ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγω τον χωρισα, οποτε καλα να παθω.Γιατι; Γιατι ειμαι ηλιθια,γιατι ειμαι ανασφαλης,γιατι ψαχνω παντα ενα "τελειο" που δεν υπαρχει,γιατι,γιατι,γιατι.Πως να το πω...Δεν ενιωθα οτι ηταν τοσο δυνατο ολο αυτο που ειχαμε, οπως π.χ. στις ταινιες που βλεπει ο ενας τον αλλον και ΛΙΩΝΕΙ και νιωθει πως ειναι το αλλο του μισο...Νιωθω πως ηταν μια σχεση περισσοτερο συμβαβισμου και αναγκης να αποδειξουμε οτι "μεγαλωσαμε",νομιζω και απο τις δυο πλευρες. Μια σχεση χωρις πεταλουδες και πυροτεχνηματα, απλα για λεω οτι εχω ενα αγορι,για να λεει αυτος οτι εχει κοριτσι. Μια απλη πρωτη εμπερια,ωραια μεν αλλα σε καμια περιπτωση αυτο που ονειρευομουν και προσδοκουσα. Οταν γυρναγα σπιτι,καθομουν και σκεφτομουν και ολα τα ωραιοποιουσα. Συνειδητοποιησα ομως οτι ηταν πιο ωραια οταν τα σκεφτομουν μετα, απο την στιγμη που τα ζουσα. Γενικα,εχω μια ταση να εξωραιζω τα πραγματα η αληθεια ειναι.Πως να το εξηγησω! Οταν με φιλαγε,ενιωθα μια πιεση,ηθελα να φυγω. Οταν γυρνουσα σπιτι σκεφτομουν τι ωραια που ηταν. Ποσο λογικο ειναι αυτο; Απολυτα&καθολου Νιωθοντας λοιπον οτι δεν μπορω να τον παραμυθιαζω εκφραζοντας ψευτικα συναισθηματα, του ζητησα να χωρισουμε, απο κοντα βεβαια και χαιρομαι που διαλεξα εν τελει αυτον το τροπο. Σαν να εξηγηθηκα ωραια. Εχουμε ξαναμιλησει ελαχιστες φορες απο τοτε. Και ρωτω.. Γιατι να σου λειπει κατι παντα και να αρχιζεις να το εκτιμας οταν καταλαβαινεις οτι τελειωσε,οτι χαθηκε; Την μερα που χωρισαμε,δεν κοιμηθηκα και γενικα,παρολο που εχουν περασει 2 μηνες απο τοτε μου λειπει αρκετα. Αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι τον θελω πισω. Αμα μπορουσα να γυρισω τον χρονο πισω,τα ιδια εκανα. Θα ξαναχωριζα. Πολλες φορες το "μου λειπει" ειναι και αυτο ενα σταδιο του "προχωραω",δεν ειναι; Πριν κανετε το πιο ευκολο πραγμα στον κοσμο και με κρινεται,βγαζοντας ευκολα συμπερασματα, εσεις οι επαναστατικοι τυποι του καναπε, σκεφτειται ολα οσα νιωσατε σαν εφηβοι.Ισως ξεχασατε. Μην κρινεται λοιπον...γιατι θα κριθηται!!