__________________
1.
Εγώ θέλω πολύ να συζητήσουμε το εξής: όταν η Candy Spelling πεθάνει (δεν της το εύχομαι κιόλας αλλά κάποια στιγμή όλοι θα το πάθουμε, δε γίνεται αλλιώς), θα αφήσει λες κάποια από τα εκατομμύρια στην κόρη της την Tori ή θα εξασφαλίσει απλώς τα εγγόνια και δεν θα της αφήσει τίποτα;
-................:)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Υπάρχει και τρίτο ενδεχόμενο, να τα αφήσει όλα σε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Στα βαθιά κουτσομπολιά του ίντερνετ κυκλοφορεί ότι έχει αφήσει λεφτά στα εγγόνια που οι γονείς δεν μπορούν να αγγίξουν, και πληρώνει τα καλά τους σχολεία και άλλα παρόμοια. Επειδή την απάντηση μόνο ο δικηγόρος της την ξέρει, ας απολαύσουμε παρέα μερικές vintage φωτογραφίες της Tori Spelling, για να μαθαίνουν και οι νεότεροι ότι η επιστροφή των nineties στη μόδα ήταν μια πολύ κακή ιδέα.
__________________
2.
Αγαπημένη μου Α,μπα,
πριν από δύο βδομάδες και ενώ επιστρέφαμε από ταξίδι (στο αμάξι ήμουν εγώ, ο άντρας μου, η μητέρα του και το 6 χρονών κοριτσάκι μου), η πεθερά μου αποκάλεσε την κόρη μου χοντρή και ότι πρέπει να αδυνατίσει. Φυσικά αυτό δεν ισχύει, το παιδί έχει ένα σωστό και υγιές για την ηλικία του σώμα.
Όπως καταλαβαίνεις εμένα μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι και πήγα να απαντήσω, όμως ο άντρας μου που οδηγούσε με σκούντηξε. Οπότε- βλακωδώς- είπα να μη μιλήσω.
Παρόλαυτα, τις επόμενες μέρες η κορη μου άρχισε να με ρωτάει επίμονα αν είναι χοντρή.
Μετά από πολλές συζητήσεις όπου τη διαβεβαίωσα ότι έιναι όμορφη, έχει ένα σωστό και υγιές σώμα, ότι είναι πολλά παραπάνω από την εμφάνισή της (τραγουδάει πολύ ωραία, λύνει πανεύκολα τις ασήσεις των μαθηματικών, είναι έξυπνη, κάνει καλό ποδήλατο κλπ) , φάνηκε να πείστηκε αν και πλέον είμαι συνεχώς σε εγρήγορση με αυτό το θέμα.
Το γεγονός όμως ότι επανήλθε η κόρη μου στο περιστατικό αυτό, με έκανε να τσακωθώ άσχημα με την πεθερά μου και να της πω να μην ξανατολμήσει ποτέ να πει κάτι τέτοιο στο παιδί μου. Επειδή έχω περάσει διατροφικές διαταραχές στο παρελθόν, ξέρω πως και το παραμικρό σχόλιο για τα κιλά σου (ακόμα και σ'αυτήν την ηλικία),μπορεί να λειτουργήσει σα σπόρος μέσα σου, και αργότερα να εξελιχθεί πολύ άσχημα. Και δε θέλω το παιδί μου να περάσει όσα πέρασα εγώ-γιατί μου πήρε καιρό να συνέλθω και να φέρω σε ένα λογαριασμό τον εαυτό μου. Οπότε η ιδέα του ότι μπορεί η μικρούλα μου να περάσει και εκείνη το ίδιο με ένα ανόητο σχόλιο που άκουσε από τη γιαγιά της με κάνει να τρελαίνομαι.
