φίλο σου, αλλά και ούτε πόσο έτοιμος είναι αυτός πραγματικά να παντρευτεί. Νομίζω πρέπει να συνυπολογίσεις όλα αυτά: Τον αγαπάς; θέλεις αυτόν σαν σύντροφο της ζωής σου, ή θέλεις να παντρευτείς κάποιον γιατί ήρθε η ώρα σου; Επίσης, το να έχει δουλειά ένας άντρας πράγματι δεν τον κάνει οικονομικά έτοιμο να παντρευτεί. Μπορεί οικονομικά να στηρίξει οικογένεια; Έχει προοπτική στη δουλειά του; Μήπως έχει μια πολύ απαιτητική δουλειά και θέλει να εδραιωθεί στην εταιρεία ή ναεξελιχθεί πρώτα μέχρι κάποιο σημείο, πχ να πάρει μια πιστοποίηση λογιστή; Για να γνωρίσει τους γονείς σου, ή να επισημοποιήσετε σου δίνει κάποιο χρονικό πλάνο; Πάντως αν δε θέλει να στηριχθεί στην ενδεχόμενη βοήθεια της μαμάς σου, για μένα τον τιμάει.Πρέπει επίσης να συνυπολογίσεις αν πραγματικά σε αγαπάει, που το πιθανότερο είναι ότι ισχύει. Θέλεις να ζήσεις με κάποιον που σε αγαπάει ή θέλεις να παντευτείς πχ κάποιον που απλά είναι έτοιμος να το κάνει; Τώρα αναφορικά με τη μητέρα του, δύσκολο μου φαίνεται να ερχόταν σε σένα, αν δεν σε αγαπάει πραγματικά ο γιός της και δε φοβάται ότι θα χωρίσετε και θα πληγωθεί. Εκτός το μόνο ενδεχόμενο να είναι κανένα μαμόθρευτο άβγαλτος και να φοβάται ότι δε θα βρίσκει γκόμενα να πηδάει αν χωίσετε. Με βάση και τις απαντήσεις σου στα παραπάνω, νομίζω πρέπει να σκεφτείς τι πραγματικά θέλεις στη ζωή σου, και να κάνεις κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, χωρίς να αναρωτιέσαι μετά.
Το θέμα σου δεν πρέπει να είναι αν είσαι πιεστική, αλλά αν με τις κινήσεις σου θα πετύχεις αυτό που πραγματικά θέλεις. Δεν κατάλαβα όμως ακριβώς τι είναι αυτό και πόσο εφικτό είναι, και αυτό γιατί δεν φαίνεται πουθενά στο κείμενό σου τι νοιώθεις εσύ για το φίλο σου, αλλά και ούτε πόσο έτοιμος είναι αυτός πραγματικά να παντρευτεί. Νομίζω πρέπει να συνυπολογίσεις όλα αυτά: Τον αγαπάς; θέλεις αυτόν σαν σύντροφο της ζωής σου, ή θέλεις να παντρευτείς κάποιον γιατί ήρθε η ώρα σου; Επίσης, το να έχει δουλειά ένας άντρας πράγματι δεν τον κάνει οικονομικά έτοιμο να παντρευτεί. Μπορεί οικονομικά να στηρίξει οικογένεια; Έχει προοπτική στη δουλειά του; Μήπως έχει μια πολύ απαιτητική δουλειά και θέλει να εδραιωθεί στην εταιρεία ή ναεξελιχθεί πρώτα μέχρι κάποιο σημείο, πχ να πάρει μια πιστοποίηση λογιστή; Για να γνωρίσει τους γονείς σου, ή να επισημοποιήσετε σου δίνει κάποιο χρονικό πλάνο; Πάντως αν δε θέλει να στηριχθεί στην ενδεχόμενη βοήθεια της μαμάς σου, για μένα τον τιμάει.Πρέπει επίσης να συνυπολογίσεις αν πραγματικά σε αγαπάει, που το πιθανότερο είναι ότι ισχύει. Θέλεις να ζήσεις με κάποιον που σε αγαπάει ή θέλεις να παντευτείς πχ κάποιον που απλά είναι έτοιμος να το κάνει; Τώρα αναφορικά με τη μητέρα του, δύσκολο μου φαίνεται να ερχόταν σε σένα, αν δεν σε αγαπάει πραγματικά ο γιός της και δε φοβάται ότι θα χωρίσετε και θα πληγωθεί. Εκτός το μόνο ενδεχόμενο να είναι κανένα μαμόθρευτο άβγαλτος και να φοβάται ότι δε θα βρίσκει γκόμενα να πηδάει αν χωίσετε. Με βάση και τις απαντήσεις σου στα παραπάνω, νομίζω πρέπει να σκεφτείς τι πραγματικά θέλεις στη ζωή σου, και να κάνεις κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, χωρίς να αναρωτιέσαι μετά.
