ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαβάζοντας τις Εξομολογήσεις ,την στήλη Σε αναζητώ της LIFO και παρατηρώντας τον κόσμο καθημερινά αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει πολύ μοναξιά εκεί έξω ..οι άνθρωποι μπορεί να συναναστρέφονται με πολλά άτομα παρ'όλα αυτά νιώθουν μέσα τους μια ψύχρα και όχι μόνο τις Τετάρτες όπως λέει και η Ασλανίδου (:Ρ) ..αυτό όμως που δεν μπορώ να καταλάβω είναι γιατί παρόλο που υπάρχουν τόσοι μόνοι και το εκδηλώνουν αυτό έστω και απρόσωπα μέσα από τα social media αυτό αντί να αλλάζει διογκώνεται..καταλαβαίνω πως υπάρχει μεγάλη καχυποψία και φόβος με όλα αυτά που συμβαίνουν αλλά υπάρχουν και άνθρωποι με πραγματικά συναισθήματα εκεί έξω ..λίγοι από ότι φαίνεται αλλά υπάρχουν ..δυστυχώς η κοινωνία μας έχει πάρει τελείως λάθος πορεία και εμείς γινόμαστε έρμαια αυτής της κατάστασης ..για να μην μακρηγορώ η ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου και σε εσάς είναι η εξής :Γιατί τα άτομα παρ'όλο που ζουν τόσο κοντά είναι συγχρόνως τόσο αποξενωμένα και μόνα?(ξέρω θα λάβω αρκετές κοινότυπες απαντήσεις του τύπου δεν υπάρχει χρόνος ,εγκληματικότητα,καχυποψία κλπ κλπ όμως θέλω σαν απάντηση την αιτία που πηγάζει πραγματικά από μέσα σας για τον άνθρωπο που σας πλήγωσε και φοβάστε να εμπιστευτείτε ξανά,για μια φιλία που σας πρόδωσε κλπ κλπ..γιατί μόνο αν ανοιχτούμε ο ένας στον άλλον τα βγάλουμε από μέσα μας , πούμε τις μας ενοχλεί , τι μας τρώει αλλά και αναλογιζόμενοι και τα δικά μας σφάλματα μπορούμε να ελπίζουμε σε μια καθημερινότητα δίχως μοναξιά ..αν και αυτό μοιάζει κάπως ουτοπικό )Μια υπενθύμιση : Το ότι κάποιος/α σας άφησε υπολείμματα και σας τραυμάτισε ψυχολογικά δεν σημαίνει ότι όλοι είναι έτσι δώστε την ευκαιρία και ας πληγωθείτε ξανά κάποια στιγμή θα βρεθεί αυτό που αξίζει στον καθένα όσο ιδεαλιστικό και αν ακούγεται εγώ το πιστεύω και το ονειρεύομαι γιατί μόνο αυτό μου έχει μείνει για να ελπίζω η πίστη στους ανθρώπους,η αγάπη και τα όνειρά μου ..σημαντικά πράγματα που κάποιοι τα ξεχνούν στην ορθολογιστική κοινωνία που ζούμε ! ουυυυυφ αυταααα!