Το θέμα είναι το εξής. Η πεθερά μου το πήρε βαριά όλο αυτό, δε ζήτησε συγνώμη, και πλέον δεν μιλάμε. Σε όλο αυτό δε βρήκα υποστήριξη απ΄τον άντρα μου. Είπε πως μίλησα άσχημα στη μητέρα του, πως είναι μεγάλη γυναίκα, πως εκείνη το είπε από ενδιαφέρον για το παιδί, και πως 'ισως θα πρεπε να κάνω το πρώτο βήμα και να της ζητήσω συγνώμη. όμως Α,μπα επειδή ξέρω την πεθερά μου και τα δήθεν "καλοπροαίρετα'' σχόλια που τις ξεφεύγουν κατά καιρούς δεν αισθάνομαι ότι πρέπει να ζητήσω κάτι, το αντίθετο μάλιστα. Από την άλλη θα αναγκάζομαι να έρχομαι συχνά σε επαφή μαζί της λόγω του ότι θα θέλει να βλέπει και τη μικρή , είναι η μητέρα του άντρα μου κλπ. Η ερώτησή μου είναι η εξής : της ζητάω συγνώμη έτσι ώστε να έχουμε υποτυπώδεις σχέσεις για την ισοροπία της οικογένειας , ή δεν ζητάω τίποτα και απλώς ζητάω από τον άντρα μου περισσότερη υποστήριξη την επόμενη φορά που θα συμβεί κάτι τέτοιο?
Ευχαριστώ
-Ηλέκτρα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Και τώρα είναι η σειρά του Χορού να βροντοφωνάξει:
«Δεν έχεις πρόβλημα με την πεθερά σου, ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΕΧΕΙΣ».
Φυσικά δεν έχει σημασία αν είναι αντικειμενική η πεθερά στο σχόλιο, και ναι, συμφωνώ απολύτως, αυτά τα σχόλια μπορούν να κάνουν ζημιά. Αν ο άντρας σου ακούει από τη μάνα του για την εξάχρονη κόρη του ότι είναι χοντρή και πρέπει να αδυνατίσει, όταν μάλιστα η κόρη του είναι μπροστά και το ακούει, και αυτό που έχει να πει είναι ότι είναι μεγάλη γυναίκα και το είπε από ενδιαφέρον, τότε δυστυχώς, πολύ δυστυχώς, θεωρεί ακόμα – ακόμα – ότι η πρώτη του οικογένεια είναι αυτή στην οποία γεννήθηκε και όχι αυτή που δημιούργησε. Θέλει να παραμείνει παιδί και δεν θέλει να αυτονομηθεί αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του ενήλικα. Πολύ δυστυχώς, και για αυτόν, και για σένα, και πάρα πολύ δυστυχώς, για το παιδί του.
Πολύ καλά, πάρα πολύ καλά έκανες και της έκοψες τη φόρα. Δεν έχει σημασία τι θα γίνει με την πεθερά, ας μην τα βρείτε και ποτέ – δεν έχεις μαζί της οικογένεια, και δεν θα είσαστε οι πρώτες στο δίπολο νύφη-πεθερά που θα έχετε κακές σχέσεις. Θα δεις τι θα γίνει. Το πρώτο σουντόκου που πρέπει να λύσεις είναι να μην διαταράξεις τη σχέση γιαγιάς/κόρης, ώστε να μην νιώσει απόρριψη το παιδί από τη γιαγιά του, περιφρουρώντας όμως αυστηρά τα πλαίσια και επεμβαίνοντας άμεσα όταν η γιαγιά αρχίσει τις μολότοφ. Το δεύτερο και δύσκολο σουντόκου είναι να πεις στον άντρα σου ότι η ευθύνη του τώρα είναι πρωτίστως απέναντι στο παιδί του που είναι έξι χρονών και όχι στη μανούλα του, ακριβώς επειδή η μανούλα του είναι μεγάλη γυναίκα και πρέπει να σκέφτεται πριν μιλήσει. Για να είμαι ακριβής, δεν είναι δύσκολο να το πεις. Δύσκολο είναι να το καταλάβει. Πάντως, αυτό πρέπει να κάνεις.
__________________
3.