Είστε μαζί τέσσερα χρόνια και μου φαίνεται περίεργο που δεν έχει γνωρίσει ακόμη τους γονείς σου. Εσύ πώς το επέτρεψες αυτό; Δεν σε ενόχλησε το γεγονός που καθώς περνούσε ο καιρός και τα χρόνια δεν έδειξε εκείνος ενδιαφέρον να μάθει τους δικούς σου; Οι γονείς σου όλα αυτά τα χρόνια δεν σου εξέφρασαν την επιθυμία να γνωρίσουν τη σχέση σου; Παρατηρώ με μια πρώτη ματιά αυτό το λάθος εκ μέρους όλων. Οι γονείς και των δυο σας είναι άγνωστοι και ξαφνικά επιθυμείς αρραβώνα και γάμο; Δεν κατακρίνω τα θέλω σου αλλά δεν υπάρχει λογική σειρά στο θέμα. Εντάξει στην αρχή της σχέσης δεν γνωρίζουμε αμέσως το σύντροφό μας στους γονείς μας, αλλά αναφέρεις ότι έχετε τέσσερα χρόνια σοβαρό δεσμό και δεν υπάρχει ενδιαφέρον για να γίνει η γνωριμία. Μου φαίνεται too much ξαφνικά να γίνουν όλα σαν να του βάζεις όρια και το μαχαίρι στο λαιμό. Καταλαβαίνω τα όνειρά σου και έχεις δίκιο σε κάποια πράματα ( όταν αναφέρεις Αν δε θελει χωρίζουμε και βρισκει άλλη για να πηδάει και εγώ άντρα να παντρευτώ ). Εν ολίγοις αισθάνεσαι ότι περνά καλά μαζί σου και βολεύτηκε και σε ενοχλεί που δεν έχει περαιτέρω βλέψεις για σας. Εμένα προσωπικά θα με ξενέρωνε ο άνθρωπός μου να μη μου προτείνει ένα βήμα παραπέρα και γω να τον κυνηγώ να κουνηθεί κτλ. Από τη στιγμή που εργάζεστε και έχετε σπίτι θα έπρεπε να σου κάνει μόνος του πρόταση γάμου. Μάλλον δεν καίγεται και τόσο για γάμους και πανηγύρια. Από την άλλη φαίνεσαι τελείως αγχωμένη να παντρευτείς. Ηρέμησε! Είσαι 25 ετών και όχι 45. Έχεις καιρό και δεν σε πήραν τα χρόνια. Επίσης το ότι είπες ότι εκείνος είναι 30 και αν δεν ξέρει τώρα δεν θα μάθει ποτέ το εκλαμβάνω ως γενίκευση. Θεωρείς ότι ο άντρας μέχρι τα 30 πρέπει να παντρεύεται και η γυναίκα πριν τα 30. Καλή μου δεν υπάρχουν όρια και κανόνες ηλικίας για γάμο. Ο καθένας έχει τη δική του μοίρα, είτε νωρίτερα είτε αργότερα. Πιστεύω ότι αν τον παντρευτείς με όρια και πιέσεις αύριο μεθαύριο θα κάνει καμία κουτσουκέλα. Θα έπρεπε να ποθεί και εκείνος το ίδιο με σένα και να έχετε κοινή πορεία.
Καλά κάνεις και έχεις το όνειρό σου και επιμένεις σ'αυτό αλλά ΝΑΙ, τον πιέζεις. Με το ζόρι γάμος και παιδιά δε γίνονται γιατί αν σε παντρευτεί υπό αυτές τις συνθήκες δε θα είναι ποτέ σωστός σύζυγος και πατέρας, θα πιέζεται και θα ψάχνει τρόπους να λακίζει. Αυτό θες; Ή επιμένεις να θέλεις να κάνεις οικογένεια με κάποιον που η μάνα του ανακατεύεται στη σχέση σας; Νομίζω ότι θες τόσο απεγνωσμένα οικογένεια άμεσα που δε βλέπεις πρακτικά προβλήματα. Κάτσε και σκέψου το ψύχραιμα.Είστε σε διαφορετική φάση, θέλετε άλλα πράγματα από μια σχέση και προφανώς δεν ταιριάζετε πια.
