ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεννήθηκα με σύνδρομο Άσπεργκερ , είμαι λίγο διαφορετικός από τους υπολοίπους ανθρώπους δεν υστερώ πουθενά πάρα μόνο στην επικοινωνία χρειάζομαι αρκετό χρόνο για να νιώσω άνετα με κάποιον και να κάνω συζήτηση. Το πιο δύσκολο όμως είναι να μιλήσω σε μια γυναίκα δεν επεδίωξα ποτέ να κάνω μια εφήμερη σχέση διότι θεωρώ πως αν δεν νιώθεις κάτι βαθύ δεν έχει νόημα να προχωρήσεις. Τελικά ερωτεύτηκα μια κοπέλα με την πρώτη μάτια προσπάθησα να την προσεγγίσω άργησα βεβαία λίγο, ανταποκρίθηκε στην αρχή αλλά μετά αδιαφορούσε. Παρόλα αυτά ήθελα να την γνωρίσω καλύτερα έτσι της πρότεινα να βγούμε για να γνωριστούμε όμως μου αρνήθηκε ευγενικά. Δεν ξέρω αν έκανα κάπου λάθος όμως δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να γνωριστούμε διότι δεν βλεπόμαστε και συχνά. Ίσως να ήθελε να την διεκδικήσω περισσότερο όμως για τα δικά μου δεδομένα το ότι της ζήτησα να βγούμε το θεωρώ υπέρβαση. Ε και θα μου πείτε σιγά τι έκανες όμως όπως είπα και πριν χρειάζομαι αρκετό χρόνο για να νιώσω άνετα. Στις μέρες όμως ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα και άμα χαθεί η ευκαιρία πάει χάθηκε. Ούτε θέλω να της πω το πρόβλημα μου γιατί δεν θέλω να με λυπηθεί και να κάνει σχέση μαζί μου μόνο για αυτό το λόγο , δεν μου αρέσει να με λυπούνται.