ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για παντα η "χοντρη"! Αυτη η βλακεια που λενε ολοι πως οι ανθρωποι που αποφασιζουν να τρωνε υγιεινα και γυμναζονται δείχνει πως αγαπουν τον ευατο τους και μπλα μπλα μπλα..Δεν ξερω για τους αλλους αλλα εγω πλεον οτι κανω, το κανω επειδή μισω αυτο που βλεπω στον καθρέφτη!Οσα κιλα και αν χασω ακομα , οσες ωρες και αν περασω στο γυμναστηριο,οσα θετικα σχολια και αν άκουσω αυτος ο χαρακτηρισμός θα υπαρχει στο κεφαλι μου.Και με εκνευριζει αλλα και με στεναχωρει ταυτοχρονα παρα πολυ αυτο.Καταφερα να χασω τοσα κιλα και ακομα δεν εχω καταφερει " να τα βρω" με το σωμα μου.Ενω ξεκίνησα μια χαρα, πολυ θετικα και η αυτοπεποίθηση μου ειχε ανεβει αρκετα στην αρχη ...η κατασταση εχει αλλαξει τελευταία.Νιωθω πως οσο και αν προσπαθω δεν αλλαζει τιποτα!Καθε φορα που καποιος με κοιταει πιστεύω πως σκέφτεται ποσο χοντρη ειμαι και ποσο ασχημο ειναι το σωμα μου! Καποτε ενιωθα ωραία οταν πηγαινα στο γυμναστηριο, ενιωθα ωραια και ας μην ειχα και το καλυτερο σωμα.Πλεον νιωθω τοσο αβολα ειδικά αν τυχει να με κοιταξει καποιος.Φοραω οτι πιο φαρδυ υπαρχει στην ντουλαπα μου και αποφευγω τους παντες γιατι το μονο που με ενδιαφερει ειναι να φυγω απο εκει.Εχω κουραστει με αυτη την κατασταση.Εχω πιεσει τον ευατο μου τοσο πολυ.Αν τυχει να φαω κατι που δεν "επιτρεπω" στον ευατο μου με πιανουν οι τυψεις και το ριχνω στην γυμναστική.Νιωθω πως εχω κουρασει και τους αλλους γύρω μου.Δεν ειμαι και η καλυτερη παρεα...Εχω σταματήσει να βγαινω ειτε γιατι φοβάμαι πως θα χρειαστει να βγουμε καπου που θα πρεπει να φαω κατι ειτε γιατι συνήθως ειμαι υπερβολικά κουρασμενη.Οι φιλοι μου και η οικογένεια μου εχουν βαρεθει να με ακουνε να μιλαω γιαυτο το θεμα.Ολοι μου λενε βλακειες πως το σωμα μου ειναι σε πολυ καλη κατασταση τωρα και η υπεύθυνη στο γυμναστηριο μου ειπε πως δεν χρειάζεται να αδυνατησω αλλο.Με τον φιλο μου τσακωθηκα γιατι δεν περναγαμε χρόνο μαζι και ελεγε πως εχω γινει υπερβολική.Και το ξερω ρε γαμωτο!Το ξερω πως μου εχει γινει εμμονη!Ξερω πλεον βρισκομαι στα φυσιολογικά μου κιλά αλλα...Δεν ξερω πως να το εξήγησω, ενω προσπαθω να πεισω τον ευατο μου , ενω προσπαθω να δω τα πραγματα αντικειμενικα ποτε δεν θα καταφερνω.Δεν ειμαι ποτε ικανοποίημενη με τον εαυτο μου! Πλεον αποφευγω να δοκιμαζω ρουχα.Τοσο καιρο εβλεπα ενα φορεμα που μου αρεσε πολυ αλλα φοβούμουν να το δοκιμασω.Τελικα ομως το εκανα...Ας μην το σχολιασω καλύτερα,βγηκα σχεδον κλαμμενη απο το δοκιμαστηριο.Διπλα μου ηταν δυο κοπελες .Η μια απο αυτες ηταν καπως παχουλη και δοκιμασε το ιδιο φορεμα.Ενα πραγμα θα πω την ζηλεψα πολυ περισσότερο απο οτι εχω ζηλεψει καθε "κορμαρα" στο γυμναστηριο.Ηταν τοσο χαρουμενη οταν ειδε τον εαυτο της στον καθρέφτη και πραγματικα πιστευω πως της πηγαινε αρκετα.Ευχομαι να ημουν και γω το ιδιο ακομπλεξαριστη!