Αγαπητη εξ καλα κανεις και εξηγεισαι. Δυστυχως εμενα και η σταση της μανας μου φαινεται περιεργη, δηλαδη θα θεωρουσα πιο ξηγημενη συμπεριφορα αντι να πιασει εσενα να σου πει αυτες τις παπαριες, να πιασει τον γιο της και να του πει...η κοπελα θελει να παντρευτει, τη θελεις? Παρτην. Δεν τη θελεις? Αστην να προχωρησει. Απο αυτα που γραφεις δεν υπαρχει σοβαρος λογος να μην προχωρησετε, δουλειες υπαρχουν, σπιτι υπαρχει.. Αρα παιζει μονο η αβουλια του συντροφου, συνεπικουρουμενη κατα το ενστικτο μου απο τη μανουλα του, που επισης μπορει να βρισκει μικρο τον κανακαρη της...
Σωστότατο σχόλιο.Εξομολογούμενη,είσαι ξεκάθαρη και μπράβο σου.Όσο για τον λεβέντη,αν ήθελε θα το είχες καταλάβει και θα το είχε προτείνει και μόνος του.Άρα δεν θέλει για τους δικούς του λόγους (όποιοι είναι αυτοί).Γάμος με το ζόρι δε γίνεται,αλλά από την άλλη δεν έχει το δικαίωμα να σου στερεί κι εσένα την ευκαιρία να βρεις κάποιον άλλον που θα θέλει/είναι σε θέση να παντρευτεί.Η αλήθεια είναι ότι το "ή με παντρεύεσαι ή χωρίζουμε" ακούγεται σαν εκβιασμός (ακόμα και αν εσύ το θεωρείς ξεκάθαρη εξήγηση-και εγώ έτσι το βλέπω) και αν το εκλάβει έτσι η άλλη πλευρά,σαν να λειτουργείς δηλαδή εκβιαστικά,λογικό είναι να περάσει στην αντεπίθεση ή να προσπαθήσει να λειτουργήσει αμυντικά,όπως και έγινε.Fail για μένα η στάση της πεθεράς αλλά θεωρώ ότι καλά έκανες και την έβαλες στη θέση της.
Και γιατί θα πρέπει ντε και καλά να παντρευτείτε και όχι απλώς να συγκατοικείτε? Από ότι κατάλαβα δεν έχετε ζησει πότε κάτω από την ίδια στέγη πάρα τα 4 χρόνίά σχέσης. Πως εισαι τόσο σίγουρη ότι ταιριάζετε? Ωραία τα ραντεβούδακια για καφέ και φαγητο αλλά έτσι δεν μαθαίνεις τον άλλον. Δεν έχει σημασία αν είστε μαζί 4,10,15 χρόνια.Τα χρόνια δεν προδικαζουν και τον γάμο.Άλλοι θέλουν να είναι για πάντα μαζί χωρίς γάμο αλλά θέλουν να παντρευτούν στους 6 μήνες γνωριμιας
Θελει να τον παντρευτει αφου μαζι του ειναι, αλλα στα 30 της δεν θελει να πηγαινει με του αλλουνου τους ορους. Αποφασιζει και δρα. Ετσι πρεπει.
Θελει να τον παντρευτει αφου μαζι του ειναι, αλλα στα 30 της δεν θελει να πηγαινει με του αλλουνου τους ορους. Αποφασιζει και δρα. Ετσι πρεπει.
Έτσι όπως τα παρουσιάζει θέλει να παντρευτεί. Οποιονδήποτε έχει μια καλή δουλειά και πληρεί κάποια στάνταρ της. Είδες κάπου στο γραπτό της, έστω ένα ίχνος συναισθήματος προς τον σύντροφο της; Εγώ μια ορθολογική παρουσίαση βλέπω.
Μπράβο σου για τον τρόπο που αντιμετώπισες την πεθερά. Σε λυπάμαι, ομως. Για σένα ο γάμος είναι αυτοσκοπός κι όχι η φυσική εξέλιξη μιας σχέσης αγάπης.Κι ενώ συμφωνώ γενικώς με τον Διογένη, εδώ θα του πάω κόντρα. Καταρχάς ξέρουμε τη μία πλευρά της ιστορίας. Το γεγονός οτι η διστακτικότητα του άνδρα να αποφασίσει το γάμο ερμηνεύεται ως διάθεση για τσάμπα πήδημα δεν τιμά την εξομ.Επίσης, ζούμε σε μια δύσκολη περίοδο. Δεν έχει σημασία αν η εξομ. έχει δουλειά. Όταν θα κάνουν παιδί, το οικονομικό βάρος θα πέσει στον άνδρα. Δεν ξέρουμε τις συνθήκες εργασίας του, τις προοπτικές του, τις οικονομικές δυνατότητες που έχει η εργασία και ο ίδιος προσωπικά.Είναι δύσκολο για έναν άνδρα να κάνει το βήμα αυτό. Είναι αλήθεια ότι φοβάται να προχωρήσει. Αλλά δεν ξέρουμε αν είναι από εγωισμό, δειλία ή ρεαλιστική σκέψη σχετικά με τις συνθήκες.Θα καινοτομήσω και θα δώσω συμβουλή στον άνδρα κι όχι στην εξομολ. ΧΩΡΙΣΕ ΤΗΝ. Δε σέβεται εσένα και τη σχέση σας. Σε θέλει για μαλάκα σώγαμπρο. Μη τσιμπάς.
