ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας, ειμαι 25 χρονων κοπελα. Ειχα μια σχεση 7 μηνες. Με αρκετα σκαμπανευασματα. Το παιδι που ημουν μαζι του, ειναι 20. Ξερω μπορει να σκεφτειτε κι εσεις, αρκετα χρονια διαφορας. Οταν τον γνωρισα, μου φαιροταν πολυ ωριμα, ηταν υπευθυνος και με τον καιρο με εκανε να νιωθω ασφαλεια κ αγαπη. Η συμπεριφορα του αρχισε να αλλαζει μετα το Πασχα. Μου μιλαγε στο τηλ καπως πιο "μαγκικα" οταν ηταν μπροστα οι φιλοι του κ ωρες ωρες ενιωθα πως δεν με θελει. Στο διαστημα των 7 μηνων, με χωρισε δυο φορες και ξαναγυρισε ο ιδιος. Πολλες φορες μου ελεγε "οτι και να σου κανω εσυ εισαι εκει πιστη σ εμενα". Και ισχυε! Ποτε δεν μ περασε απ το μυαλο να τον στεναχωρησω. Ακομη κ οταν κατι μ ενοχλουσε δεν το ελεγα για να μην τσακωθουμε. Φταιω κι εγω το ξερω.Δεν ηθελε να φοραω κοντες φουστες, σορτς κ κολαν κ ακομη και σε αυτο τον ακουγα.Τωρα το καλοκαιρι μου προτεινε να παμε διακοπες και ηταν πολυ ωραια, εκτος απο μια μερα που τσακωθηκαμε.Μετα περασε το υπολοιπο καλοκαιρι στο χωριο του. Μιλαγαμε με μνματα, ολα εδειχναν καλα, μου ελεγε πως του εχω λειψει κ μετραει μερες να γυρισει.Και ενω μ ελεγε ολα αυτα, μεσα σε 2 μερες σβηνει τις φωτογραφιες μας απο fb. Τον ρωταω τι εγινε κ μου απανταει αποτομα "τπτ". Εβλεπα ομως περιεργες κινησεις. Ημουν σχεδον σιγουρη οτι κατι επαιζε εκει. Τεσπα για να μην σας κουραζω, γτ αλλου θελω να καταληξω. Γυρναει στην πολη κ μ λεει τελος. Χωρις εξηγησεις. Αποφασιζω λπν οτι δεν μπορω να τον παρακαλεσω να γυρισει, γτ αν ισχυουν οι υποψιες μ δεν εχει και νοημα. Ομως για να γινει αυτο, επρεπε να του πω κατι που του εκρυβα. Λιγους μηνες πριν και οταν ο κυριος ειχε εξαφανιστει παλι απ την ζωη μ για 3 βδομαδες. Εγω ειχα καθυστερηση. Πριν εξαφανιστει με ρωταγε απο μνματα "αδιαθετησες?" . Μ ειχε ρωτησει αρκετες φορες η αληθεια ειναι. Η περιοδος δεν μου ερχοταν και πιστευα πως εφταιγε οτι μ ειχε αγχωσει. Οταν εκλεισα βδομαδα που δεν μ ειχε ερθει, ειπα πως την επομενη θα πηγαινα να παρω τεστ(οχι τπτ αλλο αλλα ειχε αγχωθει κ η μαμα μου). Την 8η μερα της καθυστερησης και ενω μολις εχω ξυπνησει κ φτιαχνω καφε, με επιασε ενας αφορητος πονος κ αιμοραγω(εβγαζα κομματια). Τρομαξα, δεν μ πηγε το μυαλο σε εγκυμοσυνη. Απλα νομιζα πως επαθα τπτ πολυ σοβαρο. Οπως ημουν με πηραν οι δικοι μ και με πηγαν στην γυναικολογο μ. Εκει εκανα τους υπερηχους που χρειαζοταν κτλπ. Ημουν λπν 2 βδομαδων κ 2 ημερων. Ομως απεβαλα. Επαθα σοκ, πιο πολυ για το οτι δεν ειχα καταλαβει τπτ. Η γυναικολογος μου μου ειπε πως μπορει να μην εχω ορεξη για σεξ τις πρωτες μερες, να ξεκουραστω κ να παιρνω βιταμινες. Στεναχωρηθηκα, εκλαψα και ολο αυτο το περασα σχεδον μονη μ. Ηθελα να τον παρω τηλ, ομως σε συζητησεις με τις φιλες μου καταληγαμε στο οτι η αντιδραση του μπορει να μην ηταν καλη γτ φαιροταν περιεργα. Ε και δεν ηθελα να με λυπηθει και να γυρισει πισω. Αποφασισα λπν πως αυτο που του εκρυβα λιγους μηνες, επρεπε να του το πω, οταν ειπε το ΤΕΛΟΣ, για να κλεισει αυτο το κεφαλαιο. Οταν του το ειπα λπν, επαθε ενα σοκ(που λογικο ειναι), με ρωταγε λεπτομεριες κλπ. Και σε μνματα μετα με ρωταγε ξανα κ με ρωτησε τι θα ηθελα να κανω αν δεν απεβαλα τοτε. Αν θα ηθελα να το κρατησω ή οχι. Ενιωθα καλα με την συζητηση μας. Πιστευα πως η σχεση μας τελειωσε ομορφα χωρις ψεμματα, τουλαχιστον απ την πλευρα μου. Εκανα λαθος. Την επομενη μερα με διαολοστειλε κ εριξε κ καταρες λεγοντας μου οτι ειμαι ψευτρα και πως δεν γινεται μετα απο 2 βδομαδες που βρεθηκαμε για σεξ να ειχα ορεξη μετα απο κατι τετοιο. Δεν καθησε να μ ακουσει. Εβρισε, με μπλοκαρε απο παντου κ προσφατα εμαθα οτι οντως εχει βρει αλλη στο χωριο. Αυτο ομως που με νοιαζει πιο πολυ ειναι η αμφισβητηση κ οι βρισιες. Τι του ειπα οτι ειμαι εγκυος για να τον κρατησω(που το θεωρω κατινια)?? Κατι που εχει συμβει κ δεν αλλαζει του ειπα. 2 φορες στην ζωη μου εφτασα πολυ κοντα στον θανατο(θεματα υγειας) και ζυγιζω αλλιως τις καταστασεις. Δλδ γυναικες που ξερουν οτι ειναι εγκυος και χανουν τα μωρα τους , δν ξαναπροσπαθουν? Προσπαθω να τον ξεχασω. Με ποναει πολυ ολο αυτο. Ωρες ωρες νιωθω πως πνιγομαι. Γιατι ενω εχεις δωσει τα παντα σε καποιον να σε αμφισβητει ετσι και να σου σφιγγει το μαχαιρι στην καρδια?