Εργαζόμουν πέρσυ σε έναν παιδικό σταθμό.Έβλεπα τις δασκάλες που ήταν μόνιμες εκεί να μην παίζουν με τα παιδιά όλη μέρα και ύστερα να είναι φουλ κουρασμένες.Δεν το λέω για σένα,απλά σου δίνω ένα παράδειγμα.Το μόνο που χρειάζεται σε αυτή τη δουλειά είναι να αγαπάς την ζωή για να τους το μεταδώσεις.Αλλά πάνω από όλα να χεις μέσα σου αγάπη,αγάπη να χαρίσεις και θα πάρεις πολύ περισσότερη.Αναμφίβολα είναι πολύ πιο κουραστική δουλειά από το να κάθεσαι σε ένα γραφείο,χωρίς νς υποτιμώ την οποιαδήποτε δουλειά,αλλά προσωπικά μια αγκαλιά ή ένα χαμόγελο με έκανε να ξεχνάω την όποια κούραση.Τα παιδιά σου χαρίζουν ζωή,γεμίζουν τόσο πολύ την ψυχή σου που έτσι ξεχνάς την σωματική σου κούραση.Αυτή είναι η δική μου άποψη γιατί το έζησα κι εγώ.
7.11.2017 | 23:51
Κούραση
Δουλευω σε ενα κεντρο απασχολησης για παιδια και απασχολω κυριως νηπια. Το περιβαλλον ειναι καλο,οι συνθηκες για την εποχη καλες(ενσημα ασφαλεια και μισθος 300 με 400. Το θεμα ειναι οτι αν και δουλευω μαξ. 6 ωρες και μινιμουμ 4.. γυριζω κομματια λες και ετρωγα ξυλο. Ειναι δουλεια με παιδια και πρεπει να ειμαι ολη μερα "κλοουν" με την καλη εννοια..κανουμε δραστηριοτητες,τραγουδια κλπ..αλλα ρε παιδια γυριζω σπιτι,τρωω και κοιμαμαι. Συνηθιζεται ποτε; σκεφτομαι τις νηπιαγωγους που δουλευουν 8ωρα κ εχουν και παιδια,τους ιδιωτ.υπαλληλους και τους ελευθερους επαγγ. που κλεινουν 10ωρα και βαλε και λεω εγω με 4 ωρες τα εχω φτυσει;τι θα εκανα αν ειχα παιδια..; πως θα αντεχα..;;;ουτε να βγω θελω,ουτε να παω γυμναστηριο..κοιμαμαι το πρωι, ξυπναω τρωω ετοιμαζομαι,δουλεια,σπιτι,μπανιο,υπνος... τοσο αδυναμη/κακομαθημενη τεμπελα ειμαι πιααα;
5