ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

με προσεγγισε δειλά. Ανταποκριθηκα. Ευαίσθητος, συναισθηματικα μπερδεμένος όμως. Δε μου το εκρυψε, μου το ειπε απο την πρωτη στιγμη οτι ηταν πολυ νωπό. Γλυκος, μου εκανε τοσα κοπλιμέντα. Λογια που ειχα πολυ καιρο να ακουσω. Μου τραγουδουσε με την κιθάρα τα βράδια. Καθομασταν αγκαλια. Καναμε σεξ στην παραλια το ξημερωμα. Ημασταν απο διαφορετικές πολεις. Το τελευταιο βραδυ μου ειπε πως θα ερθει να με βρει. Ήρθε, ηταν αλλαγμενος, προβληματισμενος, λιγομιλητος. Παντα ομως γλυκός. Φευγοντας μου ειπε πως λογω δουλειάς υπαρχει πιθανότητα να ερθει μόνιμα. Ημουν κι εγω ενας απ τους λογους για να ερθει πρωτεύουσα. Μια αναπαντεχη, τυχαια συναντηση μας όμως σε ανύποπτο χρόνο κι ενω εγω νομιζα οτι ειναι στην πολη του, εφερε στο φως τα προβληματα του (που ειχα αντιληφθεί απο την πρωτη στιγμη). Δεν ηταν έτοιμος, δεν ειχε καθαρισει μέσα του, μου ζητησε συγγνώμη που προχωρησε μαζι μου ενώ το μυαλο του ηταν ακομα αλλου. Το ένιωθα απο την αρχη να με επισκιαζει η πρωην, αλλα ηλπιζα, πιστευα ότι μαζι μου θα την ξεχασει. Σου ειχα πει, μπορουμε να το ξεπεράσουμε μαζι. Δεν ησουν έτοιμος. Μου ειπες οτι ημουν η πιο τελεια κοπελα που ειχες γνωρίσει. Κι όμως, επελεξες μαλλον τη μοναξια σου. Σε ηθελα, να ξερεις. Ειχα ερωτευτεί τα θλιμμενα σου μάτια οταν μου τραγουδουσες με την κιθαρα. Να εισαι καλα, καλλιτεχνακι μου, οπου κι αν σε βγαλει η ζωη. Δεν ηθελα να σου στείλω, γι'αυτο τα ειπα απο δω. Η δικηγορινα σου.