ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χμ... λοιπόν... πως να ξεκινήσω... Λέω να γράψω σεντονάκι να βγάλω τα εσώψυχα.Είμαι 22 χρονών, πολύ εμφανίσιμη κοπέλα, ψηλή, με μακριά μαλλιά, μορφωμένη κλπ. Να σας πω την αλήθεια, δεν έχω κάνει ποτέ σχέση στη ζωή μου. Ούτε παρεμφερή πράγματα. Πάντως αυτό δεν με κάνει να νιώθω άσχημα, γιατί εκ πεποιθήσεως είμαι συντηρητική στα περί ερωτικών σχέσεων, Δηλαδή είμαι από αυτές που πιστεύουν στο σεξ μετά τον γάμο, άντε στη χειρότερη αν υπάρχει τρομερή έλξη, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα σε σχέση (ναι ναι, κοροϊδεύετε...δεν με νοιάζει). Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα στην ουσία είναι ότι ζήτημα να μου την έχουν "πέσει" 5-6 άτομα στη ζωή μου, (δεν εννοώ τα ανώριμα παιχνιδίσματα χαζών συμφοιτητών, και πάλι αναφέρομαι σε 3 άτομα όλα κι όλα) και αυτά είναι πάνω από 40 χρονών (μέσος όρος τα 50) και κάτω της μετρίας εμφανίσεως. Πολλές φορές, με κάνει να αμφισβητώ τον εαυτό μου και να αναρωτιέμαι τι πάει λάθος με μένα. Γενικά είμαι άνθρωπος γελαστός, είμαι κοινωνική, με χιούμορ, δεν το παίζω ξερόλας, τα γούστα μου σε μουσική και κουλτούρα έχουν μεγάλο εύρος και δεν είμαι στενόμυαλη και οπισθοδρομική. Ναι, σε κάποια πράγματα είμαι συντηρητική, αλλά αυτά αφορούν τα ηθικά ζητήματα περισσότερο. Θα θελα μια μέρα, έτσι για το γαμώτο (μετά συγχωρήσεως) να έρθει κάποιος ωραίος άνθρωπος , τόσο εσωτερικά, όσο και εξωτερικά και σε ηλικία κοντά στη δική μου και όχι του πατέρα μου, να μου μιλήσει, να μου την "πέσει", έστω και αν τελικώς ναυαγήσει το όλο θέμα. Υπάρχει κάποια κοπέλα να βιώνει ή να έχει βιώσει κάτι ανάλογο στο παρελθόν; Ή μήπως κάποιος που δύναται να εξηγήσει το φαινόμενο; Πειράζει που νιώθω άσχημα για το γεγονός οτι ναι μεν μπορεί να με κοιτάνε στο δρόμο και σε μαγαζιά, αλλά σπανιότατα θα μου μιλήσει κάποιος, και αυτός ο κάποιος θα είναι εντελώς "ό,τι να 'ναι" ;;;