ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εχεις εναν φιλο που ειναι ο πιο σημαντικος ανθρωπος στη ζωη σου. κι εχει μια κοπελα με την οποια τα πας πολυ καλα, αλλα τελευταια βλεπεις οτι πραγματικα η κοπελα αυτη ειναι καπως κακια, εκμεταλλευεται τον αδερφικο σου φιλο και τον εκβιαζει ψυχολογικα. ταυτοχρονα ο φιλος ο οποιος ειναι πολυ συναισθηματικος και η πιο καλη ψυχουλα που ξερεις, φτανει καποιες φορες στο οριο του ΑΛΛΑ: δεν μπορει να την αφησει γιατι ''περασαμε δυο χρονια μαζι, δε θελω να το χαλασω, δεν ειχα τοσο μεγαλη σχεση αλλη φορα''. Επισης η υπολοιπη παρεα τα εχει ηδη μαζι του επειδη αυτη τον ''απεκοπτε'' απο εμας. Εσυ τον στηριξες σε αυτο γιατι ειναι ελευθερος ανθρωπος και μπορει να κανει ο,τι θελει. σεβεσαι οτι θελει μια σοβαρη σχεση κι οτι γιαυτον ειναι το πιο σημαντικο πραγμα και ειναι λογικο να αφιερωνει πολυ χρονο σε εκεινη και λιγο για εσενα. Αλλα πλεον εφτασες στο σημειο να μην συμπαθεις καθολου και συ την κοπελα του οχι ομως γιατι ''τον κοβει'' απο εσενα, αλλα γιατι πιστευεις οτι του κανει κακο. οτι οσο μενει τοσο μπλεκεται και δε θα ξεμπλεχτει ποτε. Μιλας με κινδυνο και να μαλωσεις και να τον χασεις (οπως εγινε με τους υπολοιπους της παρεας) ή κανεις υπομονη προσπαθωντας να τον κανεις να το δει μονος του;Το λες;