Fabinas, δε μου πας κόντρα πουθενά. Εσύ ''δικαιολογείς'' τον άντρα, εγώ απλά λέω το εξής απλό: είτε επειδή φοβάται ο άντρας, είτε επειδή δε θέλει είτε για τον όποιο λόγο δεν επιθυμεί να παντρευτεί μία γυναίκα με την οποία είναι μαζί, η οποία ''καίγεται'' για γάμο, είναι καλύτερο να την αποδεσμεύει. Είναι το ποιόν μου τέτοιο που δεν πουλάω φούμαρα, και όταν δεν είμαι στην ίδια επιθυμία με την άλλη, απλά το κόβω μαχαίρι γιατί δε μου φταίει σε τίποτε εκείνη.
Συμφωνώ απόλυτα what the fu_rfulo! Θέλει απλά να παντρευτεί όποιον πληρεί κάποια στανταρς, δεν δείχνει κανένα συναίσθημα για τον συγκεκριμένο! Και φυσικά ποτέ δε βγαίνουν σε καλό τέτοιοι γάμοι!
Δε θα σου πω ότι έχεις δίκιο ή άδικο θέλοντας να παντρευτείς, αυτό είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Και δεν είναι το αν είστε 4 ή 14 χρόνια, εφόσον είχες δηλώσει εξαρχής την επιθυμία σου, ο φίλος σου το γνώριζε. Μολονότι δε με θεωρώ συντηρητικό άνθρωπο, είμαι κατά των αντρών που, ενώ είναι με γυναίκες που επιθυμούν το γάμο, το παίζουν τρελίτσα και τις ''δεσμεύουν'' χωρίς λόγο σε σχέσεις χωρίς προοπτική (με την οπτική των γυναικών) ενώ οι κακομοίρες ελπίζουν.
Ναι, και ξέρεις κάτι; όταν έχεις επενδύσει 4 ή 5 χρόνια ελπίζοντας ότι θα αλλάξει, είσαι μέσα σε φαύλο κύκλο: πείθεσαι να ελπίζεις ότι θα αλλάξει για να μην ''πετάξεις'' τα 4-5 ή περισσότερα χρόνια που ''επένδυσες'' στον άλλο.
Οκ ξέρεις τι θέλεις και μπράβο σου πραγματικά. Σου εύχομαι να κάνεις την οικογένεια που θέλεις και να είσαι ευτυχισμένη. Και 4 χρόνια ναι είναι πολλά και μπορείτε άνετα να παντρετείτε, αφού έχετε και οι δύο δουλειά και είστε και σε μια καλή ηλικία. Αυτό που με προβληματίζει ομως είναι το εξής: γιατί επιμένεις με έναν άνθρωπο που δε θέλει να σε παντρευτεί και βάζει στη μέση και τη μαμά του; Αν ήθελε να σε παντρευτεί και ήταν αποφασισμένος σίγουρος και σταθερός θα σου το είχε ζητήσει καιρό πριν ή όπως και να έχει μόλις του έλεγες για το γάμο θα συμφωνούσε με ευχαρίστηση. Αυτό μόνο. Βέβαια αν είσαι εσύ ευτυχισμένη λόγος δε μου πεφτει.
Και πες ότι σου λέει οκ και παντρεύεστε. Δεν θα έχεις πάντα μέσα σου το σακάκι ότι σε ανάγκασε να του δώσεις τελεσίγραφο; Προσωπικά, δεν θα μου άρεσε αυτός ο δισταγμός, ούτε ότι η μαμά του προσπάθησε να ανακατευτεί.
Να κ μια παντελονατη γυναικα!μπραβο σου! Respect.!δν ξερω πως θα το πάρει, πάντως σου αξίζουν πολλα συγχαρητήρια! Πιεστική δν είσαι, αλλα πιστεύω οτι μετα τα 7 χρόνια πρεπει να γίνεται ο γάμος. Στην περίπτωση που καμετε αρραβώνα ειναι γιατι το πολυ σε 1,5 αντε 2 χρονια θα παντρευτείτε. Αν κ μεταξυ μας ειναι λιγα τα 4 χρονια.

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon