Η εξομολογηση σου με εκανε να παραλυσω. Θα μπορουσα να την εχω γραψει εγω, ωστοσο ποσο θα ηθελα να απευθυνεται σ εμενα. Αλλα η πραγματικοτητα παντα με προσγειωνει ασχημα, οποτε ελπιδες τελος. Δεν υπαρχει τροπος να μπεις ξανα στη ζωη του ανθρωπου αυτου; Γραφεις οτι ηταν αμοιβαιο. Κριμα ειναι, δε νομιζεις; Σκεψου το. Καλη τυχη.
13.9.2017 | 02:01
...
Σε σκέφτομαι τόσο μα τόσο έντονα αυτή τη στιγμή κοντεύει να μου στρίψει!Σκέφτομαι όλες εκείνες τις στιγμές που κοιταζόμασταν και πέρναμε φωτιά αλλά δεν κάναμε τίποτα...τρομάξαμε και οι δύο,το βάλαμε στο πόδια ειδικά εγώ και έτσι χαθήκαμε για πάντα!Μου λείπεις ασφυκτικά.Τρομάζω και μόνο στην ιδέα ότι δεν θα σε ξαναδώ πονάει η καρδιά μου.Σε έχω αγαπήσει τόσο μα τόσο πολύ!Είσαι ο μοναδικός και μεγαλύτερος ανεκπλήρωτος έρωτας της ζωής μου και όμως δεν θα το μάθεις ποτέ...Έπαψα να κάνω όνειρα πλέον γιατί ξέρω ότι δεν θα είσαι μέσα σε αυτά κι αυτό με σκοτώνει με τελειώνει!Το μόνο που θα ήθελα τώρα είναι να ξαναμπώ στη ζωή σου και ας είμαι ο πιο μικρός και ασήμαντος θεατής μου φτάνει μόνο που θα είμαι μέρος της και θα σε βλέπω θα σε ακούω...μόνο αυτό θέλω για να έχει ένα νόημα η ζωή μου αλλιώς δεν περιμένω τίποτα άλλο δεν θέλω κάτι άλλο μόνο να σε έχω στη ζωή μου και ας ξέρω πως δεν θα είμαστε ποτέ μαζί!!!
1
