Και εγώ στη ίδια κατάσταση είμαι αν θες στείλε μου να μιλήσουμε να ανταλλάξουμε και Facebook να γνωριστουμε αμ θες
27.10.2017 | 23:05
Υπάρχει κάτι που με τρώει...
3ο έτος στη σχολή... Πραγματική φιλια μηδέν... Όσο κ αν προσπάθησα.. Βρήκα μία κοπέλα όμως στο 2ο.. Τα πηγαίναμε ας πούμε καλά.. Έχει αγόρι το ίδιο από τα 14 της.. Τοξική σχέση άλλα οκ ποια είμαι εγώ να κρίνω τη σχέση τους; είναι ήδη άρρωστη δύσκολα αλλάζει.. Της ζήτησα να βγούμε.. Είπε ο κ άλλα με το αγόρι της.. Όσες φορές βγήκαμε ήταν με το αγόρι της.. Μου έσπαγε τα νεύρα αυτό.. Ζηλιάρης αυτός σε σημείο αηδίας.. Τελοσπαντων... Ξαφνικά μέρα από μήνες βρήκε δουλειά αυτή.. Μπράβο της που κατάφερε να χει δουλειά κ σχολή.. Αλλά ξαφνικά ένιωθα μόνη.. Δεν ερχόταν σχολή.. Σημειώσεις μόνο από μένα.. Κ τι της ζήτησα; μια στο τόσο να βγαίνουμε... Έστω μια φορά το μήνα... Ξέρω ότι ο χρόνος ήταν κάπως αλλά ήθελα να βρει για μένα κάπου... Ολόκληρο χρόνο έκανα υπομονή... Τίποτα... Της είπα να μην μιλάμε πια γτ δεν μ προσφέρει τίποτα... Μετά από μήνες μόνη πάλι της είπα γειά σχολή μετά το καλοκαίρι.. Κ ήρθαμε κοντά πάλι... Δέθηκα ξανά πολύ.. Η μοναξιά μ με ώθησε... Ήταν η μόνη π συνεννοουμουν... Κ δώρο της πήρα κ ήρθα από τη δουλειά να τη δω.. Ξανά χρόνος για μένα καθόλου... Κουρασμένη τη μία την άλλη το αγόρι κ η οικογένεια την άλλη ο άρρωστος παππούς... Συγγνώμη αλλά δύο χρόνια κάνω υπομονή... Κ ενώ δέθηκα μαζί της σκέφτομαι να ξεκαθαρίσω κ να φύγω μια κ καλή από κοντά της... Δεν αντέχω άλλο... Νιώθω ότι με χρησιμοποιούν συνεχώς...,, τι να κάνω Θεέ μ... Ακόμα κ τώρα σκέφτομαι να μην πλήγωσω τον άλλο... Κ όμως πονάω τόσο πολύ εγώ... Κουράστηκα... Είμαι μόνη...
3