Αγαπητή Α μπα
Έχω ένα αρκετά σοβαρό πρόβλημα με τους γονείς μου και θα ήθελα να με βοηθήσεις γιατί νιώθω ότι χάνω το μυαλό μου. Είμαι 23 ετών και σπουδάζω εδώ και 5 χρόνια σε μια σχολή θετικών επιστημών την οποία έχω δρόμο μπροστά μου για να τελειώσω. Ωστόσο το προσπαθώ αρκετά, πηγαίνω στη σχολή, δίνω τα μαθήματα και δε θέλω να τα παρατήσω γιατί με ενδιαφέρει το αντικείμενο. Οπότε προς το παρόν μένω μόνη σε σπίτι που έχει η οικογένειά μου κοντά στη σχολή. Οι γονείς μου από μικρό παιδί με πίεζαν για τα μαθήματα ,το είχαν δεδομένο ότι θα περάσω πανεπιστήμιο εφόσον τα κατάφερνα. Είχαν και παράλογες απαιτήσεις του στυλ θα κάνεις παρέα μόνο με παιδιά που έχουν καλούς έως άριστους βαθμούς ή θα βγαίνεις ραντεβού και θα έχεις αγόρι μόνο μετά τα 18 που θα μπεις πανεπιστήμιο και άλλα τέτοια στα οποία δε συμφωνούσα αλλά έκανα υπομονή μέχρι να ενηλικιωθώ πιστεύοντας ότι θα αλλάξουν κάποια πράγματα. Βέβαια δεν άλλαξαν και πολλά μετά και ειδικά όταν είδαν ότι δεν περνούσα τα μαθήματα της σχολής με τη μία ρωτούσαν κάθε μέρα στο τηλέφωνο αν διάβαζα χωρίς να νοιάζονται τι κάνω εγώ εάν είμαι καλά και στις διακοπές δεν μπορούσα για παράδειγμα να κάτσω με συγγενείς πολύ ώρα γιατί έπρεπε να διαβάσω αλλιώς γινόταν φασαρία ή ακόμα και να πάω διακοπές για όσες μέρες ήθελα ή και καθόλου. Μετά κάθε φορά που έρχονται να με δουν ανοίγουν την ντουλάπα να δουν τι καινούργιο αγόρασα, με ρωτάνε πόσο έκανε, μετράνε πόσα πράγματα πήρα ακόμα και δώρα δεν έχει σημασία. Το αποκορύφωμα ήταν φέτος όμως που πήγα να ζητήσω να πάω διακοπές στο εξοχικό του αγοριού μου για λίγες μέρες και η μάνα μου σαν να ήξερε τι θα της πω είπε όχι προφανώς κρυφακούγοντας κάποιο τηλέφωνό μου (γιατί φοβόμουν να της το ανακοινώσω κιόλας μη τσακωθούμε). Δεν άντεξα άλλο αυτή τη συμπεριφορά και τους είπα θα πάω με ή χωρίς χρήματα (γιατί με απείλησαν και με αυτά και πράγματι δεν μου έδωσαν κιόλας ,όχι ότι με νοιάζει). Ενοχλούσαν και το αγόρι μου συνέχεια μετά από αυτό και με κουτσομπόλευαν και στη θεία μου ότι χρωστάω πολλά και δεν μπορώ να τα καταφέρω με τη σχολή, να πάω σε ιεκ ή να κάνω κάτι άλλο .Οπότε δέχτηκα και μία επίθεση και από εκείνη χωρίς λόγο. Το θέμα είναι ότι οι δικοί μου μού έλεγαν να μη δουλέψω και να κοιτάξω πρώτα τη σχολή ενώ ταυτόχρονα με απειλούσαν ότι θα με πετάξουν έξω από το σπίτι εάν δεν περάσω μαθήματα ή ότι θα με πάρουν από τη σχολή, αυτό και τα 5 χρόνια. Δεν έχουν σταματήσει να μου στέλνουν λεφτά ακόμα αλλά και η γιαγιά μου μού είπε πως δεν μπορώ να κάτσω εδώ για πάντα γιατί θα αρχίσει τσακωμός να τα παρατήσω. Υπάρχει κάτι που να μπορώ να κάνω για να προστατέψω τον εαυτό μου? Γιατί δεν μπορώ ούτε να συγκεντρωθώ με αυτή την κατάσταση. Τα σκέφτομαι και στενοχωριέμαι. Μία λύση είναι σίγουρα να κοιτάξω για δουλειά μαζί με τη σχολή ,αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρη ότι θα σταματήσουν να επεμβαίνουν στη ζωή μου. Σε ευχαριστώ πολύ!
