ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 17 χρονων κοπελα και θα ήθελα.κάπου να γράψω την κατασταση μου. Ο πατέρας μου απολύθηκε απο την δουλεια του και είχε μια παρα πολύ καλη δουλειά με εναν αρκετά καλό μισθό 1500€ και η μητέρα μου δούλευε αλλά πέρνει μονο 500€ τα οποία με τον μισθό του μπαμπά.μου ηταν αρκετά ικανοποιητικά και δεν ειχαμε περαιτέρω αναγκη. Ακόμη και στην κρίση τα βγαζαμε πέρα και δεν μας έλειπε τίποτα.. Ο αδερφός μου σπουδάζει σε αλλη πόλη. Αλλά παιδιά ο μπαμπάς μου απολύθηκε και τα 500€ για που ακριβώς να φτάσουν;; για τον αδερφό μου; για μένα; για το σπίτι; και δυστυχώς δεν έχουμε κάποιο άλλο εισόδημα . δεν έχουμε απολύτως τίποτα. Στο σπίτι επικρατεί μια στεναχώρια και δεν ξερω τι να κανω.. Αισθάνομαι πολύ άσχημα γτ πραγματικά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Οι φίλες μου μου.λένε να βγούμε και να παμε για ψώνια και αισθάνομαι άσχημα που κάθε φορά λεω δικαιολογίες ... Συνέχεια σκέφτομαι που θα βγει αυτή η κατάσταση. Ο αδερφός μου αναγκαστικα βρήκε δουλεια για να συντηρειται. Και η αλήθεια ειναι οτι οι γονεις μου στεναχωριουνται που δεν έχουν να δώσουν. Παλιά διάβαζα για αλλες τέτοιες καταστάσεις και συμπονουσα αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω πως είναι στην πραγματικότητα.. Για ποσο ακόμα θα συνεχιστεί αυτή η κρίση εδώ;;;; Είμαι 17 και ήδη νιώθω να καταστρέφεται η ζωή μου επειδή δεν μπορούν να μου προσφέρουν τίποτα... Και οχι επειδή δεν θέλουν αλλά επειδή δεν μπορούν..