Απορώ με την ενοχικότητα και την έλλειψη αυτοπεποίθησης στην κρίση των γυναικείων εξομολογήσεων εδώ μέσα. Ρωτάτε το αυτονόητο και θέλετε επιβεβαίωση του...."Τσιγκουνης;;""Ειμαι εγω παραξενη;"Δηλαδή άμα σου πω "'οχι δεν είναι τσιγκουνης, εσύ είσαι η παράξενη" θα με πιστέψεις;
16.9.2017 | 00:17
Τσιγκουνης;;
Εχω εναν κολλητο που γνωριζομαστε απο μωρα παιδια μαζι στο σχολειο μαζι παντου.. φετος λοιπον καταφεραμε μετα απο χρονια να κανουμε διακοπες μαζι..τον φιλοξενησα στο εξοχικο μου..γενικα σαν ανθρωπος ειμαι αρκετα γενναιοδωρη ανοιχτοχερα και ιδιαιτερα με ατομα που αγαπαω..οσες μερες λοιπον ημασταν εκει ηθελα να τον περιποιηθω μαγειρευα εγω,ψωνιζα εγω,τον πηγαινα βολτες με το αμαξι καθε μερα..θα μου πειτε οκ και τι με αυτο;υπομονη..επισης οσο ημασταν εκει τον κερασα πολλες φορες πρωτη φορα στα μερη μου.εγω ειμαι φοιτητρια και ανεργη και αυτος το γνωριζει..εκεινος δουλευει και ομως παρολαυτα δεν εκανε ουτε μια κινηση να κερασει εστω και μια φορα εε αυτο με πειραξε ρε παιδια! Ειμαι εγω παραξενη;Οποτε κερναω δεν το σκεφτομαι μετα αλλα σ αυτη τη περιπτωση ενιωσα εκμεταλλευση..και οσο ειμαστε στη πολη που ζουμε παλι δεν το χει κανει ποτε σε αντιθεση με μενα..τον καλω στα γενεθλια μου και ουτε ενα δωρο ποτε..κατα τα αλλα ειναι καλο παιδι αλλα αυτο δεν τ αντεχω και απο τοτε εχω αρχισει να αισθανομαι καπως απεναντι του. Για να σας προλαβω δεν εχει οικονομικο προβλημα το αντιθετο θα ελεγα.
1