-λολα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
H λύση είναι να πάρεις πτυχίο, να τους καθυστερήσεις με όσες δικαιολογίες χρειαστεί (ο καθηγητής θέλει το τάδε, η ορκομωσία το δείνα, δεν ξέρω, βρες κάτι, όχι όμως την αλήθεια) και μέχρι τότε να κάνεις όσο περισσότερες γνωριμίες μπορείς, να διαπρέψεις στις σπουδές, ώστε να βρεις δουλειά όσο πιο γρήγορα γίνεται, όσο πιο μακριά από αυτούς γίνεται. Το καλύτερο θα ήταν να έβρισκες μια υποτροφία σε ένα πανεπιστήμιο στο εξωτερικό, και για αυτό χρειάζεται πολύ καλές επιδόσεις στις σπουδές και γνωριμίες με τους καθηγητές της σχολής σου.
Συχνά λέμε ότι δεν έχει σημασία τι μας συμβαίνει, αλλά πώς αντιδρούμε σε αυτά που μας συμβαίνουν. Με τους γονείς σου σου έχει λάχει άσχημο χαρτί, δεν μπορώ να το ωραιοποιήσω. Εσύ τώρα βρίσκεσαι σε ένα σταυροδρόμι, και αυτό που θα κάνεις τα επόμενα χρόνια μπορεί να μην είναι καθηλωτικά καθοριστικό, αλλά θα είναι δύσκολο να το πάρεις πίσω. Ή θα υποκύψεις, κάνοντας αυτό που θέλουν ή με μισή καρδιά περίπου αυτό που θέλουν, συντηρώντας το στάτους κβο, ή θα τολμήσεις να αποκολληθείς και να φτάσεις σε ένα σημείο που θα έχεις πλήρη έλεγχο των επαφών σας. Μάντεψε με ποια πορεία από τις δύο προστατεύεις τον εαυτό σου καλύτερα.
__________________
4.
Α μπα, χωρισα. Αισθανομαι θυμο και μισος για αυτον. Θα μου περασουν ποτε;
-Γεωργια
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Φυσικά. Οι προϋπόθεση είναι να το θέλεις, και να το θέλεις πολύ. Μερικές φορές ο θυμός και το μίσος λειτουργούν αναισθητικά, και διευκολύνουν τη μαλθακότητα και την παραίτηση. Σκέψου τι έχεις μέσα σου, και όταν καταλάβεις, θα καταλάβεις και τι πρέπει να κάνεις για να σου περάσουν αυτά που νιώθεις τώρα. Όλα για τον εαυτό σου θα τα κάνεις, και τίποτα για αυτόν.
__________________
5.
και σου αποστέλλω αυτή την έκθεση (γιατί και τηλεγράφημα δεν θα το έλεγα, όντως άκρως υπεραναλυτικός άνθρωπος –drama queen) μπας και με βοηθήσεις εσύ στο να βγάλω μια άκρη με το αιώνιο αίνιγμα, τους άντρες.
Λοιπόν, το τελευταίο 4μηνο, ήρθε στην καφετέρια της γειτονιάς μου ένας καινούργιος barista. Εμένα μου άρεσε από την πρώτη κουταλιά ζάχαρη που έριξε εκείνο το μοιραίο πρωί στον καφέ μου, κι από τότε οι συχνές πυκνές επισκέψεις μου πύκνωσαν κι άλλο (για να καταλάβεις, διάτρηση στομάχου κόντεψα να πάθω από την τόση καφείνη).
Έτσι σιγά σιγά γνωριστήκαμε, πολλές ήταν οι φορές που ενώ δεν είχε δουλειά καθόμουν με τις ώρες και τα λέγαμε στην καφετέρια, και να σου τα υποννοούμενα και να σου οι σπόντες και να σου οι κερασμένοι καφέδες αναθάρρεψα κι εγώ.
Έτσι, φανερά αλλά διακριτικά, με τα λογοπαίγνια και τα διάφορα, έστειλα το μήνυμα στον παραλήπτη, αλλά σκασίλα του μεγάλη και δέκα παπαγάλοι. Κατόπιν δεν προχώρησα στα αποκαλυπτήρια, μια που ένιωθα την ανάσα της χυλόπιτας στο σβέρκο μου, και κράτησα την αμοιβαία συμπάθειά μας για να περισσώσω την αξιοπρέπειά μου από το πάσο της καφετερίας.
Αραίωσα τις επισκέψεις μου και τα πειράγματα και οι σπόντες δεν δημιουργούσαν πια κανέναν ενθουσιασμό, αφού είχα καταλάβει ότι ήμουν απλά ένα τονωτικό για να νιώθει ο κύριος ότι έιναι ωραίος και μετράει.
Πριν λίγες μέρες, κι ενώ αυτός έκλεισε το μαγαζί για βράδυ και γυρνούσε προς το σπίτι τον πέτυχα τυχαία στο δρόμο και έτυχε να πάμε μια βόλτα. Να μην στα πολυλογώ 2μιση ώρες περπάτημα, και Κομοτηνή είχα φτάσει. Με γύρισε σπίτι με αγκάλιασε μου έδωσε κι ένα φιλί στο μάγουλο κι εξαφανίστηκε, λέγοντάς μου ότι θα χαρεί πολύ να επαναλάβουμε την βόλτα μας όποτε θέλω.
Και σε ρωτάω εγώ τώρα, όλα αυτά είναι σε φιλικό επίπεδο; Σε ανθρωπιστικό- ουμανιστικό επίπεδο; Ή ρημοδοφαίνεται και μια αχτίδα έρωτος κάπου στο έρεβος; Ή απλά είναι ένα εγωπαθέστατο πλάσμα που σταμάτησα να τον επιβεβαιώνω και ζητά απλά ξανά την επιβεβαίωση από μέρους μου, μην χάσει το σιγουράκι;
Και τελευταίο και πιο σημαντικό, αν και ξέρω ότι οι άντρες είναι απλά πλάσματα και όταν ενδιαφέρονται το δείχνουν αλλα anyway έχουμε κι αυτή την ρημάδα την ελπίδα που ανάθεμα την ώρα της, πεθαίνει και τελευταία, να του στείλω να βγούμε, να του γράψω με σπρει με νέον και ότι στο διάολο φωτιστικό υπάρχει ότι τον θέλω; Ή να την αφήσω αυτή την ιστορία να πάει στο καλό;
Συγνώμη αν σε κούρασα αλλά υπήρξε προειδοποιητική βολή στην εισαγωγή.
Αναμένω την απάντησή σου.
Φιλιά, και ο ψυχολόγος απο το γραφικό μου λαλά κερασμένος από μένα.
-Αγαπητή Α,μπα είμαι η Νίνα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Οι άντρες δεν είναι απλά πλάσματα. Οι άντρες δεν είναι ένα πράγμα. Είναι άνθρωποι. Και ο καθένας από αυτούς είναι ένα ξεχωριστό σύμπαν.
Ο συγκεκριμένος μάλλον έχει άλλη, ή άλλες, και το γεγονός ότι δεν σου έχει περάσει καν από το μυαλό δείχνει χαριτωμένη απειρία. Αν δεν έχει άλλη, τότε πολύ απλά μπορεί να περνάει καλά μαζί σου αλλά δεν θέλει κάτι περισσότερο. Δεν χρειάζεται να σπας το κεφάλι σου να καταλάβεις το γιατί. Πρέπει να το σπάσεις όμως για να χωρέσεις μέσα αυτή την ιδέα: ότι μπορείς να νιώθεις ένα φοβερό χάι με κάποιον, ενώ ο κάποιος απλώς περνάει συμπαθητικά. Δεν είναι κάποιο μυστήριο που χαρακτηρίζει «τους άντρες». Είναι κάτι που συμβαίνει όλη την ώρα, και τώρα συνέβη σε σένα. Φλερτάρει, αλλά δεν σημαίνει ότι θέλει να προχωρήσει παρακάτω. Δεν σημαίνει ότι σε χρησιμοποιεί για οτιδήποτε. Δεν σου έχει υποσχεθεί κάτι, μόνη σου έχτισες κάστρο στα σύννεφα. Απόλαυσε το φλερτ που είναι διασκεδαστικό και ανώδυνο, χωρίς δράματα. Μην δηλώνεις drama queen με περηφάνια. Είναι πραγματικά προς το συμφέρον σου να μην είσαι.
__________________
6.
Α, μπα μου θα είμαι σύντομη και περιεκτική γιατί τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Πριν από περίπου ένα μήνα στις διακοπές που έκανα στο σπίτι μιας φίλης μου στα Τζουμέρκα, γνώρισα ένα παιδί. Ήταν στην παρέα της φίλης μου και βγαίναμε κάθε μέρα. Ο ίδιος είχε εκδηλώσει έντονο ενδιαφέρον, κι εμένα αν και μου άρεσε ήμουν πιο επιφυλακτική.
Οι διακοπές τελείωσαν κι εγώ γύρισα πίσω την ρουτίνα της πόλης όπου δώσαμε ραντεβού με τον νεαρό όταν έρθει κι αυτός , καθότι ζούμε και δουλεύουμε και οι δύο στην ίδια πόλη.
Μέχρι να επιστρέψει τα μηνύματα βροχή, όλη μέρα κάθε μέρα, κι από τη στιγμή που ήρθε, παρόλο που τα μηνύματα συνεχίζονται, δεν μου έχει προτείνει ακόμη να βγούμε, μια που εδώ δεν έχουμε καμία κοινή παρέα για να πεις ότι θα συναντηθούμε έτσι.
Καταλαβαίνω ότι τα ωράρια της δουλειάς του είναι δύσκολα (8-4 το πρωί και 8 με κλείσιμο το βράδυ), αλλά ούτε στα ρεπό του μου είπε να βγούμε, και δεν πιστεύω ότι δεν μπορεί να ξεκλέψει μια ώρα της ημέρας να με δει.
Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο δεν θέλει να βγούμε, γιατι αν δεν γουστάρει γενικά για ποιο λόγο με ενοχλεί και μου στέλνει ακόμη μηνύματα, αφήνοντας μου ελπίδες και υποσχέσεις;
Δεν ξέρω τι να κάνω.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων και σε φιλώ
-Με λένε Λυδία
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Διάβασε την απάντηση παραπάνω και προσάρμοσε την αναλόγως. Δεν είσαι drama queen, αλλά η απάντηση «αν δεν με γουστάρει γιατί με ενοχλεί» είναι «αν σε ενοχλεί σταμάτα τον».
_________________
7.
Γιατί να είναι τόσο δύσκολο για κάποιους ανθρώπους να δημιουργήσουν μία σταθερή σχέση που να τους καλύπτει και για άλλους να μοιάζει τόσο εύκολο και να περνούν από τη μία σχέση στην άλλη; Που τους βρίσκουν όλους αυτους τους ανθρώπους που συχνά μιλούν κι εδώ στη στήλη ότι είναι σε μία σχέση και ταιριάζουν σε τόσα πολλά και τους θέλει κιολας κι ο άλλος; Τους παραγγέλνουν; Εστω και με καποια πράγματα που δεν τους αρεσουν εστω και για όσο κρατήσει. Φταίμε εμεις οι singles που δεν συμβιβαζόμαστε ευκολα απο μια ηλικια κι έπειτα ή όλοι αυτοί οι ζευγαρωμένοι έχουν κάνει πολλες υποχωρησεις;
-Λίνα
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Κάποιοι ναι, κάποιοι όχι. Σίγουρα δεν υπάρχει εξήγηση για «όλους αυτούς». Είναι δύσκολο να κάνεις ολοκληρωμένη σχέση επειδή είναι πολύ δύσκολο να είσαι ολοκληρωμένος άνθρωπος, αλλά και να είσαι, και πάλι δύσκολο είναι. Για άλλους είναι εύκολο και για άλλους δύσκολο διιότι αλλιώς είναι οι μεν, αλλιώς οι δε, και για τον καθένα η λέξη συμβιβασμός σημαίνει κάτι άλλο. Ούτε εσείς οι single είσαστε μια ομάδα με τις ίδιες προτιμήσεις.
Δεν σε βοηθάει η υποτίμηση των άλλων για να νιώσεις καλύτερα με τον εαυτό σου. Σε προβληματίζει το στάτους single; Σε προβληματίζει το θέμα του συμβιβασμού; Σε προβληματίζει κάτι στη συμπεριφορά σου; Επικεντρώσου εκεί. Τι θέλεις; Γιατί το θέλεις; Τι δεν θέλεις; Γιατί δεν το θέλεις; Εσύ τι προσφέρεις; Γιατί θα σε ήθελε κάποιος; Αυτό που θέλεις, υπάρχει; Αν υπάρχει, πού είναι; Και αν ξέρεις πού είναι, πώς θα το προσεγγίσεις; Γύρνα τον προβολέα πάνω σου, και όχι στα ζευγάρια που βλέπεις, κάνοντας υποθέσεις για τα εσωτερικά τους θέματα.
